Του Χρίστου Ζαβού
Να ’ταν μαργαρίτα, αναθρεμμένη στην κυπριακή ύπαιθρο, στα χέρια ενός μικρού παιδιού που κόβοντας την φύλλο, φύλλο ψάχνει εναγωνίως να μάθει αν αγαπιέται ή όχι… θα ήταν το ιδανικό σκηνικό, μήπως και αγαλλιάσει η ψυχούλα μας, τούτες τις σκοτεινές μέρες που περνούμε.
Έλα όμως που δεν είναι μήτε λουλούδι, μήτε κανά παιγνίδι στα χέρια μικρού παιδιού, γιατί όχι και ενήλικα. Το «μ’ αγαπά δεν μ’ αγαπά» στο δικό μας μικρόκοσμο, τον ποδοσφαιρικό, έχει πλέον ελέω Covid, μεταλλαχθεί σε «θα παιχτεί, δεν θα παιχτεί».
Και αντί για φυλλαράκι, φυλλαράκι, εμείς περιμένουμε τους χημικούς να μας πουν αν είναι θετικό ή αρνητικό το αποτέλεσμα των παικτών και ακολούθως σε περίπτωση θετικότητας, το προσθέτουμε στη συνολική σούμα κρουσμάτων της ομάδας.
Στη συνέχεια προστρέχουμε στα κιτάπια μας για να δούμε πότε ανακοινώθηκε ως κρούσμα και αν η ημερομηνία συμπίπτει έως και εφτά μέρες πριν την διεξαγωγή του αγώνα και ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων είναι έως και τέσσερα, τότε το μάδημα σταματάει στο «δεν θα παιχτεί»…και το παιγνίδι αναβάλλεται.
Καταλάβατε; Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει, ότι στην Κύπρο μπορεί και τέσσερις ώρες πριν από την έναρξη ενός ματς, ν’ αναβληθεί. Τι και αν ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, τι και αν η πλειοψηφία του προσωπικού των ομάδων νοσεί, είμαστε αναγκασμένοι να περιμένουμε μέχρι και την τελευταία στιγμή τ’ αποτελέσματα των τεστ. «Έτσι λέει το πρωτόκολλο και αυτό τηρούμε πιστά», λεν παρασκηνιακά οι «σοφοί» του αθλήματος και τσιμπιέσαι για να διαπιστώσεις αν είναι αλήθεια ή εφιάλτης που δεν τελειώνει. Σε μια ποδοσφαιρική χώρα, που οι κανόνες αλλάζουν ενώ το παιγνίδι είναι σε εξέλιξη, η προκήρυξη ερμηνεύεται ανάλογα με τα γούστα του καθενός και οι ομάδες στην κατηγορία αυξομειώνονται ωσάν και είναι τιμή πετρελαίου δηλώνουμε φανατικά πιστοί σ’ ένα πρωτόκολλο, το οποίο εκ των δεδομένων θα πρέπει να είναι πιο διαλλαχτικό και συνεχώς διαφοροποιημένο. Ακριβώς λόγω της πανδημίας και επειδή τα δεδομένα μαζί και οι κανόνες αλλάζουν κάθε λίγο και λιγάκι, θα μπορούσε το πρωτόκολλο που αφορά το πρωτάθλημα μας να προσαρμόζεται ανάλογα.
Και όμως για μερικούς μοιάζει με ιερό κείμενο, θεόπνευστο και όχι ένα εγχειρίδιο που θα διασφαλίσει την υγεία των ανθρώπων ανάλογα με τα δεδομένα της παρούσας φάσης, προστατεύοντας ταυτόχρονα την αξιοπιστία του πρωταθλήματος. Όχι, στην Κύπρο τηρούμε πιστά το πρωτόκολλο κατά του Covid. Το οποίο αντιγράψαμε πριν από δύο χρόνια από Γερμανούς και Ελλαδίτες και επικαιροποιήσαμε το περασμένο καλοκαίρι. Έκτοτε δεν είμαι σίγουρος αν ποτέ διαφοροποιήθηκε, ούτε και αν προσαρμόστηκε στις εξελίξεις για την πανδημία. Αυτό που μετά σιγουριάς μπορεί να ειπωθεί είναι ότι τηρείται αυστηρά (δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά). Και μέσα απ’ αυτό μαδάμε… τα τεστ.
