Προβλήματα στο όσχεο

Παρόλο που συνήθως η αιτία του πόνου στο όσχεο είναι προφανής, όπως ένας πρόσφατος τραυματισμός σε κάποιο άθλημα ή στη διάρκεια άσκησης, σε αρκετές περιπτώσεις η αιτία δεν είναι σαφής. «Η ενόχληση στο όσχεο στους άνδρες μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους, από ασήμαντες αιτίες έως σοβαρές παθήσεις», αναφέρει ο δρ Michael O’Leary, ουρολόγος και καθηγητής Ιατρικής στο συνεργαζόμενο με το Χάρβαρντ Brigham and Women’s Hospital. Ας δούμε μερικές συνήθεις πηγές πόνου στο όσχεο και πώς αντιμετωπίζονται.

Λοιμώξεις

Δύο τύποι λοιμώξεων μπορεί να προκαλέσουν πόνο στο όσχεο. Η επιδιδυμίτιδα είναι μια φλεγμονή της επιδιδυμίδας, του ελικοειδούς σωλήνα στο πίσω μέρος του όρχεως, που αποθηκεύει και μεταφέρει το σπέρμα. Η φλεγμονή είναι συνήθως αντίδραση σε μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη βακτηριακή λοίμωξη (όπως η γονόρροια ή τα χλαμύδια) ή σε μια ουρολοίμωξη από βακτήρια όπως η E. coli.

Ο δεύτερος τύπος, η ορχίτιδα, είναι οίδημα και φλεγμονή στον έναν ή και στους δύο όρχεις. Μπορεί να είναι ιογενής ή βακτηριακής προέλευσης. Οι λοιμώξεις αυτές μπορεί επίσης να προκαλούν μια αίσθηση καύσου κατά την ούρηση και αυξημένο πόνο κατά το περπάτημα. Η βακτηριακή επιδιδυμίτιδα και ορχίτιδα αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά.

Συστροφή όρχεων

Η συστροφή όρχεως είναι μια σπάνια, αλλά σοβαρή κατάσταση κατά την οποία ο όρχις συστρέφεται γύρω από το αγγείο που τον τροφοδοτεί με αίμα. Η συστροφή αποκόπτει την παροχή αίματος στον όρχι. «Είναι εξαιρετικά επώδυνο και πρέπει να αντιμετωπιστεί γρήγορα, προκειμένου να αποτραπεί κάποια μόνιμη βλάβη στον όρχι», επισημαίνει ο δρ O’Leary.

Κιρσοκήλη

Η κιρσοκήλη είναι μια πάθηση κατά την οποία μία ή περισσότερες φλέβες στο όσχεο διογκώνονται ή εμφανίζουν οίδημα. Η εν λόγω κατάσταση οφείλεται σε βλάβη στις φλεβικές βαλβίδες, η οποία εμποδίζει την κανονική ροή του αίματος. Αυτό μπορεί να έχει ως συνέπεια το ότι το αίμα θα λιμνάσει στο όσχεο, γεγονός που μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει σε έναν υπόκωφο πόνο, ο οποίος επιδεινώνεται μετά από σωματική δραστηριότητα ή μετά από παρατεταμένη ορθοστασία. Είναι συχνότερη στον αριστερό όρχι. Εάν χρειάζεται, μπορεί να αντιμετωπιστεί με εμβολισμό κιρσοκήλης ή με τοποθέτηση χειρουργικού κλιπ: Και οι δύο είναι ελάχιστα επεμβατικές διαδικασίες που αποκόπτουν τη ροή αίματος προς τις πληγείσες φλέβες. «Έχετε όμως υπόψη σας ότι ο πόνος δεν υποχωρεί πάντα», επισημαίνει ο δρ O’Leary.

Βουβωνοκήλη

Η κήλη αναπτύσσεται όταν ένα τμήμα οργάνου ή κάποιο άλλο μέρος του σώματος προβάλλει σε μια αδύναμη και ευένδοτη περιοχή των μυών της κοιλιάς. Υπάρχουν διάφοροι τύποι κήλης, αλλά ένας τύπος που σχετίζεται συχνά με πόνο στο όσχεο είναι η βουβωνοκήλη.

Η βουβωνοκήλη αναπτύσσεται όταν ένα τμήμα του εντέρου ή του εσωτερικού λίπους προβάλλει σε μια αδύναμη περιοχή του βουβωνικού σωλήνα, ο οποίος εκτείνεται από το κοιλιακό τοίχωμα έως τη βουβωνική χώρα. Ο βουβωνικός σωλήνας (πόρος) περιέχει τα αιμοφόρα αγγεία που φθάνουν στους όρχεις και τον σπερματικό πόρο που μεταφέρει το σπέρμα από τον όρχι. Αρχικά, η βουβωνοκήλη μπορεί να μην προκαλεί συμπτώματα ή να προκαλεί μόνο ένα αίσθημα βάρους ή πίεσης στη βουβωνική χώρα. Τα συμπτώματα είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν μετά από παρατεταμένη ορθοστασία ή μετά από δραστηριότητες που αυξάνουν την πίεση στην κοιλιά, όπως η άρση μεγάλου βάρους, ο επίμονος βήχας ή η έντονη προσπάθεια κατά την ούρηση ή την κένωση του εντέρου. Καθώς η κήλη αυξάνεται, ο πόνος στο όσχεο μπορεί να γίνει πιο έντονος. Αυτός ο τύπος κήλης συνήθως απαιτεί χειρουργική επέμβαση για να επιδιορθωθεί.

Υδροκήλη

Η υδροκήλη αναπτύσσεται όταν συλλέγεται υγρό μέσα στο όσχεο, με αποτέλεσμα ο ένας όρχις να φαίνεται μεγαλύτερος από τον άλλον. Μπορεί να γίνεται αισθητή σαν ένα μικρό μπαλόνι γεμάτο με υγρό. Η υδροκήλη σχηματίζεται εξαιτίας μιας κάκωσης ή φλεγμονής στο όσχεο. Είναι μαλακή και συνήθως δεν πονάει όταν είναι μικρή. Η μεγάλη υδροκήλη, ωστόσο, μπορεί να προκαλέσει ενόχληση κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα, το κάθισμα ή το περπάτημα.

Χρόνια προστατίτιδα και σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου

Οι όροι «χρόνια προστατίτιδα» και «σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου» χρησιμοποιούνται πολλές φορές ο ένας στη θέση του άλλου επειδή τα συμπτώματα αλληλεπικαλύπτονται. Οι άνδρες μπορεί απλώς να έχουν ενόχληση στο όσχεο και στην πυελική χώρα. Μπορεί επίσης να νιώθουν πόνο κατά τη στύση, την ούρηση και την εκσπερμάτιση, να νιώθουν την ανάγκη για συχνή ούρηση και να εμφανίζουν απώλεια σταγόνων ούρων μετά την κένωση της ουροδόχου κύστης.

Δεδομένου ότι αυτό μπορεί να οφείλεται σε μια επίμονη βακτηριακή λοίμωξη του προστάτη, οι γιατροί συνήθως συνταγογραφούν αρχικά αντιβιοτικά. Εάν αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, η εύρεση λύσης μπορεί να είναι δύσκολη. Μπορεί να χρειαστεί μια προσέγγιση δοκιμής-σφάλματος-νέας δοκιμής, που συχνά περιλαμβάνει έναν συνδυασμό θεραπειών, όπως αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φυσικοθεραπεία, διαχείριση του στρες, άσκηση και αλλαγές στη διατροφή.