Του Απόστολου Κουρουπάκη
Μια απλή πλαστογραφία
Δεν παραδέχεται τις κατηγορίες ο κ. Γιαννάκη και καλά κάνει. Πάντως, όσον αφορά τον προπηλακισμό που δέχθηκε από τα ΜΜΕ είναι όντως υπερβολή να ασχολούνται τα μέσα ενημέρωσης με έναν κρατικό λειτουργό, ο οποίος απ’ ό,τι φαίνεται πλαστογράφησε τα πιστοποιητικά του για να διοριστεί. Είναι πραγματικά απογοητευτικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Θα έπρεπε να είχαμε τα μέσα σταματήσει να προπηλακίζουμε τον τέως επίτροπο... πάντως εγώ δεν τον προπηλάκισα, ίσως τον έψεξα, ίσως να στηλίτευσα τη συμπεριφορά του... αλλά όχι δεν τον προπηλάκισα... Και σιγά, τι έκανε, ίσως να πλαστογράφησε κάτι έγγραφα, για να διοριστεί, άλλοι και άλλες κάνουν χειρότερα, μία απλή υπόθεση πλαστογραφίας και εμείς την κάναμε σπουδαίο πράγμα!
Σήκωσαν τα μανίκια
Μαθαίνω ότι το νέο μας υφυπουργείο Πολιτισμού αρχίζει να στήνεται. Συζητούν, διαβουλεύονται, συζητούν, γίνεται δουλεία εν ολίγοις και αυτό είναι καλό, μπας και δούμε λίγο φως στον έρμο τον πολιτισμό. Να ξεκινήσει το γρανάζι να δουλεύει και να ξεκλειδώσουν μυαλά και διαδικασίες, διότι ο καιρός δεν είναι πολύς και ό,τι γίνει θα πρέπει να αρχίσει να συμβαίνει σύντομα. Διάφορα διαδικαστικά ζητήματα έχουν αρχίσει να συζητιούνται, και γενικά ακούω ότι υπάρχει κινητικότητα. Ο Γιάννης Τουμαζής, ο οποίος οσονούπω θα αναλάβει συναντιέται με ανθρώπους του πολιτισμού γενικότερα, φαίνεται ότι κάνει καλές και επικοινωνιακά σωστές κινήσεις, συνδιαλέγεται με τεχνοκράτες του υπουργείο Παιδείας και των Πολιτιστικών Υπηρεσιών. Αναμένουμε με αγωνία, λοιπόν!
Σύγχρονη πολιτική...
Γρίβας, Κληρίδης, Κυπριανού, Μακάριος, Τάσσος, και άλλοι πολλοί, άνδρες των οποίων τα έργα αποτυπώθηκαν στα χώματα αυτού του τόπου. Πάει όμως, έγιναν, είναι ιστορία και αυτή θα τους κρίνει... φτάνει πια να μιλάμε για τα ιστορικά πρόσωπα ωσάν να είναι ρυθμιστές της πολιτικής σκηνής του 2023. Ειλικρινά, τι σχέση μπορεί να έχουν αυτοί οι πολιτικοί με τις πολιτικές του 21ου αιώνα. Βέβαια, θα μου πείτε, γιατί μας ενδιαφέρει να ξέρουμε τι πιστεύει ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου για το ποιος είναι ο νέος Μακάριος; Σωστό και αυτό... Τώρα για το ότι οι Αριστεροί είναι πράκτορες των Εγγλέζων δεν ξέρω πώς να το σχολιάσω... Μου θυμίζει τη γιαγιά μου που πίστευε μέχρι το τέλος της ζωής της ότι και οι τοίχοι έχουν αφτιά και δεν έκανε να λέμε ότι ο παππούς μου είχε υπάρξει ένα είδος κομμουνιστή...
Χαλλούμι και αγρινά
Τα πάμε τέλεια με το χαλλούμι και ειλικρινά πιστεύω ότι στο τέλος θα καταφέρουμε να παράγουμε χαλλούμι και από αγρινά, από γαϊδάρες και θα τα κάνουμε και πατέντα για να τα εξάγουμε στα πέρατα της γης... Και ας κάνουν κάτι που μοιάζει με χαλλούμι οι Βούλγαροι και οι Άγγλοι... Εμείς εδώ θα ψάχνουμε την ποσόστωση, θα συζητάμε για τις φυλές των ζώων, για το δίπλωμα και σε λίγο να μου το θυμηθείτε οι παραγωγοί δυόσμου θα προβάλλουν σοβαρά επιχειρήματα για την ποσότητα που παραδοσιακά μπαίνει στο χαλλούμι... Πάντως, χαράς στην υπομονή που την έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάναμε αμάν ζαμάν για το ΠΟΠ, αλλά έτοιμοι δεν ήμασταν, και ως γνωστόν ύστερα φέρνει ο φούρνος την πυρά!
Αυτό και αν είναι ευτυχία...
«Είναι ο πρόεδρος της παράταξής μου και οι άλλοι δύο για εννέα συνεχόμενα χρόνια εκ των στενότερων συνεργατών μου στη διαχείριση του Κυπριακού, αυτό από μόνο του απαντά στο πόσο άδικα και καθ΄ υπερβολή κατηγορείτο η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο Αναστασιάδης» τάδε έφη ο κ. Αναστασιάδης για τους τρεις βασικούς υποψήφιους, άρα σημαίνει ότι όποιο δάκτυλο και να του κόψεις πονάει το ίδιο... όπως στη μάνα, που αγαπάει τα παιδιά της το ίδιο... Στο τέλος η αγάπη μένει, όλα τα υπόλοιπα έρχονται και παρέρχονται. Τώρα πού απευθύνεται η αγάπη είναι άλλη ιστορία. Διαβάστε και το ρεπορτάζ της Μαρίνας Οικονομίδου στη σελίδα 16, για περισσότερα και ενδιαφέροντα.
