Harvard Health Publishing
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάποιο ζήτημα υγείας ή ερώτημα που ντρεπόμαστε να συζητήσουμε με οποιονδήποτε, ακόμη και με έναν γιατρό.
Σεξουαλικά ζητήματα, εντερικά προβλήματα, σωματικές οσμές – είναι δύσκολο να αποκαλύπτουμε προσωπικές λεπτομέρειες που θεωρούμε ότι μειώνουν την αξιοπρέπειά μας.
Αυτό είναι κατανοητό, αλλά, αν κρατάτε τις ανησυχίες σας για τον εαυτό σας, μπορεί να υποφέρετε χωρίς λόγο, να μη λάβετε θεραπεία ή ακόμη και να κινδυνεύσετε να υποστείτε σοβαρές συνέπειες στην υγεία σας.
Πάρτε λοιπόν μια βαθιά αναπνοή και συγκεντρώστε το κουράγιο σας. Δείτε μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να θέσετε δύσκολα ερωτήματα.
Αποδεχτείτε το ζήτημα ως κάτι κοινό
Μερικά πράγματα είναι απλώς δύσκολο να τα συζητήσουμε, ιδίως με τον γιατρό. Είναι φυσικό να μη θέλουμε να μιλήσουμε για φούσκωμα, άσχημη αναπνοή, τριχόπτωση, αύξηση βάρους, παράξενες κινήσεις του εντέρου, ακράτεια κοπράνων ή ούρων, δυσκοιλιότητα, στυτική δυσλειτουργία, κολπική ξηρότητα, κνησμό στον πρωκτό, νεοεμφανιζόμενα ογκίδια και γρομπαλάκια, διαταραχές της διάθεσης ή δυσκολία στη βάδιση ή στην ακοή.
Ωστόσο, ο γιατρός σας θέλει στην πραγματικότητα να μιλήσει γι’ αυτά τα θέματα και να σας βοηθήσει να τα ξεπεράσετε. Η δουλειά του δεν είναι μόνο να σας προστατεύει από σοβαρά νοσήματα, όπως η καρδιακή προσβολή. Επιπλέον, το πιθανότερο είναι ότι αντιμετωπίζετε κάτι που ο γιατρός σας έχει ήδη συναντήσει πολλές φορές.
«Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα που θα με σόκαρε μετά από σχεδόν 40 χρόνια. Τίποτα δεν με εκπλήσσει πια», λέει η δρ Suzanne Salamon, υποδιευθύντρια Γεροντολογίας στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess, που συνεργάζεται με το Χάρβαρντ.
Εντοπίστε τι σας εμποδίζει να μιλήσετε
Ακόμη και αν μπορείτε να αποδεχτείτε ότι οι σωματικές λειτουργίες είναι θέμα ρουτίνας για έναν γιατρό, μπορεί και πάλι να δυσκολεύεστε να μοιραστείτε τόσο προσωπικές πληροφορίες.
Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή νιώθετε άβολα να μιλήσετε με έναν επαγγελματία που βλέπετε σπάνια και δεν τον γνωρίζετε πραγματικά ή με έναν γιατρό που έχει την ίδια ηλικία με τα εγγόνια σας.
Μπορεί να φοβάστε ότι ο γιατρός δεν θα ενδιαφερθεί για το πρόβλημά σας ή δεν θα σας πάρει στα σοβαρά, ιδίως αν ο γιατρός δείχνει να έχει περιορισμένο χρόνο.
Μπορεί να ντρέπεστε για την ηλικία σας και να μη θέλετε να συζητήσετε για το κατά πόσο είναι ενδεχομένως καιρός να χρησιμοποιήσετε βοήθημα ακοής ή περιπατητήρα. «Οι άνθρωποι συχνά αισθάνονται ότι περνούν την κόκκινη γραμμή που τους χωρίζει από τα γηρατειά αν χρειαστούν κάποιο από αυτά τα εργαλεία, και έτσι δεν θέλουν να θίξουν το θέμα», εξηγεί η δρ Salamon. Μπορεί επίσης να ντρέπεστε να μιλήσετε για ένα θέμα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ευαίσθητη σωματική εξέταση, όπως έναν κολπικό έλεγχο.
Δοκιμάστε να προσεγγίσετε το θέμα πλαγίως
Αν γνωρίζετε τι είναι αυτό που σας εμποδίζει να μιλήσετε στον γιατρό σας για ένα συγκεκριμένο πρόβλημα, δοκιμάστε να παρακάμψετε το εμπόδιο, έτσι ώστε να μπορείτε να διαχειριστείτε το θέμα. Δείτε μερικά παραδείγματα.
Μιλήστε σε κάποιον με τον οποίο αισθάνεστε άνετα. Αν ντρέπεστε να μιλήσετε με τον/τη γιατρό της πρωτοβάθμιας φροντίδας αλλά νιώθετε πιο άνετα να συζητήσετε με έναν νοσηλευτή/μια νοσηλεύτρια, ξεκινήστε από εκεί. Μπορεί να προτιμάτε να μιλήσετε για γυναικεία ζητήματα με μια γυναίκα ή για ανδρικά ζητήματα με έναν άνδρα.
Μην ξεκινάτε τη συζήτηση πρόσωπο με πρόσωπο. Μπορεί να αισθανθείτε λιγότερη αμηχανία αν περιγράψετε αρχικά το πρόβλημά σας από το τηλέφωνο ή μέσω ενός ηλεκτρονικού μηνύματος.
Δείτε έναν ειδικό. «Απευθυνθείτε κατευθείαν σε έναν ειδικό», προτείνει η δρ Salamon. «Στις ΗΠΑ δεν είναι απαραίτητο το παραπεμπτικό αν κάποιος έχει ασφάλιση Medicare και θα συζητήσει με κάποιον που βλέπει προβλήματα σαν το δικό του καθημερινά».
Αφήστε τον/τη συνοδό σας στην αίθουσα αναμονής. Μπορεί να είναι σημαντικό να έχετε κάποιον άλλον μαζί σας ως ένα δεύτερο ζευγάρι μάτια και αυτιά σε ένα ιατρικό ραντεβού, αλλά μπορείτε να του ζητήσετε να βγει για λίγα λεπτά προκειμένου να μιλήσετε μόνοι σας με τον γιατρό.
Κάντε μια μικρή εισαγωγή. «Πείτε “Ντρέπομαι λίγο να το αναφέρω αυτό, αλλά είναι κάτι που πραγματικά με ενοχλεί και ελπίζω να μπορείτε να με βοηθήσετε”», προτείνει η δρ Salamon.
Χρησιμοποιήστε ιατρικούς όρους. Μπορεί να αισθανθείτε καλύτερα αν περιγράψετε το πρόβλημά σας με πιο ιατρικό, επιστημονικό λεξιλόγιο. Για παράδειγμα, πείτε «κόπρανα» ή «κενώσεις του εντέρου» αντί για τις λέξεις που χρησιμοποιούμε συνήθως στην καθημερινότητα.
Γράψτε την ερώτηση. Δώστε στον γιατρό ένα σύντομο σημείωμα αν ντρέπεστε να ρωτήσετε κάτι στη διάρκεια του ραντεβού. Επιπλέον, μια τέτοια κίνηση θα δώσει στον γιατρό χρόνο να κάνει μια μικρή έρευνα προτού επικοινωνήσει ξανά μαζί σας.
Τελειώνετε με το θέμα. «Όσο περισσότερο περιμένετε για να μιλήσετε σχετικά με ένα θέμα που σας προκαλεί αμηχανία, τόσο χειρότερο μπορεί να γίνει το πρόβλημα υγείας», επισημαίνει η δρ Salamon.
«Βρείτε το κουράγιο να μιλήσετε στον γιατρό σας και να θυμάστε ότι βρίσκεται εκεί για να σας βοηθήσει. Αυτό είναι το όλο θέμα στην ιατρική: οι γιατροί θέλουν να διορθώσουν τα προβλήματα που σας ταλαιπωρούν περισσότερο, είτε είναι “σοβαρά” είτε όχι. Εγώ θα προσπαθούσα να καθησυχάσω κάποιον πως, ό,τι και αν συμβαίνει, θα προσπαθήσουμε να το βελτιώσουμε».
