Ακούει ο Τάκης;

Ακούει ο Τάκης;

Αφήνει πίσω του τις διαφορές του παρελθόντος και επικεντρώνεται στις συγκλίσεις του μέλλοντος, στηρίζοντας τον κ. Χριστοδουλίδη το ΔΗΚΟ, κάνοντας την υπέρβασή του, λέει ο κ. Νικόλας Παπαδόπουλος, πρόεδρος του ΔΗΚΟ, του κόμματος που πάση θυσία θα είναι στην επόμενη κυβέρνηση! Τώρα αυτά περί διεφθαρμένης κυβέρνησης, της οποίας ήταν πρωτοκλασάτο μέλος ο κ. Χριστοδουλίδης, τότε που καταψηφιζόταν από το ΔΗΚΟ ο προϋπολογισμός... ενώ η χώρα, όπως και όλος ο πλανήτης, ήταν στη δίνη της πανδημίας, αυτά δεν είναι τίποτε, ολάν. Μια κουβέντα είπανε τα πλάσματα, το θέμα είναι να δούμε το αύριο... μεθαύριο, άλλα θα λέμε. Ακούει ο Τάκης; Μην παίρνει το πλάσμα σε λάθος γραφεία τηλέφωνο και ψάχνει τη διαφθορά και δεν τη βρίσκει. Κρίμα είναι!

Εις τον αφρό της θάλασσας

Είμαστε, πάντως, της υπερβολής, εγκαινιάστηκε η Μαρίνα Αγίας Νάπας και θα καταστήσουμε την πόλη ως το καλύτερο και πιο κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο της Μεσογείου. Τι να μας πούνε τώρα οι Νίκαιες, τα Μόντε Κάρλο, κάτι Ιταλίες (και τα Χανιά αν και δεν έχουν μαρίνα, αλλά είμαι bias, το παραδέχομαι). Ενώθηκε η Κύπρος με την Ελλάδα ακτοπλοϊκώς και μόνο που δεν στείλαμε σήμα στο φεγγάρι. Δεν λέω, σημαντικό είναι, αλλά τόσος χαμούλης για ένα δρομολόγιο (κατανοώ τους συμβολισμούς... αλλά εντάξει!). Ανταγωνιζόμαστε τη Νίκαια, και επανασυστήνουμε τον ομφάλιο λώρο... αν ήμουν αεροπλάνο, θα είχα παρεξηγηθεί πάντως... Δώστε μας κορδέλες και σας λέμε ό,τι θέλετε να ακούσετε. Πάντως, δεν δώσαμε και λίγα σε επιχορήγηση, κάτι εκατομμύρια είναι, παλιά υπήρχε ο όρος θαλασσοδάνειο πάντως!

Αρένα το «Βαρώσι»

Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο, λέει η παροιμία και επειδή ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου δεν είναι κολιός, τον Αύγουστο, όλους τους περασμένους Αυγούστους, που χανόταν το Βαρώσι, ήταν αλλού, χανόταν και εκείνος... περίμενε τον Ιούνιο του 2022 να πει πως αν χαθεί το Βαρώσι, χάνεται κι η Κύπρος μας... Λόγια κούφια, κενά περιεχομένου, όταν οι περασμένοι Αύγουστοι βοούσαν, έβγαζαν κραυγές άναρθρες, ανίκανες την αδικία να σηκώσουν. Τα Βαρώσια έγιναν πλέον πεδίον δόξης λαμπρόν... μια αρένα για Πράσινους και Βένετους... Έτσι τώρα και ο κ. Νεοφύτου επισκέπτεται τα Βαρώσια, μετά της κουστωδίας του, και δίνει αγώνα, ολοφυρόμενος... Αλλά η χρυσή αμμουδιά, κύριε Νεοφύτου, πλύθηκε από το τσουνάμι... που τελικά ερχόταν κύμα-κύμα... διότι είμαστε συνηθισμένοι στο «μη μου τους κύκλους τάραττε».

ΣΟΣ και χανόμαστε

Ο Ακάμας πάει καλιά του, ή σχεδιάζεται να πάει καλιά του, σιγά-σιγά, με σχέδιο, μπούκωσε, βλέπετε, η άλλη, η άχτιστη Κύπρος και πρέπει να βρεθεί ζωτικός χώρος. Ο Πενταδάκτυλος χάνεται, καίγεται, υλοτομείται, γίνεται νταμάρι, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι, η Κερύνεια και το Πέντε Μίλι χτίζονται, και εμείς περί άλλων τυρβάζουμε και πολύ περισσότερο οι πολιτικοί μας, ένθεν κακείθεν της Πράσινης Γραμμής, μάλλον θυμήθηκαν να εκμοντερνίσουν τον χρησμό της Πυθίας περί ξύλινων τειχών... και είπαν να τα κάνουμε τείχη αλουμινίου και γυαλιού, να γίνουμε ένα νησί κάτι σαν SimCity. Καημένη κα καμένη Κύπρος. Η περιβαλλοντική κρίση δεν καταλαβαίνει από σύνορα, από γραμμές κατάπαυσης του πυρός, από πολιτικές αδιέξοδες.

Μήπως να συνεργαστείτε;

Μην το ξεχνάμε το υφυπουργείο Πολιτισμού, και από ό,τι μου κελαηδούν πουλάκια ο κ. Τουμαζής προσπαθεί, έχει αρχίσει να παλεύει... ζυγίζει τις μάχες που θα δώσει, έχοντας στο μυαλό του ότι ο χρόνος του είναι λίγος, και θα πρέπει να τον αξιοποιήσει πολύ δημιουργικά. Μαθαίνω, επίσης, από άλλα πουλάκια, ότι εκεί στο Τμήμα Αρχαιοτήτων κάνουν νάζια ακόμα, και αναφέρονται ως στρατιώτες ακόμη, ως δικαιούνται, στον λοχαγό τους... Λέω τώρα εγώ, μήπως να το πάρουν χαλαρά πια ότι θα μεταφερθούν στη νέα δομή, και να συνεργαστούν με τον νέο θεσμό; Μια ιδέα ρίχνω, τώρα μάλιστα, που γίνεται και λόγος για λεφτά, μπας και πάρουν κατιτίς παραπάνω.