Τα Ιουλιανά
«Τα καλά νέα είναι ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε μια εξαιρετική επιλογή για τη θέση του νέου αναπληρωτή κυβερνητικού Εκπροσώπου: τον Γιάννη Αντωνίου. Έμπειρος δημοσιογράφος, σοβαρός και με κύρος. Τα κακά νέα είναι ότι η Δόξα έφυγε και δεν κατάλαβε τίποτε» ανακοίνωσε η Ιουλία στο καρέ. «Γιατί πέρα από τις φαιδρότητες ότι ο θόρυβος που προκλήθηκε στόχευε να πλήξει τον Νίκο Χριστοδουλίδη ενώ βρισκόταν στη Νέα Υόρκη, επανέλαβε και την καραμέλα περί ανθρωποφαγίας».
Το καρέ, πάντως, κατέληξε ομόφωνα ότι πολύ πιο επικίνδυνη για ένα δημοκρατικό πολίτευμα είναι η «χορτοφαγία» –να τρώμε οι πολίτες δηλαδή αδιαμαρτύρητα κουτόχορτο. Κι ας μην μπορεί να το αντιληφθεί αυτό η Δόξα και το πουλέν του Προεδρικού που υπέγραφε τις υπερωρίες της για τη δοξολογία του Επιταφίου και την πορεία Χριστοδούλας. «Σβετλάνα, ποτά!» διέταξε η Ιουλία, βάζοντας οριστικά τελεία στη βαρετή συζήτηση. Πλην όμως, η Ρωσίδα παρέμεινε ακίνητη, κατεβάζοντας απανωτά σφηνάκια βότκας άσπρο πάτο, υπό τους ήχους της μουσικής του Ραχμάνινοφ.
«Πώς μας θωρεί ακίνητη; Πού τρέχει ο λογισμός της;» έθεσε το βαθύ φιλοσοφικό ερώτημα η Καλαμαρού. «Κάνει λευκή απεργία» της απάντησε σιγανά η Ιουλία. «Τουτέστιν;». «Τουτέστιν, διαμαρτύρεται γιατί έκοψε η Βουλή τα εξτρά της dame de compagnie της Φιλίππας. Συναδελφική αλληλεγγύη, μάνα μου…». Αυτή βεβαίως ήταν η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή ήταν ότι η Σβετλάνα Αλεξάντροβα αναπολούσε τον κολοφώνα της δόξας της, όταν διέπρεπε ως πρίμα μπαλαρίνα στη σκηνή του θεάτρου Μπολσόι, προτού η ανάγκη τη φέρει σε αυτή την κουτσουλιά που υποδύεται την κανονική χώρα για να εργαστεί ως dame de compagnie μιας θεόμουρλης γριάς.
Το άστρο της Σβετλάνα γεννήθηκε όταν τα ηνία της Σοβιετικής Ένωσης ανέλαβε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Αλλά έμελλε να λάμψει στη σκηνή ανάμεσα στα συντρίμμια της κατάρρευσης του σοσιαλιστικού καθεστώτος την αυγή της δεκαετίας του ’90. Μέσα στη χλαπαταγή, κάποιος κριτικός κατάφερε να ψελλίσει ότι: «η ευθραυστότητά της έφερε την αύρα μυθικών μπαλαρίνων όπως η Πλισέτσκαγια και η Ουλάνοβα». Η μοίρα όμως της έπαιξε σκληρό παιχνίδι. Ένας βαρύς τραυματισμός την έστειλε στο σπίτι της ώσπου την κατάπιε η μαύρη τρύπα της οικονομικής κρίσης. «Το μόνο που μου απόμεινε είναι να υπερασπίζομαι τη χαμένη τιμή των όπου γης dame de compagnie» μουρμούρισε ελαφρώς ντίρλα από το μεθύσι, καταφέρνοντας έτσι να συγκινήσει το καρέ.
«Ας πούμε κάτι ανάλαφρο, για να ευθυμήσωμεν κοπέλες» πρότεινε η Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον σε μια προσπάθεια ν’ αποφορτίσει κάπως την ατμόσφαιρα. «Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τον ψευδο-ωραίο Τουρκοκύπριο με τον πλούσιο εξωτερικό κόσμο» συμπλήρωσε. Ο λόγος για τον εκπρόσωπο του ψευδοκράτους στον διαγωνισμό Mr International, όπου το βαρύ καθήκον της ψευδο-συμμετοχής ανέλαβε ο ψευδο-κούκλος Sulleyman Mullahasan με τους αξιοσημείωτους ψευδο-κοιλιακούς.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο, της απρόσμενης αναλαμπής της λίμπιντο, εισέβαλε στο διαμέρισμα της οδού Κωστή Παλαμά φουριόζος ο Τζάστιν. «Γιατί, χρυσέ μου, ντύθηκες Βαγγέλης Σειληνός σε ταινία του Δαλιανίδη;» ρώτησε η Ιουλία τον γιο της ερωμένης του άντρα της. Ο Τζάστιν, με slim fit κόκκινο πουκάμισο, στενό λευκό παντελόνι και μοκασίνια χωρίς κάλτσες, υπήρξε ετοιμόλογος: «Red is the new blue» απάντησε με παρρησία και το καρέ βεβαίως έπιασε αμέσως το υπονοούμενο. Ο τυφώνας Κασσελάκης, άλλωστε, επηρέασε όπως ήταν φυσικό και την αστική Λευκωσία.
Το καρέ παρακολουθεί με ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα στον χώρο της ελληνικής Αριστεράς καθώς πρόκειται αναμφίβολα περί ενός επικοινωνιακού φαινομένου με σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις. «Σε αυτή την ιστορία δεν δοκιμάζεται όμως μόνο το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η αξιοπιστία των κάθε λογής αναλυτών. Τίτλοι του τύπου “Υπέρκομψος Τάιλερ εναντίον Μαρέβας”, σε σοβαρό μάλιστα Μέσο, δείχνουν ότι η ελαφρότητα είναι σημείο των καιρών» μοιράστηκε τον προβληματισμό της η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού, ενώ κέρναγε εργολάβους.
«Για τον δικό μας Στέφανο» είπε η κόκκινη Κουλλίτσα, επιδεικνύοντας περιχαρής τα αποτελέσματα της έρευνας της IMR και του Reporter, όπου το ΑΚΕΛ καταγράφεται ως πρώτο κόμμα και ο γενικός του γραμματέας με θετικό πρόσημο δημοφιλίας. Το υπόλοιπο καρέ, πάλι, δεν μπορούσε να κρύψει την κατήφεια του. Ιδιαίτερα οι συμπολιτευόμενες Ρενέ Κυπαρίσσι, Θεοπίστη Θεοδούλου και Λητώ Περιστέρη Μουσουπέττη που είδαν έντρομες τα ποσοστά των κομμάτων τους να κατρακυλάνε. «Με τον ήλιο τα μπάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;» σάρκασε η Ιουλία, ρίχνοντας σαδιστικά θαρρείς λίγο ακόμα αλάτι στην ανοιχτή πληγή.
Είχε περάσει πια η ώρα και το μόνο που έμεινε προτού αποχαιρετιστούν ήταν η απονομή του βραβείου «Το Γελοίον Του Πράγματος» της εβδομάδας που πέρασε. Δύο γεγονότα κυριάρχησαν στη λίστα υποψηφιοτήτων. Το ένα ήταν post της Αστυνομίας Κύπρου, για υπόθεση κλοπής κινητού τηλεφώνου, με τη φωτογραφία μιας θρησκευτικής εικόνας: «Ένα εγκάρδιο ευχαριστώ. Η πιο μεγάλη ανταμοιβή και αναγνώριση για τα μέλη της Αστυνομίας Κύπρου. Η εικόνα, μαζί με την κάρτα, κοσμεί πλέον τον Αστυνομικό Σταθμό Παραλιμνίου» έγραφε η ανάρτηση.
Το δεύτερο ήταν η εγκύκλιος που εστάλη από το υπουργείο Παιδείας και αναφερόταν στην εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου… 1821, με την υπογραφή μάλιστα του διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης. «Έχουμε νικητή: Την Αστυνομία Κύπρου, για τη γλαφυρή απεικόνιση του κολοφώνα της δόξας της!» ανακοίνωσε στο καρέ η Ιουλία.
