Τα Ιουλιανά
«Η Θεοπίστη έχει μια θλίψη» ενημέρωσε το καρέ η Ιουλία. «Τουτέστιν;». «Τουτέστιν, τη θλίψη των Χριστουγέννων». «Μια συναισθηματική κατάσταση που θυμίζει την κατάθλιψη, δίχως όμως να αποτελεί μια συναισθηματική διαταραχή» παπαγάλισε η Καλαμαρού την γκουγκλαρισμένη διάγνωση. «Το περίεργο θα ήταν η Θεοπίστη να μην είχε κατάθλιψη» αποφάνθηκε η αμείλικτη περί τα ψυχιατρικά Κουλλίτσα. «Τουτέστιν;». «Τουτέστιν, η καημένη η Θεοπίστη είναι εκ γενετής δημότης Στροβόλου, μάνα μου!».
Αυτό βεβαίως τα εξηγεί όλα. Καθότι όταν η ζωή τα έχει φέρει έτσι ώστε να ζεις στον Στρόβολο, χρειάζονται μεγάλα αποθέματα ψυχικής δύναμης για να αντέξεις τη μιζέρια του γιορτινού στολισμού. Κάτι σαν «λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα», αλλά με λαμπιόνια. Πώς να μην πάθει κατάθλιψη η Θεοπίστη Θεοδούλου; Και πώς να μην αναπαράγει εμμονικά την ανάρτηση του Χρίστου Μιχάλαρου στο Χ (Twitter): ΜΠΛΟΚ σε όποιον χρησιμοποιεί τη φράση «η μαγεία των Χριστουγέννων».
«Στη Λευκωσία, αντιθέτως, όλα λάμπουν» είπε η Ιουλία και το καρέ κατένευσε σιωπηλά. Ακόμα και η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ο δήμαρχος Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης έκανε καλή δουλειά. «Καλέ, εδώ έλαμψαν τα μπετά στο γιοφύρι της Ζάχα!» υπερθεμάτισε η Καλαμαρού. «Επειδή όμως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, δεν θα ήταν άσχημη ιδέα αν ο Κωνσταντίνος επισκεφθεί το σπίτι του αδελφού του για να αντιληφθεί τι εστί χριστουγεννιάτικη υπερπαραγωγή. Ο πήχης κοπέλες ανέβηκε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ψηλά!».
Οι κυρίες φυσικά είχαν παρακολουθήσει το «Must Talk» της Ειρήνης Χριστοφόρου, μια συνέντευξη που εξελίσσεται από συνήθεια σε λατρεία. Αυτή τη φορά απάντησε στις 50 ερωτήσεις η Γιώτα Παπαδοπούλου, ενώ η κάμερα την ακολουθούσε στους χώρους του εντυπωσιακού σπιτιού της. «Το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι αριστούργημα. Μπορεί εμείς να μην έχουμε Royals και στολισμούς τύπου Buckingham, αλλά το κρατίδιο της Στράκκας αποδείχτηκε τελικά μεγάλη σχολή» είπε η Ιουλία. «Απλή, αγνή, απορία: η Γιώτα γιατί έδωσε όλη τη συνέντευξη πλάτη και στραβολαίμιαζε διαρκώς;». «Είναι τύπου… τόσο celebrity και τόσο cool, μάνα μου». «Θα το δεχτώ». «Η απάντηση επίσης στο ερώτημα ποιον πρίγκιπα προτιμά, ανάμεσα στους Ουίλιαμ και Χάρι, ήταν πολύ γλυκιά». «Θέλω να τ’ ακούω να το λες!». «Τον πρίγκιπα Νικόλα!». «Chapeau, Γιώτα».
«Με τούτα και με κείνα ξέρετε τι θυμήθηκα; Την υπέρτατη κοσμική στήλη Ό,τι Λάμπει της Αθηνάς Φιλίππου» είπε η Ιουλία. «Πού τα θυμήθηκες τα παλαιολιθικά χρόνια, μάνα μου;». «Early 90s, ωραία χρόνια!». «Ενώ σήμερα;». «Σήμερα, φευ, πληκτικά χρόνια».
«Εμείς δεν θα πάμε από γηρατειά αλλά από πολιτική ανία» ξέσπασε η Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον, καθώς ζητούσε από τη Ρωσίδα να σερβίρει επειγόντως τον δεύτερο γύρο gin and tonic. Εδώ λέει, στην απελπισία της επάνω, έφτασε στο σημείο να διαβάσει τη γραπτή δήλωση του Γιαννάκη Γαβριήλ, βουλευτή ΑΚΕΛ Αμμοχώστου και προέδρου της κοινοβουλευτικής επιτροπής Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, με τον δραματικό τίτλο: Στον αναπνευστήρα ο αγροτικός κόσμος. «Ολόκληρη; Και τις 170 λέξεις;». «Ω, ναι! Για την κυβέρνηση, λέει, η οποία στραγγαλίζει τη ρευστότητα των γεωργών». «Τι άλλο πρέπει να κάνει ακόμα η αστική Λευκωσία, αλήθεια;». «Υπομονή».
Όχι ότι τα νέα από το δεξιό μέτωπο είχαν παραπάνω ενδιαφέρον, να τα λέμε κι αυτά. Ο χαρτοπόλεμος ανάμεσα σε Προεδρικό και ΔΗΣΥ για τη μη σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου καταγράφηκε ως μια απέλπιδα προσπάθεια για να βγει η πολιτική ανία από τον αναπνευστήρα, αλλά εις μάτην. Ουδείς συγκινήθηκε, εκτός από τους πολιτικούς συντάκτες, οι οποίοι αναζητούν εναγωνίως θέμα. «Εδώ δεν σχολιάσαμε τη νέα απεσταλμένη του γ.γ. του ΟΗΕ Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ». «Και Μαρία και Άνχελα και Ολγκίν και Κουεγιάρ; Εντυπωσιακό, πλην όμως δυσοίωνο όνομα, καθώς από Κουεγιάρ (Πέρεζ) σε Κουεγιάρ (Μαρία Άνχελα) κλείνουμε 50 χρόνια σε αδιέξοδο».
Η μόνη είδηση που τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα μιας κατά τεκμήριο βαρετής εβδομάδας ήταν η υποψηφιότητα του Νίκου Τορναρίτη για τον Δήμο Λευκωσίας. Η Ιουλία, όταν έσκασε το νέο, αμέσως διαμήνυσε στο καρέ ότι: «Το θέμα μού μυρίζει Αργάκα». «Όπως μαθαίνω η εξέλιξη αυτή είναι όντως δάκτυλος Αβέρωφ. Κίνηση ματ, όπως και να τη δει κανείς, η οποία δίνει διέξοδο στη συνεργασία ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ και τη συγγενική υποψηφιότητα Γιωρκάτζη στη Λευκωσία» επιβεβαίωσε η Ευγενία η Καλαμαρού.
Η Λεμεσός, πάλι, εκ φύσεως εξωστρεφής, μπήκε σφήνα στο παραπολιτικό ρεπορτάζ των δημοτικών εκλογών με μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα: τον αρχιτέκτονα Μίλτο Παπαδόπουλο, γνωστή περσόνα του λεμεσιανού καρναβαλιού, ο οποίος μάλιστα φόρεσε το στέμμα του βασιλιά Καρνάβαλου το 2011. «Αυτή η ανεμελιά των Λεμεσιανών μού προκαλεί αμηχανία…» ομολόγησε στο καρέ η Ιουλία. «Άσχετο, αλλά τι να κάνει άραγε η τέως υπουργός Πρετ α Πορτέ;» αναρωτήθηκε η Κουλλίτσα. «Να μια καλή απορία για να την αξιοποιήσει η Ειρήνη Χριστοφόρου σε επόμενο Must Talk».
Τυχαίο; Δεν νομίζω. Τα περί σοσιαλιτέ και λεμεσιανής ριβιέρας πάντως, επικύρωσαν τη βαρεμάρα των ημερών και οδήγησαν τη συζήτηση στη λίστα με τους πλουσιότερους Κυπραίους, όπου δεσπόζουν τα ελληνοπρεπή ονόματα των: Vinod Adani (19,3 δισ.), John Fredriksen (13,7 δισ.), Yakir Gabay (3,7 δισ.), Sergei Dmitriev (2,5 δισ.), Igor Makarov (2,1 δισ.), Valentin Kipyatkov (1,8 δισ.), συν τα τρία αδέλφια Χατζηιωάννου (1 δισ. έκαστος). «Ναζνταρόβιε» είπε η Ιουλία και ανασήκωσε το ποτήρι της.
