Του Χρίστου Ζαβού
Θράσος; Αυθάδεια; Ή έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα;
Είναι πραγματικά δύσκολο να προσεγγίσει κανείς το νόημα των δηλώσεων που έκανε ο δεύτερος τη τάξει ισχυρότερος άνδρας της ΚΟΠ, ο οποίος στο πλαίσιο της κλήρωσης του κυπέλλου μεσοβδόμαδα, εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τον τρόπο που τα ΜΜΕ καλύπτουν το θέμα των χρεών των ομάδων.
«Κάτι που ενοχλεί είναι η δημοσιοποίηση ονομάτων, σωματείων. Από τα Μέσα Ενημέρωσης πρέπει να υπάρχει ένας σεβασμός. Δεν βλέπω την ίδια ευαισθησία όσον αφορά μεγάλες επιχειρήσεις και εταιρείες που αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες και ουδέποτε είδαμε να δημοσιοποιούνται τα ονόματά τους. Σας φέρνω στο μυαλό σας, το 2013, με προβλήματα που είχαν πολλές επιχειρήσεις και σήμερα είναι μια χαρά. Πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη ευαισθησία από τα ΜΜΕ όσον αφορά τη δημοσίευση των ονομάτων», είπε ο Χάρης Λοϊζίδης, ξαφνιάζοντας ομολογουμένως, ως προς την αντίληψη που κυριαρχεί ανάμεσα στους ανθρώπους της ΚΟΠ για την όλη κατάσταση.
Εξ όσων κατανοεί κανείς μέσα από τις δηλώσεις και τη συνολική στάση της, η ηγεσία της Ομοσπονδίας, όχι μονάχα δεν νιώθει υπεύθυνη για την κάκιστη κατάσταση που επικρατεί στα σωματεία, η οποία συντηρείται μέσα από το μυστηριώδες χρηματοδοτικό της πρόγραμμα, αλλά νιώθει θύμα, το οποίο κιόλας κυνηγιέται από τα κακά ΜΜΕ και τον οποιονδήποτε ισχυρίζεται το αυτονόητο! Ότι δηλαδή θα πρέπει να πάψει η ανοχή προς τα σωματεία και επιτέλους ν’ αναλάβουν τις υποχρεώσεις τους.
Στην Ομοσπονδία, προφανώς αγνοούν ότι τα σωματεία έχουν τύχει σούπερ ευνοϊκών σχεδίων αποπληρωμής, ότι κατά καιρούς διαγράφηκαν χρέη τους, ότι πάγωσαν τόκοι, ότι απολαμβάνουν διαχρονικά ένα καθεστώς ατιμωρησίας, ότι τους παρέχονται κρατικά κομμάτια γης, ότι ανώτατοι αξιωματούχοι ενίοτε κλείνουν τα μάτια σε τυχόν παρατυπίες που πρέπει να γίνουν για να συνεχίσουν τη λειτουργία τους και ότι γενικώς αντιμετωπίζονται σκανδαλωδώς ευνοϊκά από την Πολιτεία.
Όσον αφορά στη σύγκριση που γίνεται σε σχέση με τα γεγονότα του 2013, δεν χρειάζεται να γίνει κάποιο σχόλιο, εκτός του ότι είναι μια δήλωση πέρα για πέρα ατυχής, άστοχη ή και εκτός πραγματικότητας.
Πολύ φοβάμαι ότι όποιος συγκρίνει τα γεγονότα που προέκυψαν μέσα από τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση που γνώρισε η Κυπριακή Δημοκρατία, με περιπτώσεις εταιρειών που απλώς είναι κακοπληρωτές και εκμεταλλεύονται την υπόστασή τους ως σωματεία, εξωτερικεύει το μπέρδεμα που προφανώς και ο ίδιος νιώθει, αναγκάζοντάς μας ν’ αναρωτηθούμε κατά πόσο τελικώς ο γιαλός είναι στραβός ή στραβά αρμενίζουμε…
