Τα Ιουλιανά
Αν πρέπει να βάλω ένα τίτλο, που θα ’λέγε και η συμπαθής τάξη των δημοσιογράφων, αυτός θα ήταν: «Αμετανόητοι στο Κυπριστάν». Τουτέστιν, ενώ ο κόσμος τούς φτύνει, κάποιοι παπάδες νομίζουν ότι τους καταβρέχει ψιλόβροχο. Όπως στην περίπτωση της παράνομης ανέγερσης του ναού στο Κάβο Γκρέκο. Για την αποπεράτωση του οποίου «η Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας εξέδωσε και πουλάει λαχνούς με δώρα, μεταξύ άλλων και το χρυσό μενταγιόν Αγίου Χριστοφόρου, με κλήρωση την Τρίτη του Πάσχα». Άγιο μενταγιόν! Τι άλλο θα σκεφτούν οι αθεόφοβοι, αγαπημένο μου ημερολόγιο;
Εκ παραλλήλου, σαν να μη μας έφταναν τα δικά μας ιερά και τέρατα, μαθαίνουμε ότι το Άγιο Φως δεν είναι ακριβώς θαύμα, αλλά δουλειά του Πατριάρχη. Αυτό αποφάνθηκε το δικαστήριο, δικαιώνοντας τον δημοσιογράφο Δημήτρη Αλικάκο που έκανε τη σχετική αποκάλυψη. Άποψη για το ακανθώδες ζήτημα είχε βεβαίως και η αγαπημένη μας δρ Αρετή Δημοσθένους, επιφανής θρησκειολόγος στη νήσο των Αγίων. Η οποία είναι επίσης κανονολόγος, ισλαμολόγος, κοινωνιολόγος, επιδημιολόγος, ενίοτε δε και γιουροβιζιονολόγος. Ποιος δεν θυμάται άλλωστε την παρέμβαση της πολυσχιδούς Αρετής, όταν πρότεινε να αντικατασταθεί η λέξη Diablo με τη λέξη… σωτηρία!
Δήλωσε λοιπόν η θρησκειολόγος για το Άγιο Φως, το οποίο τελικά δεν είναι από χέρι Θεού αλλά από… χέρι με αναπτήρα: «Για να βγει με θαύμα πρέπει να υπάρχει δυνατή πίστη, ταπείνωση και αγιότητα. Αν δεν υπάρχει, δεν βγαίνει. Όπως όλα τα χριστιανικά θαύματα». Επιστημονικά ομιλούντες το επιχείρημα είναι ακαταμάχητο, γεγονός που επικύρωσε και το μέλος του καρέ, η συνταξιούχος θεολόγος Θεοπίστη Θεοδούλου.
«Νισάφι πια με τα εκκλησιαστικά» ξέσπασε η Καλαμαρού αλλά αμέσως δαγκώθηκε, καθώς το επόμενο θέμα στο Top 10 «Απίστευτα Κι Όμως Κυπριακά» είναι το σήριαλ «Σεισμός Σεισμός Συναγερμός». Προσωπικά βαριέμαι φρικτά να ασχοληθώ και με τον Κουτσόφτα και με τον Τσέλεπο και με τη διόλου πρωτότυπη δήλωση Κουλλά: «Όσοι θέτουν πάνω απ’ όλα την προσωπική τους φιλοδοξία να πάνε στο καλό». Σε αντίθεση με την κοσμοπολίτικη εξωστρέφεια του ΔΗΣΥ, για να το θέσω όσο πιο κομψά γίνεται, η οποία συνεχίζει να τροφοδοτεί την αχόρταγη διάθεση του καρέ για πολιτικό gossip.
Δύο ήταν τα θέματα της βδομάδας που συνδύασαν υποδειγματικά τον λαμπερό κόσμο των σοσιαλιτέ και της show biz, με τον πληκτικό κόσμο της πολιτικής. Και στα δύο πρωταγωνίστησαν πρωτοκλασάτα συναγερμικά στελέχη. Η μεν Φωτεινή Τσιρίδου έδωσε συνέντευξη στο υπερπολυτελές σπίτι της, απαντώντας τις 50 ερωτήσεις της Ειρήνης Χριστοφόρου για το Must Talk. Ο δε Ευθύμιος Δίπλαρος άστραψε λόγω της βάφτισης της κόρης τού ζεύγους Μαυρίκιου – Ιλάειρας και βρόντηξε λόγω της ειρωνείας του Άριστου Δαμιανού στο στούντιο του Sigma. Όπως σχολίασε και η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού: «Αυτό θα πει πολιτική λουσμένη στη χρυσόσκονη».
Μετά από αυτά τα δείγματα εξελιγμένης μεταπολιτικής, τι να μας πει και ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης που έκανε τον διαιτητή σε αγώνα ποδοσφαίρου με πιτσιρικάδες; Ή ακόμα χειρότερα, μπροστά στη χλιδή της Τσιρίδου, πόσες ελπίδες έχει το έργο «Η Πρώτη Κυρία Στα Μπουζούκια»; Αναφέρομαι βεβαίως στον ετήσιο χορό του ΔΗΚΟ στο Pavilion, αγαπημένο μου ημερολόγιο, με τραγουδιστή τον Νίκο Μακρόπουλο.
«Έτσι εξηγούνται όλα» είπε η Ρενέ Κυπαρίσσι, η οποία εξειδικεύεται ως γνωστόν στη ΔΗΚΟϊκή σημειολογία. Ο συνειρμός της ομολογουμένως είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον, αγαπημένο μου ημερολόγιο. Ξεκινούσε από τον Μακρόπουλο, περνούσε στο υπέρτατο σουξέ του «Εγώ είμαι τα λάθη μου» και κατέληγε στον βουλευτή του ΔΗΚΟ Χρύσανθο Σαββίδη. «Τουτέστιν;» αναρωτήθηκε το καρέ. «Τουτέστιν, δώστε βάση στους στίχους: Εμένα ακόμα δε γεννήθηκε αυτός που θα με κρίνει, κριτής για μένα είναι μόνο ο Θεός» είπε η Ρενέ και μας παρέπεμψε στο παραπολιτικό της εφημερίδας Φιλελεύθερος.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα κατά τη συνεδρία της Επιτροπής Περιβάλλοντος στη Βουλή η βουλεύτρια του Volt Αλεξάνδρα Ατταλίδου είπε ότι ουδείς είναι υπεράνω του νόμου. Ο Χρύσανθος Σαββίδης συμφώνησε, πλην όμως σημείωσε ότι κάποιοι λαϊκίζουν χτυπώντας την Εκκλησία. «Είστε νομοθέτης και μιλάτε με αυτό τον τρόπο» του υπέδειξε η Ατταλίδου. «Είμαι χώρκατος, πιστεύουμε στον θεσμό άντρας και γυναίκα. Εσύ;» αντέτεινε εκείνος. «Λόγια Μεγάλων Ανδρών» σχολίασε η Ρενέ, βάζοντας την τελεία.
Με τούτα και μ’ εκείνα φτάσαμε στο εβδομαδιαίο βραβείο «Απίστευτα Κι Όμως Κυπριακά», αγαπημένο μου ημερολόγιο, με επικρατέστερες υποψηφιότητες: Τις επικοινωνιακές καμπάνιες της Αντιγόνης Παπαδοπούλου και του Δημήτρη Σιεηττάνη. Η πρώτη κατέρχεται ως ανεξάρτητη υποψήφια δήμαρχος Μόρφου και ο δεύτερος ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Έγκωμης με το ΕΛΑΜ.
Το κουλό του πράγματος σε σχέση με την Αντιγόνη έγκειται στο γεγονός ότι διεκδικεί τη δημαρχία με το σλόγκαν… του ΑΚΕΛ! Η μοναδική διαφορά στο δικό της «Δύναμη διεκδίκησης» είναι ένα πορτοκάλι. «Αν ήθελε να το τερματίσει η Αντιγόνη, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μια από τις πορτοκαλιές του διάσημου Βρετανού, τουρκοκυπριακής καταγωγής, εικαστικού Mustafa Hulusi και έτσι να κερδίσει» υπέδειξα στο καρέ.
Δυστυχώς για την Αντιγόνη, ο υποψήφιος Σιεηττάνης υπήρξε πιο ευρηματικός. Στην καμπάνια του ποζάρει με κλειστά μάτια και με σλόγκαν… «Με κλειστά μάτια!». Τουτέστιν, με κλειστά μάτια ψηφίστε Σιεηττάνη! Οφείλω να το παραδεχτώ, αγαπημένο μου ημερολόγιο, ότι είναι μία από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις που δηλώνω αυθεντικά εντυπωσιασμένη. Chapeau, Sheittani! Ανεβάσατε τον πήχη πολύ ψηλά.
Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον
