Kathimerini.gr
Ο εμπορικός πόλεμος του Τραμπ με την Κίνα έχει ήδη αποτύχει. Ο Αμερικανός πρόεδρος και οι κόλακές του καυχιούνται για την τέχνη του στη σύναψη συμφωνιών. Επομένως είναι πιθανόν εξοικειωμένοι με τις βασικές αρχές των επιχειρηματικών διαπραγματεύσεων: Να έχει κανείς έναν σαφή και εφικτό στόχο, να γνωρίζει τα σημεία που δυσκολεύουν τον αντίπαλο και να βεβαιώνεται ότι δεν τον περιορίζει τόσο επιθετικά ώστε να μην έχει άλλη επιλογή από το να αντισταθεί και να αντιδράσει. Ο Τραμπ φαίνεται να τα έχει ξεχάσει αυτά. Ο κακοσχεδιασμένος και ερασιτεχνικά εκτελεσμένος δασμολογικός πόλεμος με την Κίνα έχει πλέον ξεφύγει από κάθε έλεγχο, απειλώντας το παγκόσμιο εμπόριο και βλάπτοντας σοβαρά την παγκόσμια εικόνα της Αμερικής.
Το κύριο πρόβλημα του Τραμπ είναι ότι ο ίδιος και η ομάδα του προφανώς υπέθεσαν λανθασμένα ότι η Κίνα ήταν τόσο απεγνωσμένη να προστατεύσει τις εξαγωγές της προς τις ΗΠΑ που θα υπέκυπτε στη θέλησή του. Η Κίνα εξήγαγε στις ΗΠΑ αγαθά αξίας 438 δισ. δολ. το 2024, περισσότερο από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Οι υπέρογκοι δασμοί που επέβαλε ο Τραμπ, και στους οποίους το Πεκίνο απάντησε με αντίμετρα, έρχονται σε μια εποχή ασθενούς καταναλωτικής ζήτησης και επενδύσεων από την Κίνα και μιας κλυδωνιζόμενης αγοράς ακινήτων. Αλλά η Κίνα είναι καλύτερα προετοιμασμένη σήμερα να διατηρήσει τη θέση της από ό,τι ήταν κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Τραμπ. Μετά από χρόνια εμπορικών εντάσεων, δασμών και γενικής αποσύνδεσης, δεν είναι τόσο οικονομικά συνδεδεμένη με τις ΗΠΑ όσο πριν, ενώ έχει περάσει χρόνια προετοιμαζόμενη γι’ αυτή την αναμενόμενη εμπορική αντιπαράθεση, δίνοντας προτεραιότητα στην τεχνολογική αυτάρκεια, στην οικονομική ασφάλεια και στον βιομηχανικό ανασχεδιασμό. Τους τελευταίους μήνες έχει λάβει πρόσθετα μέτρα για την ενίσχυση της οικονομίας και την προώθηση της εγχώριας κατανάλωσης.
Τόσο η Κίνα όσο και οι ΗΠΑ προσπαθούν να αλλάξουν τα οικονομικά τους μοντέλα. Η Κίνα παράγει πάρα πολύ και θέλει να στραφεί προς μεγαλύτερη κατανάλωση. Οι ΗΠΑ καταναλώνουν πάρα πολύ και θέλουν να παράγουν περισσότερο. Και οι δύο μεταβάσεις είναι δύσκολες. Αλλά είναι ευκολότερο για τους Κινέζους, που έχουν την τάση να υπομένουν δυσκολίες, να στραφούν προς την παραγωγή λιγότερων και την κατανάλωση περισσότερων, παρά για μια οικονομία που επικεντρώνεται στην κατανάλωση να κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο Τραμπ λέει ότι το Πεκίνο «έκανε λάθος» με τα αντίποινα, αλλά δεν του έδωσε άλλη επιλογή. Η επίδειξη αδυναμίας μόνο ενθαρρύνει έναν νταή σαν αυτόν. Μια σοβαρή πτώση της παγκόσμιας ζήτησης λόγω των δασμών αναμφίβολα θα επηρέαζε την κινεζική οικονομία. Αλλά ο Τραμπ δεν θα πρέπει να περιμένει τηλεφώνημα από το Πεκίνο που θα ικετεύει για συμφωνία.
