Τα Ιουλιανά
«Τόσα χρόνια δίπλα στον μακαρίτη τον Ουίλσον κάτι μάθαμε κι εμείς, κοπέλες». «Τουτέστιν;». «Τουτέστιν θα ακολουθήσουμε την οδό της επιστολικής διπλωματίας. Αφενός επειδή scripta manent κι αφετέρου επειδή έχουμε ιστορική ευθύνη να τοποθετηθούμε ως αστική Λευκωσία. Δείτε τι γίνεται τις τελευταίες ημέρες… Κυρίες υπεράνω πάσης υποψίας –όπως π.χ. η Σταυρούλα Σταύρου, η Σπυρούλα Σπύρου και η Ανδρούλα Ανδρέου– καλούνται αίφνης να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες!».
Η ιστορία θυμίζει κρύο καλαμαρίστικο ανέκδοτο για τους Κυπραίους, με το όνομα στο τετράγωνο να συνιστά τεκμήριο αναξιοκρατίας. Πόσο τυχαίο είναι ότι μετά τον Γιαννάκη Γιαννάκη, με τα δημιουργικά μαθηματικά, μας προέκυψε ο Μιχαλάκης Μιχαήλ με τη δημιουργική βιογραφία; «Διορισμοί σε θέσεις φιλέτα, με πτυχία της πλάκας και ετήσια εισοδήματα που αγγίζουν ή ξεπερνούν τις 100.000 ευρώ. Pas mal, κοπέλες…» σχολίασε η Ιουλία. «Ο αμετανόητος Κυβερνητικός Εκπρόσωπος πάλι μας πληροφόρησε ότι δεν υπήρξε κάτι μεμπτό στον διορισμό του Μιχαλάκη, καθώς τηρούσε τα τρία βασικά κριτήρια: να μην έχει φορολογικές οφειλές, να έχει καθαρό μητρώο και να κατέχει πτυχίο».
Το σερί Γιαννάκη - Μιχαλάκη έδωσε στην Ιουλία την ιδέα να απευθυνθεί μέσω επιστολής στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με την οποία θέτει τον εαυτό της στη διάθεσή του. «Στη διάθεσή του για ποιο πράγμα;» τόλμησε να υποβάλει το βαθύ φιλοσοφικό ερώτημα η Καλαμαρού. «Για οτιδήποτε! Από τη στιγμή που πληρώ και τα τρία κριτήρια του Λετυμπιώτη, δηλώνω έτοιμη να θυσιαστώ κι εγώ για το καλό της πατρίδας. Αν και δεν είμαι αφελής, κοπέλες… Γνωρίζω ότι η μέγιστη αξία στη βραχονησίδα είναι μία: Επάγγελμα Λουκία! Τουτέστιν να καταλαμβάνεις κυβερνητικές θέσεις με αλλεπάλληλους διορισμούς χωρίς ούτε ένα διάλειμμα, έτσι για τους τύπους». «Τύπου Λουκία Χριστοδούλου, παντός καιρού, αντικαταστάτρια Μιχαλάκη στην ΕΔΥ;» ρώτησε η Ευγενία, καθότι κάτι τέτοια δεν τα πιάνει με την πρώτη. «Αυτό!».
«Εξοχότατε Πρόεδρε, ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας; Το ερώτημα είναι βεβαίως ρητορικό, πλην όμως το θέτω καθότι ουδείς γνωρίζει πλέον τι μας ξημερώνει. Εν όψει της κρισιμότητας των στιγμών λοιπόν και λαμβάνοντας υπόψιν τους διορισμούς της Κυβέρνησης που θυμίζουν τον τάφο του Αγίου Νεοφύτου (όλοι οι καλοί χωράνε) θέτω τον εαυτό μου στη διάθεσή σας. Τα προσόντα τα τηρώ και με το παραπάνω. Δεν θα αναφερθώ φυσικά σε φορολογικές οφειλές, γιατί στον κύκλο μας δεν συζητάμε ποτέ για λεφτά. Θα πω μόνο ότι έχω καθαρό ποινικό μητρώο (μία φορά μόνο έκλεψα σε ποκεριζέ στο Πολύδροσο της Κακοπετριάς) και κατέχω τον πιο σπουδαίο τίτλο σπουδών: έχω αποφοιτήσει με άριστα από το Μεγάλο Πανεπιστήμιο Της Ζωής».
Σφράγισε η Ιουλία το βουλοκέρι κι έδωσε στη Ρωσίδα το γράμμα για να το παραδώσει στον Βίκτωρα. «Καλά, προς τι η τόση επισημότητα;» έριξε το φαρμάκι της η σιεροκουτάλα η Κούταλου. «Πρόκειται για ιδεοθύελλα, ανόητη» σήκωσε το γάντι η χήρα. «Τουτέστιν;». «Τουτέστιν, κάποιες ιδέες για το σουλούπωμα του Προεδρικού Μεγάρου τώρα που έφυγε ο γίγαντας του ευρωπαϊκού πολιτισμού». «Μιλάς με γρίφους, γερόντισσα» την προκάλεσε η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού.
«Πήγε ο Νίκαρος με την Άντρη στην Ακολουθία του Επιταφίου στον Πειραιά και ο Μητροπολίτης Σεραφείμ εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για τη μεγάλη προσφορά του Τέως Προέδρου στο Γένος και στον ευρωπαϊκό πολιτισμό!». «Ο Αναστασιάδης προσέφερε στον ευρωπαϊκό πολιτισμό;». «Έκανε ό,τι μπορούσε, μάνα μου». «Όπως;». «Έκανε την αίθουσα εκδηλώσεων μπουζουξίδικο, αλλά για καλό σκοπό». «Του τύπου το ζεϊμπέκικο της φιλανθρωπίας;». «Ακριβώς! Το θέμα τώρα είναι, αφού σκαλίσαμε τις οδυνηρές μνήμες, να γίνουμε –αν μη τι άλλο– χρήσιμες και παραγωγικές».
«Εξοχότατε Πρόεδρε, αυτό το λιθάρι του Τέως στον πολιτισμό μήπως να το ξεριζώσουμε να πάει στο διάολο; Αφού ξεκίνησε η Φιλίππα την ανακαίνιση του επάνω ορόφου, ας τους στείλει και στην κάτω αίθουσα για μερικά κουτσοδούλια. Μια ιδέα είναι να αλλάξει π.χ. εκείνο το φρικτό μάρμαρο, να μπει καμιά κουρτίνα της προκοπής και οι πίνακες στους τοίχους να μην είναι πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα. Γενικώς, κύριε Πρόεδρε, αφού η αξιοκρατία αποδείχτηκε πως δεν είναι το πιο δυνατό χαρτί της κυβέρνησής σας, επενδύστε στην καταπολέμηση της κακογουστιάς. Το καρέ και εγώ προσωπικά είμαστε στη διάθεσή σας. Μετά τιμής, Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον».
Υγ.1 Είναι κάποια γεγονότα που προσφέρονται για πλάκα και κάποια άλλα που είναι απλώς για κλάματα. Όπως η ανάρτηση στον επίσημο λογαριασμό του υφυπουργείου Πολιτισμού, την περασμένη Πέμπτη, η οποία παρατίθεται επί λέξει: «Ο Υφυπουργός Πολιτισμού Μιχάλης Χατζηγιάννης παρευρέθηκε χθες βράδυ στα γενέθλια του προέδρου του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλου. Ο Υφυπουργός επεφύλαξε μια ιδιαίτερη έκπληξη στον πρόεδρο τραγουδώντας του τα χρόνια πολλά στο πιάνο αλλά και άλλα αγαπημένα τραγούδια. Ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ έσβησε τα κεράκια στην εντυπωσιακή τούρτα γενεθλίων του έχοντας στο πλευρό του την αγαπημένη του σύζυγο, Γιώτα Παπαδοπούλου, στενούς συνεργάτες και φίλους. Νικόλας και Γιώτα Παπαδοπούλου έκλεψαν τα βλέμματα με το χορό που χάρισαν για λίγο στους καλεσμένους τους, με αυτούς να χειροκροτούν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό. #happybirthday #nikolaspapadopoulos #υφυπουργόςπολιτισμού».
Υγ.2 Κάποιο καμπανάκι κτύπησε προφανώς και η ανάρτηση «κατέβηκε» άρον άρον. Πρόλαβε όμως να κυκλοφορήσει, ως screenshot, σε κινητά τηλέφωνα και στο διαδίκτυο. Άλαλα τα χείλη των ιθαγενών! Και των χαρτοπαικτριών επίσης… #γιατατεράτσια.
