Τα Ιουλιανά
Βαρύθυμη ήταν η ατμόσφαιρα στο καρέ. «Μα πού πήγαν όλοι;» ψιθύρισε μελαγχολικά η Ιουλία. «Η πολιτική χωρίς τους συνήθεις υπόπτους –τον Κουλία, τον Θεμιστοκλέους, τη Θεοχάρους– μοιάζει με άνοστο φαγητό» συμπλήρωσε. «Αν μη τι άλλο, we’ll always have Paris…» είπε δειλά η καθεστωτική Ρενέ Κυπαρίσσι, αλλά αμέσως το μάζεψε, καθώς είδε έξι ζευγάρια μάτια να την κοιτούν αυστηρά. Ήταν φανερό πως τίποτε δεν μπορούσε να διασώσει τις κυρίες από τη βαρεμάρα. Ούτε το τετ-α-τετ Χριστοδουλίδη - Μακρόν στο Παρίσι κι ούτε βεβαίως οι ξαναζεσταμένες ατάκες από το Casablanca.
Μοναδική αχτίδα φωτός ήταν το Met Gala, το βράδυ της Πρωτομαγιάς, όπου φέτος τιμήθηκε ο Κάιζερ της παγκόσμιας μόδας. Οι κυρίες στάθηκαν περισσότερο στην εμφάνιση της Ριάνα, η οποία διέσχισε το κόκκινο χαλί τυλιγμένη με τεράστιες λευκές καμέλιες. «Σιγά τα ωά! Εμείς τα ζήσαμε αυτά μισό αιώνα πριν» σχολίασε η Καλαμαρού. «Τουτέστιν;» αναρωτήθηκε η τάχα μου ανυποψίαστη Φώφη Κούταλου. «Τουτέστιν η Ιουλία υπήρξε Πρώτη Στα Μαθήματα - Πρώτη Στον Αγώνα!» παρενέβη η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού. «Μαθήματα;». «Τα μαθήματα στιλ, μάνα μου».
Στον κύκλο τους γνωρίζουν βεβαίως την ιστορία κι ας καμώνεται η Φώφη πως δεν θυμάται. Μιλάμε για τα προπολεμικά χρόνια, όταν η Ιουλία κήδευσε τον Ουίλσον μετά τιμών στο Λονδίνο κι έπειτα επέστρεψε στην πατρίδα της θλιμμένη πλην όμως στιλάτη χήρα. Τα μαύρα τότε ήταν επιβεβλημένα, έθιμο που βεβαίως τίμησε αλλά με μια τσαχπινιά: τις καμέλιες της Chanel. Η εμφάνισή της για παράδειγμα, φορώντας μαντό κεντημένο με καμέλιες, προκάλεσε πάταγο στην κλειστή κοινωνία της πρωτεύουσας, καθώς δεν ήταν μαθημένη σε τέτοιου είδους εξτραβαγκάνζες.
«Τι να τα κάνω τα στιλιστικά εύσημα, όταν στη δύση του βίου μου δεν αξιώθηκα να έχω κι εγώ μια Ομάδα Στήριξης» είπε η Ιουλία, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να βρουν επιτέλους ένα πιο ενδιαφέρον θέμα συζήτησης. «Μιλάς με γρίφους γερόντισσα…» την προκάλεσε η σιεροκουτάλα Κούταλου. «Το νέο talk of the town κοπέλες είναι η Ομάδα Στήριξης Αννίτας στο Facebook». «Γεγονός;». «Απολύτως!». «Ποια ανάγκη γέννησε την Ομάδα Στήριξης;» συνέχισε τις ηλίθιες ερωτήσεις η Φώφη. «Ο ανηλεής πόλεμος που δέχεται η Πρόεδρος. Επειδή είναι ΚΑΙ γυναίκα ΚΑΙ όμορφη ΚΑΙ ξανθιά ΚΑΙ δεξιά!».
«Ντροπή τους!» είπε η Ευγενία –από τα νεοφανή μέλη της Ομάδας Στήριξης Αννίτας– και μ’ εκείνο το «ντροπή» τούς πήρε όλους παραμάζωμα: δημοσιογράφους και δημοσιολόγους, αριστερούς και κεντρώους, ταγάρια και κουλτουριάρηδες. Ώσπου την έπνιξε η συγκίνηση και δεν άντεξε τελικά… Άφησε ένα δάκρυ ν’ αυλακώσει την La Prairie κι ύστερα τραγούδησε με υποδειγματικό πάθος το παραφρασμένο επαναστατικό τραγούδι: «Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα την Αννίτα, μετρώ τους χτύπους, το αίμα μετρώ, πίσω απ’ τον τοίχο πάλι θα ’μαστε παρέα, τακ τακ εσύ TikTok εγώ».
Ούτε που θυμόντουσαν οι κυρίες πότε πωρώθηκαν τελευταία φορά με τα κομματικά. Το bullying όμως που δέχεται η Αννίτα ξεχείλισε το ποτήρι. «Κι ύστερα απορούμε γιατί ο άλλος διαφημίζει την υποψηφιότητά του για το Πολιτικό Γραφείο του ΔΗΣΥ, φορώντας στρατιωτικά και κρατώντας πιστόλι!». «Μα ποιος, καλέ;». «Ένας Γρηγόρης Γρηγορίου. Το Νο7». «Τα ύστερα του κόσμου!» ψιθύρισε σοκαρισμένη η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού. «Εσύ να μη μιλάς. Άνθρωποι που προπαγανδίζετε τον Αντίχριστο δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε!» ξέσπασε η Καλαμαρού. Ακολούθησε ένας χαμός με αποτέλεσμα να διακόψουν την παρτίδα ώστε να ζητηθεί η βοήθεια του κοινού. Καμιά τους φυσικά δεν κατάλαβε σε τι ακριβώς αναφερόταν η Ευγενία, όμως η κατηγορία θεωρήθηκε casus belli για την αριστερή πτέρυγα του καρέ.
Μία ανάρτηση της αριστερής (με την κακή έννοια) Ανδριάνας Ζιβάνα Βλαδιμήρου προκάλεσε το μπέρδεμα. Κατ’ ακρίβειαν ήταν ένα share φωτογραφίας έξω από τις Λαϊκές Οργανώσεις Αυγόρου όπου έγραφε με φλεγόμενα (sic) γράμματα: ΕΔΟΝ 1η Μαΐου 888 ΑΚΕΛ CHE. «Το 666 είναι ο Αντίχριστος, όχι το 888» εξήγησε η Κουλλίτσα στη μαινόμενη Ευγενία. «Και τι είναι το 888;». «Οκτώ ώρες Εργασία – Οκτώ ώρες Ψυχαγωγία – Οκτώ ώρες Ύπνος». «Μα τότε κι εγώ είμαι αριστερή, με την πολύ καλή έννοια!» αναφώνησε ενθουσιασμένη η Ιουλία. «Το οκτάωρο της εργασίας το καλύπτει η κοπελούδα, την ψυχαγωγία και τον ύπνο εγώ». «Ο Θεός πιον!» ομοφώνησε το καρέ, σε μια σπάνια ομολογουμένως στιγμή σύμπνοιας της αριστερής και της δεξιάς πτέρυγας.
«Γιατί μόλις παρκάρω ο κάττος έρχεται να κάτσει στο δικό μου αυτοκίνητο; Έχει πολλά αυτοκίνητα στο parking αλλά πάντα με περιμένει! Please explain!». Αυτό ήταν το επόμενο ακανθώδες ζήτημα που απασχόλησε το καρέ, κατευνάζοντας ευτυχώς τα πολιτικά πάθη. Το φιλοσοφικό ερώτημα έθεσε ο Κωνσταντίνος Πετρίδης, ένδειξη ότι η απομάκρυνση από το δωμάτιο της εξουσίας κάνει καλό. «Ξαναβρήκε ο άνθρωπος το χιούμορ του» σχολίασε η Ιουλία, η οποία δεν του έσυρε και λίγα στο παρελθόν.
«Βοήθησε η Παναγία τους μαθητές του Γυμνασίου Φανερωμένης, που φέρει το όνομά της, να πέσει το μπετόν της οροφής σε μέρα αργίας και όχι σε μέρα σχολείου». Τάδε έφη Αλέκος Τρυφωνίδης, βουλευτής της ΔΗΠΑ και μέλος της επιτροπής Παιδείας. Εδώ το χιούμορ (μαζί με την επιστήμη) σηκώνει τα χέρια ψηλά. Όπως σημείωσε άλλωστε η Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον: «Κάποιες αμαρτίες πληρώνουμε ως λαός, μάνα μου».
