Kathimerini.gr
Μήνυμα στην Αγκελα Μέρκελ, πως η αποκλιμάκωση από την πλευρά της Τουρκίας με την αποχώρηση του «Ορούτς Ρέις» δεν πρέπει να είναι τεχνητή για να αποφύγει τις κυρώσεις, έστειλε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη μεταξύ τους τηλεφωνική συνομιλία, τη δεύτερη μέσα σε τρία 24ωρα. Ο Ελληνας πρωθυπουργός, που έχει δηλώσει επανειλημμένως πως μπορεί να ξεκινήσει ο διάλογος μόνο αν η Αγκυρα σταματήσει να προκαλεί, άκουσε, σύμφωνα με πληροφορίες, τη Γερμανίδα καγκελάριο να συμφωνεί με τη θέση αυτή και να αντιλαμβάνεται πλήρως πως η Τουρκία πρέπει να δείξει έμπρακτη αποκλιμάκωση, η οποία πρέπει να είναι παγιωμένη.
Σε αυτή την περίπτωση, που και το Βερολίνο θεωρεί προϋπόθεση, η κ. Μέρκελ θα ήθελε να δει τις δύο πλευρές να κάθονται στο ίδιο τραπέζι, εκκινώντας τον διάλογο πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της 24ης και 25ης Σεπτεμβρίου με βασικό θέμα τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Το ερώτημα είναι με ποιο τρόπο θα γίνει αυτός ο διάλογος, με την ελληνική πλευρά να προτάσσει αυτή τη στιγμή τις συνεννοήσεις σε επίπεδο συμβούλων, όπως αυτή που έγινε στο Βερολίνο μεταξύ της κ. Σουρανή και του κ. Καλίν. Αν η Τουρκία δείξει πως δεν μπλοφάρει και όντως βαίνουμε προς αποκλιμάκωση, τότε θα μπορούσε να γίνει συνάντηση και σε επίπεδο ΥΠΕΞ σε δεύτερο χρόνο. Αυτά βεβαίως μένουν να φανούν στην πράξη, καθώς εξαρτώνται από τις κινήσεις της Αγκυρας τα επόμενα 24ωρα.
Την ίδια ώρα, Μέρκελ και Μητσοτάκης συζήτησαν και για το προσφυγικό, όπως είχε γίνει και στην προηγούμενη τηλεφωνική επικοινωνία τους το βράδυ του Σαββάτου, με τη Γερμανία να εκφράζει την πρόθεση να υποδεχθεί 1.553 πρόσφυγες από όλα τα ελληνικά νησιά.
Πιο νωρίς, ο κ. Μητσοτάκης είχε υποδεχθεί στο Μέγαρο Μαξίμου τον κ. Μισέλ, δείχνοντας πως και ενόψει Συνόδου Κορυφής ξεκινάει ένα μπαράζ διεθνών επαφών. Με το πέρας της συνάντησης με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο κ. Μητσοτάκης έστειλε δημοσίως το ίδιο μήνυμα στην Τουρκία που μετέφερε και στην κ. Μέρκελ. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως «η Τουρκία έχει χρόνο ακόμα –πριν αλλά και μετά τη Σύνοδο Κορυφής– να συνεχίσει το πρώτο ενθαρρυντικό βήμα απεμπλοκής από αυτή την κρίση», προσθέτοντας πως «η αποκλιμάκωση στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο πρέπει να έχει συνέχεια και συνέπεια», καθώς «έτσι μόνο θα δημιουργηθεί το απαραίτητο πρόσφορο έδαφος για να καρποφορήσει ο διάλογος». Ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε και στον χρόνο που μπορεί να εκκινήσει ο διάλογος, λέγοντας πως εφόσον «έχουμε απτά δείγματα γραφής κι αυτά συνεχιστούν, είμαστε έτοιμοι να εκκινήσουμε άμεσα –το τονίζω, άμεσα– διερευνητικές επαφές με την Τουρκία, σχετικά με τη μία μείζονα διαφορά την οποία έχουμε: την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, ΑΟΖ, δηλαδή, αποκλειστικής οικονομικής ζώνης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».
Στη συζήτηση με τον κ. Μισέλ τέθηκε βεβαίως και το θέμα της Μόριας, με τον πρωθυπουργό να τονίζει πως η δομή στη Λέσβο αποτελεί παρελθόν και θα γίνει μια νέα αρχή. Λίγη ώρα μετά, ο κ. Μισέλ, επισκεπτόμενος τη Μόρια, δήλωνε πως «βρίσκομαι εδώ επειδή αρνούμαι να χαμηλώνει η Ευρωπαϊκή Ενωση το βλέμμα απέναντι στις προκλήσεις της μετανάστευσης».
Συναντίληψη με το Κάιρο
Τη διεύρυνση της συνεργασίας ανάμεσα σε Αθήνα και Κάιρο, αλλά και την κοινή αντίληψη στα ζητήματα που άπτονται του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, διαπίστωσαν χθες στη διμερή συνάντηση που είχαν ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας και ο Αιγύπτιος ομόλογός του Σάμεχ Σούκρι. Μετά τη συνάντηση, ο κ. Δένδιας επισήμανε ότι οι συζητήσεις του με τον κ. Σούκρι είχαν ως επίκεντρο το «πώς θα επανεκκινήσουμε τη διαπραγμάτευση μεταξύ μας για την ολοκλήρωση» της μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα στις δύο χώρες, του προηγούμενου μήνα. Αναφερόμενος στη συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου, ο κ. Σούκρι είπε, μεταξύ άλλων: «Απορρίψαμε όλες τις προκλητικές ενέργειες που αποσταθεροποιούν την περιοχή και κλιμακώνουν την κατάσταση, κάτι το οποίο δεν συμφέρει καμία πλευρά. Προσπαθούμε μαζί ώστε η Ανατολική Μεσόγειος να είναι περιοχή συνεργασίας, περιοχή αδελφοσύνης, περιοχή ειρήνης και να συμβάλλει στην ευημερία της περιοχής». Είπε, επίσης, ότι συζήτησε με τον κ. Δένδια «την εκμετάλλευση και την αξιοποίηση του πλούτου που υπάρχει στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και βάσει της εταιρικής σχέσης όλων των χωρών».
