Τα Ιουλιανά
Τελευταία έφτασε η Κούταλου στην καθιερωμένη σύναξη του διευρυμένου καρέ. Αυτό που αντίκρισαν οι κυρίες όμως δεν ήταν μια απλή άφιξη, αλλά ο Ύμνος και Θρήνος με ακαζού μαλλί και πέρλες Mikimoto. Έσυρε τα πόδια της η χαροκαμένη ώς το καθιστικό κι ύστερα σωριάστηκε θεαματικά στον τριθέσιο καναπέ. «Ποιον έθαψες;», ψέλλισε σοκαρισμένη η οικοδέσποινα. Η Φώφη δεν της απάντησε αμέσως. Άφησε να περάσουν μερικά βασανιστικά δευτερόλεπτα κι έπειτα έπιασε το αργόσυρτο μοιρολόι…
«Κάστρο και πού ’ναι οι πύργοι σου και τα καμπαναριά σου και πού ’ν οι γι-αντρειωμένοι σου τα όμορφα παλικάρια; Μα ’μένα οι αντρειωμένοι μου τα όμορφα παλικάρια η μαύρη γης τα χαίρεται». Σοκ και δέος! Οι κυρίες απόμειναν σιωπηλές μπροστά στις οιμωγές της. «Ποιον έθαψες;» επανέλαβε, όσο πιο ψύχραιμα μπορούσε, η Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον. «Θρηνώ τον στρατηγό» ψιθύρισε συντετριμμένη η Φώφη. «Ποιον στρατηγό, μωρή;». «Τον στρατηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή!». «Είσαι τρελή; Μετά από 51 χρόνια;». «Γιατί; Και η Αννίτα πώς τον έκλαψε; Σαν να ’ταν χθες!».
Το επιχείρημα της Φώφης δεν αντικρουόταν εύκολα. Γιατί η Αννίτα δεν πήγε απλώς στο μνημόσυνο του Γρίβα. Δάκρυσε η εικόνα της Ξανθής Αγαπημένης Παναγιάς! Έβαλε τα μαύρα ρούχα κι έσυρε τα πόδια της υποβασταζόμενη από έναν παπά και μιαν αγωνίστρια της ΕΟΚΑ, σαν να ’μαθε μόλις τα προ πεντηκονταετίας τραγικά μαντάτα. Έτσι ξεθάρρεψαν και οι ηγερίες της εθνικοφροσύνης –με κορυφαία του χορού την Κούταλου– και το τερμάτισαν. Πλην, όμως, υπολόγισαν χωρίς το αντίπαλον δέος…
«Ο Μακάριος Ζει!» φώναξε η Ελλού, με όση δύναμη διέθεταν τα γέρικα πνευμόνια της. Οι κυρίες πάγωσαν μπροστά στη θέα του μαινόμενου προλεταριάτου. Ένιωσαν αίφνης σαν να ράγισε ο χρόνος και από εκείνη τη χαραμάδα ένα κρύο ρεύμα τις τύλιξε, προκαλώντας τους ανατριχίλα. Ήτανε λες και βρέθηκαν στην άκρη ενός γκρεμού κι αντίκριζαν από ψηλά την παλιά Κύπρο. Τότε που θέριευε ο διχασμός και τρώγανε τις σάρκες τους. Μακάριος και Γρίβας. Κράτος και παρακράτος. «Τα χειρότερά μας χρόνια», είπε η Ιουλία κι ένευσε αποφασιστικά στη Ρωσίδα να σερβίρει σφηνάκια ζιβανία.
Μπορεί το αλκοόλ να έκανε τη δουλειά. Ή πάλι μπορεί να σκέφτηκαν πως βάδιζαν αισίως στην όγδοη δεκαετία της ζωής τους και δεν είχαν χρόνο να σπαταλήσουν σε πεθαμένες ιστορίες. Η επόμενη ζιβανία τούς άλλαξε επιτέλους τη δύσθυμη διάθεση…
Το «beef» της βδομάδας είχε βεβαίως την τιμητική του. Ο Αλέξανδρος Ζήνων, πρώην Γ.Δ. του υπουργείου Εξωτερικών και πρέσβης, προκάλεσε τον τέως υπουργό και πρέσβη Κυριάκο Κενεβέζο με όχι και τόσο διπλωματική γλώσσα. Λόγια Μεγάλων Ανδρών (1): «Προεκλογικά ‘‘υποστήριζε’’ τον κ. Χριστοδουλίδη. Μετά τις εκλογές, τον εκλιπαρούσε να του ανανεώσει (παράνομα) για τρίτη 5ετία τη θητεία του στην Αθήνα, με €11.000 μισθό τον μήνα, δωρεάν κατοικία, αυτοκίνητο με οδηγό, υπηρετικό προσωπικό, επιδόματα κ.λπ.». Λόγια Μεγάλων Ανδρών (2) – η απάντηση: «Όταν η σύνταξη βαράει άσχημα και η μέρα δεν γεμίζει, ψάχνεις ρόλους για να νιώσεις χρήσιμος». «Κάντε έναν πρόχειρο υπολογισμό, κοπέλες, πόσες χιλιάδες ευρώ πληρώσαμε ως φορολογούμενοι γι’ αυτούς τους ανθούς της βραχονησίδας και πιείτε ακόμα μια ζιβανία για τα περαστικά μας», είπε η Ιουλία κι ένευσε στη Ρωσίδα για ένα γύρο ποτά ακόμα.
Σε άλλα πολιτικά νέα, το καρέ ξεπέταξε με συνοπτικές διαδικασίες το ναυάγιο της συνεργασίας του Δημήτρη Παπαδάκη (πρώην ΕΔΕΚ – νυν Αιχμή) και του Γιώργου Περδίκη (νυν και αεί Οικολόγοι) αξιολογώντας το ως «παγερά αδιάφορο». Σε αντίθεση με το βίντεο εξαγγελίας της υποψηφιότητας του Νίκου Πελετιέ (ινφλουένσερ με υπερχειλίζουσα τεστοστερόνη) για τις βουλευτικές εκλογές του 2026. «Μετά τη θριαμβευτική εκλογή του Φειδία άνοιξε η όρεξη πολλών – κατά δήλωσή τους “αντισυστημικών”. Του χρόνου θα γνωρίζουμε εάν όντως ο εχθρός του πολιτικά γελοίου είναι το γελοιωδέστερο», είπε η Ιουλία και οι κυρίες κατανεύσαν σιωπηλά.
«Για να είμαστε δίκαιες κοπέλες, στη Βουλή ανθίζουν κάποια μπουμπούκια που η υποψηφιότητα Πελετιέ μπροστά τους μοιάζει με πταίσμα. Όπως ο βουλευτής του ΔΗΚΟ Χρύσανθος Σαββίδης, ο οποίος έδειξε ξανά τον νου του με ένα βίντεο όπου προτείνει την “καλύτερη φρουταρία της Κισσόνεργας” σαν τρίτης διαλογής ινφλουένσερ. Μπροστά σε αυτή την κακογουστιά, τα βίντεο του Φειδία είναι για Όσκαρ», σχολίασε η Ιουλία.
Το βίντεο του πληθωρικού (sic) Χρύσανθου Σαββίδη ήταν η γέφυρα για να περάσουν στο ελαφρολαϊκό ρεπερτόριο της βδομάδας. Όπου αυτό που μονοπώλησε τη συζήτηση ήταν ο νέος κύκλος του MasterChef, με τρεις μάλιστα κυπριακές συμμετοχές. «Ο ένας λέγεται Μάριος και δήλωσε ότι στην Κύπρο τον φωνάζουν “τρένο” αλλά μπήκε στο MasterChef για να γίνει… μετρό! Μιλάμε για πανελλήνιο διασυρμό, όχι αστεία». «Υπάρχουν βεβαίως και χειρότερα: ο ασύμμετρος πόλεμος ενάντια στην ελληνική γλώσσα», είπε η συνταξιούχος φιλόλογος Ευγενία Καλαμαρού. «Οι παίχτες πυροβολούν τη γλώσσα εξ επαφής. Ιδού κάποια δείγματα, από ένα και μόνο επεισόδιο: “Της Βάσους”, “του προϊόν”, “γέμιση εσπεριδοειδή”, “λόγω μαγειρικά ψήφισα”…».
«Τι του έλειπε του ψωριάρη; Η αναθεώρηση των εθνικών προτεραιοτήτων!» ενημέρωσε το διψασμένο για έγκυρη πληροφόρηση καρέ η Ιουλία. «Ιδού τι δήλωσε ο τραγουδιστής Πασχάλης για τον γνωστό διαγωνισμό τραγουδιού: “H Eurovision είναι ένα εθνικό θέμα. Θα έπρεπε να υπάρχει υπουργείο”. Μετά από αυτό, ένα έχω να δηλώσω: Καληνύχτα Τζόζεφιν, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ».
Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον
