Πληγή βαθιά το μπούλινγκ

Πληγή βαθιά το μπούλινγκ

Νέο περιστατικό μπούλινγκ άμα τη ενάρξει της σχολικής χρονιάς... Το πρόβλημα είναι τελικά πάρα πολύ μεγάλο και θα πρέπει να εγκύψουν όλοι και όλες σε αυτό το μείζον κοινωνικό φαινόμενο. Είναι δομικό κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο είναι πολυπαραγοντικό και χρειάζεται κεντρικός συντονισμός και συνεχής παρακολούθηση των ενεργειών που γίνονται από πλευράς υπουργείου Παιδείας. Γίνονται σεμινάρια και ενημερώσεις των εκπαιδευτικών, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται δεν υπάρχει μια κεντρική δεσμευτική πολιτική, που θα αποτρέπει ή θα επιλαμβάνεται παρόμοιων καταστάσεων. Μαγικά ραβδιά δεν υπάρχουν, υπάρχουν όμως καλές πρακτικές που θα πρέπει να ακολουθήσουμε και εμείς, ώστε να δούμε να μειώνονται τέτοια περιστατικά. Είναι επάναγκες να μελετηθεί διεξοδικά το τρίγωνο θύτης - θύμα - θεατής.

Είμαστε Έλληνες εμείς

Με έκπληξη είδα το πανό στην κοινότητα του Καντού, το οποίο ανέγραφε: «Είμαστε χριστιανοί ομιλούμε ελληνικά – Οι μετανάστες και όχι οι Κύπριοι πρέπει να προσαρμοστούν». Προσωπικά, ποσώς με απασχολεί αν το χωριό προ του 1974 ήταν αμιγώς τουρκοκυπριακό και αν σήμερα κατοικείται από πρόσφυγες... έχουν περάσει 48 χρόνια... ουδείς θυμάται την προσφυγιά, την ξεχάσαμε κι αυτή όπως και άλλα πολλά. Ο δε ρατσισμός από τέτοια δεν κοιτά... Πόσοι από εσάς θα έχετε ακούσει για τους πρόσφυγες του Ιουλίου του 1974 που πήγαν σε περιοχές που ακόμα ήταν ελεύθερες εκείνον τον μήνα και αντιμετωπίστηκαν ως παρείσακτοι; Ο ρατσισμός καλλιεργείται και ποτίζεται με συγκεκριμένες τακτικές, η ενσυναίσθηση δεν κληρονομείται. Ο κοινοτάρχης του Καντού νομίζει πως είναι ανώτατος άρχων, αφού κανείς δεν τον εγκαλεί. Το υπουργείο Εσωτερικών, ο κ. Νουρής, πού είναι να τον μαζέψουν;

Κάποτε ίσως...

Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων βρήκα μία κυπριακή έκδοση με τίτλο «Ο Ερωτόκριτος του Κορνάρου κι η επίδρασή του στη διάπλαση της κρητικής ψυχής» του 1939, στη Λευκοσία (sic) – Κύπρου. Η εν λόγω έκδοση κάποτε και το ξέρω καλά βρισκόταν και στα ράφια της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αμμοχώστου και ελπίζω να υπάρξει ξανά η δυνατότητα αυτό το τομίδιο, να βρει τη θέση του σε κάποιο ράφι της Νέας Βιβλιοθήκης Αμμοχώστου. Στην Αμμόχωστο που έλεγαν πως δεν θα ανοίξει, που αν χαθεί θα χαθεί κι η Κύπρος... Λόγια άκριτα, φληναφήματα και αερολογίες...

Τα ΜΚΔ και η ιστορία

Πέθανε η βασίλισσα Ελισσάβετ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γέμισαν ιστορικούς, ιστοριοδίφηδες, φιλοβασιλικούς και βασιλομάχους. Θεολόγους και θεολογίζοντες, νομικούς και ειδικούς ποινικολόγους... και ταυτόχρονα μάχες στα σχόλια, για την έφεση που δεν έγινε, για τους δικηγόρους, για το τι ήθελε ο Παλληκαρίδης και οι άλλοι αγωνιστές, για την παιδεία μας, για ό,τι θέλεις... μέχρι και φιλίες σχεδόν χάλασαν. Και φυσικά, οι επιστήμονες του πληκτρολογίου αφού γράψουν και κουραστούν περιμένουν το επόμενο συμβάν για να κατεβάσουν από την κούτρα τους κρίσεις και θεωρίες. Ο Παλληκαρίδης και οι άλλοι αγωνιστές της ΕΟΚΑ έπεσαν για τα ιδανικά τους τη δεκαετία του 1950, οι ηθικές ή άλλες κρίσεις του 2022, δεν εξυπηρετούν παρά μόνο αυτούς που τις κάνουν. Είτε η δαιμονοποίηση είτε η ηρωποίηση οποιουδήποτε είναι ελεγκτέα, αποσείει ή επιβεβαιώνει λάθη μιας ολόκληρης κοινωνίας... Ας γράφει ο καθένας ό,τι θέλει, αλλά ας είμαστε προσεκτικοί και προ πάντων προσγειωμένοι στον χωροχρόνο μας.

Πορίσματα πολλά

Το πόρισμα για τον δολοφονημένο Θανάση Νικολάου αποτελεί κόλαφο για το κράτος Δικαίου στη χώρα μας. Οι δηλώσεις της κυρίας υπουργού Δικαιοσύνης και του αρχηγού της Αστυνομίας Κύπρου, ωστόσο, ακούγονται ως κύμβαλα αλαλάζοντα. Το ίδιο με το πόρισμα Αιμιλιανίδη για την υπόθεση της διευθύντριας των Κεντρικών Φυλακών Άννας Αριστοτέλους... κι εκεί οι δηλώσεις και οι ενέργειές τους κατώτερες των περιστάσεων.