Του Γιώργου Κακούρη
Οι νέες πολιτικές ομάδες «ανθίζουν» από δεξιά μέχρι ακροδεξιά τις τελευταίες ημέρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μετά και τη δημιουργία της πολιτικής ομάδας την οποία είχε προαναγγείλει το κόμμα του Βίκτορ Ορμπάν (Πατριώτες για την Ευρώπη) τη Δευτέρα και της νέας ακροδεξιάς (Ευρώπη των Κυρίαρχων Εθνών) την Τετάρτη, ενόψει της σύστασης της νέας ολομέλειας σε σώμα και ενόψει της κρίσιμης μυστικής ψηφοφορίας που θα αποφασίσει το κατά πόσο η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα κλειδώσει μια δεύτερη θητεία στην Προεδρία της Κομισιόν.
Μεγάλος κερδισμένος, και δύναμη που ήρθε για να μείνει, παραμένει ωστόσο η ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) υπό την ουσιαστική ηγεσία της Τζόρτζια Μελόνι. Τα κόμματα που την αποτελούν έχουν σε σημαντικό βαθμό ως κοινό χαρακτηριστικό τις ακροδεξιές καταβολές και την προσπάθεια καλλιέργειας προφίλ αξιοπρεπούς και αξιόπιστου ρυθμιστή. Ένα προφίλ το οποίο κυρίως η κ. Μελόνι αλλά και άλλοι θέλουν να εξαργυρώσουν μέσω της εκλογής κ. Φον ντερ Λάιεν ενόψει των συζητήσεων στο Κοινοβούλιο την επόμενη πενταετία.
Η αύξηση των ακροδεξιών ομάδων είναι συνέχεια μιας διαχρονικής πρακτικής στην συντηρητική και άκρα δεξιά στο επίπεδο της ΕΕ, η οποία διαμορφώνεται σε πολιτικές ομάδες κάθε πέντε χρόνια και μετά από κάθε ευρωεκλογές, μέσα από ανταγωνισμούς που τροφοδοτούν οι ιδεολογικές διαφορές εθνικιστικών κομμάτων με προτεραιότητα τα εθνικά συμφέροντα. Αυτή τη φορά χτυπητό παράδειγμα ήταν η κόντρα Ούγγρων εθνικιστών με Ρουμάνους εθνικιστές στη διαδικασία συγκρότησης τόσο των «Πατριωτών για την Ευρώπη» όσο και της «Ευρώπης των Κυρίαρχων Εθνών».
Οι μεταβολές στον χάρτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν αλλάζουν έτσι τις τάσεις που ανέδειξαν οι εκλογές της 9ης Ιουνίου και η μερική στροφή των ψηφοφόρων προς την δεξιά και την άκρα δεξιά. Αποκρυσταλλώνουν όμως τις τάσεις μέσω της ενίσχυσης των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) και τη δημιουργία των «Πατριωτών για την Ευρώπη» (όπου βρήκαν κοινή στέγη το Fidesz του Βίκτορ Ορμπάν μαζί με τον Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν, την ιταλική Λέγκα και το αποσχιστικό Vlaams Belang από το Βέλγιο) και της «Ευρώπης των Κυρίαρχων Εθνών».
Η τελευταία ομάδα, με 25 ευρωβουλευτές σύμφωνα με τα τελευταία ενημερωμένα στοιχεία που παρείχε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το απόγευμα της Τρίτης, είναι το τελευταίο κομμάτι του παζλ, δεδομένου πως παραμένουν 12 έδρες μεταξύ των μη εγγεγραμμένων (που βρίσκονται εκτός πολιτικής ομάδας για τον ένα ή τον άλλο λόγο βάσει του πού ανήκει το κόμμα τους ή οι ίδιοι) και 21 νεοεκλεγείς ευρωβουλευτές που είτε εκλέγησαν ως ανεξάρτητοι (όπως ο Φειδίας Παναγιώτου) είτε ανήκουν σε κόμματα χωρίς πολιτική ομάδα. Οι μη εγγεγραμμένοι και οι «άλλοι» αποτελούν μια ανάμιξη διαφορετικών πολιτικών προσεγγίσεων που δεν αναμένονται να αλλάξουν δραματικά τον χάρτη που έχει διαμορφωθεί.
Η «Ευρώπη των Κυρίαρχων Εθνών» κλείδωσε ως πολιτική ομάδα μόλις την Τετάρτη, με κεντρικό πυρήνα την Εναλλακτική για τη Γερμανία (Alternative für Deutschland - AfD) να κυριαρχεί με 14 ευρωβουλευτές και τα άλλα εθνικά κόμματα να έχουν εκλέξει έναν με τρεις (με ισχυρότερα σχετικά με τρεις έδρες την βουλγαρική Αναγέννηση και την πολωνική «Νέα Ελπίδα»).
Στην πράξη η δημιουργία της «Ευρώπης των Κυρίαρχων Εθνών» είναι η συνέχεια της αποπομπής του AfD από την αποθανούσα πλέον Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID) η οποία στηριζόταν ουσιαστικά από το κόμμα της Μαρίν Λεπέν και τη Λίγκα του Ματέο Σαλβίνι.
Τα κόμματα Λεπέν και Σαλβίνι, μαζί με τα ενισχυμένα FPÖ (Αυστρία) και PVV του Γκέρτ Βίλντερς (Κάτω Χώρες), και τη στήριξη του ισπανικού Vox (το οποίο άφησε πίσω του το συντηρητικό ECR) και του τσεχικού ΑΝΟ του κατηγορουμένου για διαφθορά πρώην πρωθυπουργού Άντρει Μπάμπις (που εγκατέλειψε τους φιλελεύθερους του Renew προκαλώντας αναταράξεις), ήταν η μαγιά της νέας πολιτικής ομάδας που κλείδωσε την περασμένη Δευτέρα, όμως δεν αποτελούν ουσιαστικά κάτι νέο.
Παρά λοιπόν την αύξηση των ακροδεξιών ομάδων κατά μία, η αύξηση αυτή οφείλεται προς το παρόν σε ευκαιριακές διασπάσεις και συμμαχίες. Η πραγματική ενίσχυση της συντηρητικής πτέρυγας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αφορά περισσότερο την ομάδα της κ. Μελόνι, και αυτή η ομάδα είναι που μπορεί να στρέψει την ΕΕ δεξιότερα τα επόμενα χρόνια, ιδιαίτερα σε σχέση με τη μετανάστευση και τις πράσινες πολιτικές.
