ΚΥΠΕ
Παρουσιάστηκε την Πέμπτη 17 Μαρτίου, στο Σπίτι της Κύπρου, στην Αθήνα, το βιβλίο του Ουίλλιαμ Μάλλινσον «Ο Κίσιντζερ και η εισβολή στην Κύπρο: Η διπλωματία στην Ανατολική Μεσόγειο», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εστία.
Την εκδήλωση χαιρέτισε ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας Κυριάκος Κενεβέζος και για το βιβλίο μίλησαν ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός και ο Διευθύνων του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών Σωτήρης Ριζάς.
Το συντονισμό πραγματοποίησε ο Δρ. Διεθνών Σπουδών και μεταφραστής του βιβλίου Χαράλαμπος Τσιτσόπουλος, ενώ η εκδήλωση έκλεισε με την αντιφώνηση του συγγραφέα.
Το βιβλίο του Ουίλλιαμ Μάλλινσον επικεντρώνεται στην εξιστόρηση των πεπραγμένων του Κίσιντζερ στο ζήτημα του Κυπριακού, αξιοποιώντας, μεταξύ άλλων, και ένα σύνολο τεκμηρίων από τα Βρετανικά Εθνικά Αρχεία.
Ο Ουίλλιαμ Μάλλινσον, πρώην διπλωμάτης και εξειδικευμένος στα ζητήματα της Κυπριακής ιστορίας, σκιαγραφεί μέσα από αυτό το νέο του βιβλίο τον Χένρι Κίσιντζερ ως μια προσωπικότητα «που μοιάζει να αποδίδει περισσότερη σημασία στη στρατηγική παρά στο δίκαιο και την ηθική», όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Κατά τον χαιρετισμό του, ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας Κυριάκος Κενεβέζος χαρακτήρισε το ευρύτερο έργο του Μάλλινσον πάνω στην κυπριακή ιστορία ως ένα ιδιαίτερα «χρήσιμο εργαλείο, θωρακισμένο σε ένα πλαίσιο αξιοπιστίας». «Τοποθετείται με αντικειμενικότητα για κεφάλαια της ιστορίας, αποδίδοντας στα πρόσωπα αυτό που τους αναλογεί», ανέφερε ο κ. Κενεβέζος, ευχαριστώντας τον συγγραφέα για τον τρόπο με τον οποίο «το έργο του τιμά την αλήθεια».
Αναφερόμενος στην προσωπικότητα του Χένρι Κίσιντζερ, ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας επισήμανε ότι οι δρόμοι τους οποίους ακολούθησε «έκλεισαν τους δρόμους για άλλους ανθρώπους και λαούς», ακρωτηριάζοντας, όπως είπε, συλλογικά, ιστορικά και κυριαρχικά τους δικαιώματα.
Από την πλευρά του, ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός ανέφερε ότι πρόκειται για ένα έργο «πρωτότυπο στη σύλληψή του, καθώς παντρεύει το ζήτημα του Κυπριακού με την προσωπικότητα και τις κινήσεις του Κίσιντζερ, ο ρόλος του οποίου ήταν καταλυτικός». Όπως είπε, ο Μάλλινσον πραγματεύεται το θέμα του «χωρίς να μιλήσει παθιασμένα», αλλά με βάση τα αρχεία και τα δεδομένα της έρευνας. Σημείωσε ότι πρόκειται για ένα «πολύτιμο βιβλίο, καθώς βοηθά στην κατανόηση της κυπριακής περιπέτειας», ενώ παράλληλα εξήρε τον Μάλλινσον για το πάθος για την αλήθεια και τη διανοητική εντιμότητα που διακρίνει την επιστημονική του δουλειά, καθώς και για την αγάπη που επιδεικνύει για το θέμα που πραγματεύεται.
Ο Διευθύνων του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών Σωτήρης Ριζάς ανέφερε ότι το έργο του Μάλλινσον αποτελεί μια πρωτότυπη κριτική προσέγγιση των διεθνών σχέσεων του Κυπριακού μέσα από το πρίσμα των κινήσεων του Κίσιντζερ. Όπως είπε, το βιβλίο διακρίνεται από συνοχή στην πραγμάτευση του κεντρικού του θέματος και στηρίζεται σε ευρύτατο αρχειακό υλικό, κυρίως σε βρετανικά διπλωματικά έγγραφα. Παράλληλα, ο κ. Ριζάς, του οποίου η ερευνητική εργασία επίσης επικεντρώνεται στην ιστορία του Κυπριακού, επισήμανε ορισμένες διαστάσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στο υπό συζήτηση αντικείμενο. Μεταξύ αυτών των διαστάσεων ανέδειξε το ευρύτερο αναλυτικό πλαίσιο της αμερικανικής στρατηγικής για το Κυπριακό, στο οποίο εντάσσεται η οπτική του Κίσιντζερ, το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο, μπορεί να εντοπιστεί ήδη από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ιδιαίτερα μετά την κρίση του 1963.
Τέλος, ο μεταφραστής του βιβλίου, Δρ. Διεθνών Σπουδών Χαράλαμπος Τσιτσόπουλος αναφέρθηκε στην πνευματική εντιμότητα που χαρακτηρίζει το έργο του Μάλλινσον, το οποίο, όπως είπε, «είναι εστιασμένο στην ανίχνευση των μεθοδεύσεων των μεγάλων συμφερόντων». Παράλληλα, υπογράμμισε το ερευνητικό βάθος αλλά και την αφηγηματική ικανότητα του συγγραφέα, ο οποίος «διαβάζει ένα περίπλοκο και συχνά δαιδαλώδες αρχειακό υλικό, καταφέρνοντας να το κάνει προσιτό, χωρίς να το απλοποιεί».
Κατά την αντιφώνησή του, ο Ουίλλιαμ Μάλλινσον ευχαρίστησε όλους και όλες όσοι συνέβαλαν στην έκδοση και στην παρουσίαση του βιβλίου. Όπως σημείωσε ο ίδιος, το έργο του ιστορικού είναι ένα έργο που απαιτεί νηφαλιότητα και αποστάσεις από τα συναισθήματα. Αυτή η ισορροπία που απαιτεί η ιστορική έρευνα, μοιάζει συχνά με την εργασία του ντετέκτιβ, όπως είπε καταληκτικά.
