Τα Ιουλιανά
«Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε γιατρέ;» ρώτησα την Νεοφύτα Νεοφύτου Φρίντενσμπουργκ κι εκείνη, με το βάρος της επιστημοσύνης και των ψυχιατρικών της περγαμηνών, μου απάντησε ψυχρά: «This is Cyprus μάνα μου. Αν αισθάνεσαι ότι η πραγματικότητα ξεπερνά τις αντοχές σου, το ημερολόγιο είναι ένας καλός τρόπος για να εκτονώσεις την απελπισία και τα δυσοίωνα συναισθήματα».
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, η Νεοφύτα Νεοφύτου Φρίντενσμπουργκ πληρώνεται 60 ευρώ την ώρα για να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο. Εγώ πάλι, που πληρώνω μια ζωή το ΡΙΚ αγόγγυστα ως φορολογούμενη, μ’ όλα αυτά που συμβαίνουν στο ευαγές ίδρυμα βλέπω πλέον το ποτήρι εντελώς άδειο. Πώς αλλιώς να αισθάνομαι όταν διαφημίζουν ανερυθρίαστα εκπομπή με φιλοξενούμενο κάποιον που καταδικάστηκε για δεκασμό και δωροληψία; «Ο Σάββας Βέργας μας συστήνει τη δεύτερη σύζυγό του και τον τέταρτο γιο του». Lifestyle επιπέδου Τηλεβόα! Αυτό είναι το ΡΙΚ που μας έταξαν ότι θα γίνει BBC όταν έκοβαν τις διαφημίσεις; Ντροπή αγαπημένο μου ημερολόγιο.
«Εκείνη & Εκείνοι», δημοσιογραφία από τα πανέρια των προσφορών. Αν θέλουν πάντως να το τερματίσουν εκεί στο ΡΙΚ μπορούν να συνεχίσουν με τον Λουρουτζιάτη, τον Ρίκκο και τ’ άλλα παιδιά ώστε ν’ απογειωθεί το υπερθέαμα. Μια άλλη ιδέα επίσης είναι να αφηγηθεί ο τέως Μητροπολίτης Κιτίου Χρυσόστομος τη δική του δικαστική περιπέτεια προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού. A propos, ας σημειωθεί ότι ανήμερα της Λιτάνευσης του Αγίου Λαζάρου ο ευφάνταστος τέως Μητροπολίτης τίμησε τον Χάρη Γεωργιάδη. Είναι εντυπωσιακό σε ποια επικοινωνιακά μονοπάτια μπορεί να οδηγήσει η αγωνία επιβεβαίωσης έναν πολιτικό αγαπημένο μου ημερολόγιο.
Αφού βρισκόμαστε στον κατήφορο, ας απολαύσουμε και την κατρακύλα του ογκόλιθου της άκρας δεξιάς Ανδρέα Θεμιστοκλέους: «Συγχαρητήρια στον πρώτο Υφυπουργό Πολιτισμού κ. Γιάννη Τουμαζή, για τον τιμητικό διορισμό του. Ελπίζω σύντομα να προωθήσει το Σύμφωνο Συμβίωσης μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων της Κύπρου, ώστε να επιτευχθεί η πολυπόθητη ειρηνική συνύπαρξη και συμβίωση και συνακόλουθα, η επανένωση». Και καλά ο πρώην ΔΗΣΥ, τέως ΕΛΑΜ και νυν ό,τι χειρότερο πέρασε ποτέ από το κοινοβούλιο. Το ΔΗΚΟ τι ζόρι τραβά, αγαπημένο μου ημερολόγιο, για να το θέσω λαϊκά ώστε να το κατανοήσει και ο γίγαντας της λαϊκής Δεξιάς Ζαχαρίας Κουλίας;
Όπως επεσήμανε και η αριστερή (με την καλή έννοια) πτέρυγα του καρέ: «Θέλουν οι απορριπτικοί να κρυφτούν και η χαρά δεν τους αφήνει». Γιατί το ΔΗΚΟ, επάνω στην πρεμούρα του να εκφράσει την απογοήτευσή του για τον διορισμό Τουμαζή, θυμήθηκε τη «διοργάνωση της παράνομης συναυλίας στην Αρχαία Σαλαμίνα». Έτσι είναι αυτά τα πράγματα αγαπημένο μου ημερολόγιο. Όταν έχεις τον πολιτισμό στο DNA σου φαντάζεσαι την «Αντιγόνη» ως συναυλία. (λ)Άθως Αντωνιάδη, ζούμε για να σ’ ακούμε!
«Το χιούμορ είναι ο τρόπος για να βλέπεις το ποτήρι πάντοτε μισογεμάτο» τόνισε η Νεοφύτα Νεοφύτου Φρίντενσμπουργκ με το ειδικός βάρος της επιστημονικής της αυθεντίας. Αφού φυσικά προηγουμένως έλαβε τα 60 ευρώ cash, χωρίς απόδειξη, με την μεγαθυμία μιας κυρίας που μπορεί να κρατά αποστάσεις από τα λασπόνερα της πολιτικής. Με χιούμορ λοιπόν ανάγνωσα και τον διορισμό του νέου διαπραγματευτή καθότι, όπως εύστοχα επισήμανε ο εγγονός της Ευγενίας της Καλαμαρούς: «Ο Νίκαρος τρολάρει το ΑΚΕΛ και του τη βγαίνει από τα αριστερά». Chapeau Πρόεδρε!
Σε αντίθεση με τον Νίκαρο, το χιούμορ δεν αποτέλεσε ποτέ το ισχυρό χαρτί του πουλέν της εκσυγχρονιστικής Δεξιάς Μιχάλη Σοφοκλέους. Αν και αυτό δεν θα ήταν τόσο πρόβλημα, εάν απόφευγε το πλατσούρισμα στα απόνερα του λαϊκισμού. Ιδού λαμπρό δείγμα γραφής: «Εύχομαι να μην ισχύει ότι ο Ελληνικής καταγωγής Μιχαήλ έπεσε υπερασπιζόμενος τη Μαριούπολη από το Ρωσικό ιμπεριαλισμό. Δεν ξέρω ποια ιδεολογία ασπαζόταν, δεν τα ρωτάς αυτά στον πόλεμο. Ξέρω τη μικρότητα και την απανθρωπιά με την οποία τον “τίμησαν” πολιτικοί σε Ελλάδα και Κύπρο».
Η Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή, πάλι, απώλεσε εκτός από το χιούμορ και την ψυχραιμία της όταν διαπίστωσε ότι τα προεδρικά της όνειρα κατακρημνίστηκαν εν μια νυκτί. Έπειτα από τόσες δημοσκοπήσεις που την έφερναν πρώτη στις προτιμήσεις των αριστερών ψηφοφόρων, είδε ξαφνικά τον Μαυρογιάννη να την βγαίνει από τα δεξιά. Η αντίδρασή της καταγράφηκε με 392 λέξεις – πιστολιές στο Facebook. Για την ιστορία, επίσημη αιτιολόγηση του ξεσπάσματος ήταν η παραίτηση Μαυρογιάννη από τη θέση του διαπραγματευτή. Μια ακόμα τρικυμία στο ποτήρι αγαπημένο μου ημερολόγιο…
Το μανιφέστο της Ερατώς ενθουσίασε την Νεοφύτα Νεοφύτου Φρίντενσμπουργκ. «Πρόκειται για τη δικαίωση της Μεθόδου!» θριαμβολόγησε. «Της ποιας;» τόλμησα να ερωτήσω η αδαής. «Της Μεθόδου Εκτόνωσης!». «Του τύπου;», ψέλλισα. «Τύπου Ζουγανέλη, Κλαίω κι οδηγώ στην Αττική οδό…». «Μιλάτε με γρίφους γερόντισσα». «Να γράφεις Ιουλία. Να γράφεις ό,τι σε θλίβει κι ό,τι σε εξοργίζει. Και κάθε φορά που γράφεις να ρίχνεις μια λοξή ματιά στα μικρά, τα επουσιώδη και τ’ ανώδυνα. Μόνο έτσι θα επιπλεύσουμε στον αφρό της ζωής αγαπητή μου».
Έτσι κι εγώ ξεχώρισα την viral φωτογραφία του Εμανουέλ Μακρόν με το ανοιχτό πουκάμισο και το δασύτριχο στήθος. Την έδειξα στο καρέ και το δωμάτιο μύρισε κολόνια Old Spice. «Αρσενικό παλαιάς κοπής» είπε η Κουλλίτσα, ξυπνώντας αναμνήσεις από το sexiness της νεότητάς μας με τη μορφή του Σον Κόνερι. Για μια στιγμή, φευγαλέα έστω, είδα το ποτήρι μισογεμάτο αγαπημένο μου ημερολόγιο.
