Του Απόστολου Κουρουπάκη
Στη σημερινή εκλογική διαδικασία στα Κατεχόμενα μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων ενδέχεται ν’ αναζητήσουν ασφάλεια στην Τουρκία, και αυτό είναι και ένα από τα συνθήματα που η τ/κ Δεξιά ευαγγελίζεται, ενώ η τ/κ Αριστερά προτάσσει εν πολλοίς την οικονομική σταθερότητα μέσω ενός πιο ισχυρού νομίσματος, όπως είναι το ευρώ. Σημαντικό είναι και το γεγονός πως η εν γένει απογοήτευση μιας μερίδας Τ/κ ψηφοφόρων κυρίως της Αριστεράς, θα τους κρατήσει μακριά από τις κάλπες. Τα άλλα κόμματα προτάσσουν νέες ιδέες και προτάσεις βελτίωσης της καθημερινότητας, αλλά και συγκράτησης των ψηφοφόρων του, όπως για παράδειγμα έκανε το YDP (Κόμμα Αναγέννησης) του Ερχάν Αρικλί, που προσπάθησε να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους από την Τουρκία (τους έποικους) να μην προσχωρήσουν στο UBP.
Σύμφωνα με όσα μέχρι στιγμής εξάγονται η συμμετοχή σε αυτές τις «εκλογές» αναμένεται να είναι σε ιστορικό χαμηλό, χωρίς πολωτικά ζητήματα, λαμβάνοντας υπ’ όψη τις εκκλήσεις για μποϊκοτάζ από διάφορες ομάδες, ενώ η απογοήτευση των ψηφοφόρων για την οικονομία και τους πολιτικούς, αλλά και τον φόβο μήπως ο ψηφοφόρος κολλήσει τον ιό στις κάλπες είναι διάχυτα στο «εκλογικό σώμα» των Κατεχομένων. Όσο για το Κυπριακό, αυτό δεν ήταν θέμα συζήτησης σε αυτές τις εκλογές... Άλλωστε, το 2023 θα διενεργηθούν δύο κρίσιμες εκλογές, οι προεδρικές εκλογές στην Κυπριακή Δημοκρατία και την Τουρκία, και μέχρι τότε δεν αναμένεται να γίνουν πολλά...
Όπως λέει στην «Κ» ο Κεμάλ Μπαϊκαλί, ακτιβιστής και πολιτικός αναλυτή, οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις, ς, δείχνουν ότι στις σημερινές «βουλευτικές εκλογές» στα Κατεχόμενα, το δεξιό Κόμμα Εθνικής Ενότητας (UBP) με τον νέο ηγέτη τους δρ Faiz Sucuoglu θα είναι ο νικητής αυτών των εκλογών. Το αριστερό Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα (CTP) του Tufan Erhurman αναμένεται να έρθει δεύτερο. Σύμφωνα με τις ίδιες δημοσκοπήσεις, θα εκλεγεί εξακομματική «Βουλή», με το δεξιό Δημοκρατικό Κόμμα (DP) του Fikri Ataoglu, το κεντρώο Κόμμα του Λαού (HP) του Κουντρέτ Οζερσάι, το αριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (TDP) του Cemal Ozyigit και το δεξιό Κόμμα Αναγέννησης (YDP) του Ερχάν Αρικλί να περνάνε το όριο του 5% που απαιτείται για να μπουν στη «Βουλή». «Αυτό σημαίνει ότι κανένα κόμμα δεν είναι πιθανό να εξασφαλίσει 26 από τις 50 υπάρχουσες έδρες για να κυβερνήσει μόνο του και θα πρέπει να περιμένουμε έναν συνασπισμό με τουλάχιστον δύο, πιθανώς περισσότερα κόμματα. Ο κ. Οζουσλού αρχισυντάκτης του Kanal SİM TV, λέει πως δεν περιμένει πολύ μεγάλες εκπλήξεις στις «εκλογές» αυτές, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Η κοινωνία δεν ενδιαφέρθηκε και πολύ για τις προεκλογικές εκστρατείες, λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης και του covid, και επίσης οι περισσότεροι έχασαν την ελπίδα τους για ένα καλύτερο μέλλον της χώρας τους».
Ο κος Μπαϊκαλί εξηγεί στην «Κ» πως σε μια εποχή που δεν υπάρχει πρόοδος στις συνομιλίες για το Κυπριακό, δεν υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ, τα υπέρ της λύσης αριστερά κόμματα χάνουν την ορμή τους. «Μετά την υποβάθμιση της διαδικασίας λύσης στο Κραν Μοντάνα, και σε περιόδους οικονομικής κρίσης και πανδημίας, πολλοί ψηφοφόροι είναι μάλλον επιρρεπείς στο να εξασφαλίσουν καλές σχέσεις με την κυβέρνηση του AKP στην Άγκυρα, κάτι που ευνοεί και υποστηρίζει και το UBP. Πολλοί απλοί ψηφοφόροι βρίσκονται μεταξύ σφύρας και άκμονος και πιστεύουν ότι η ψήφος υπέρ του UBP είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσουν την πληρωμή των μισθών τους, παρά την αποτυχία των συνασπισμών υπό την ηγεσία του, να επιδείξουν καλή διακυβέρνηση τα τελευταία χρόνια». Ο κ. Μπαϊκαλί προσθέτει πως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το UBP υπογράμμισε την ιστορική τους ικανότητα να βρίσκονται στην εξουσία, ουσιαστικά ως εξασφάλιση της υποστήριξης της Τουρκίας στη διακυβέρνηση και την πληρωμή μισθών, ενώ το CTP τόνισε μια σειρά από θέματα από τη χρηστή διακυβέρνηση έως τις ασαφείς αναφορές στην προσάρτηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος του Βορρά στο ευρώ. Όσο για τ’ άλλα κόμματα σημειώνει πως το TDP (Κόμμα Κοινοτικής Δημοκρατίας) από την άλλη επένδυσε στη νεολαία, την εκπαίδευση, τις προοδευτικές αξίες μ’ έναν υπαινιγμό της τουρκοκυπριακής κουλτούρας, το HP του Κουντρέτ Οζερσάι συνέχισε να υπογραμμίζει την καθαρή πολιτική, την καινοτομία και τις νέες ιδέες και το YDP (Κόμμα Αναγέννησης) του Ερχάν Αρικλί προσπάθησε να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους της ηπειρωτικής Τουρκίας από το UBP.
Τίποτε δεν είναι νέο
Ο δρ Σερτάτς Σονάν, επίκουρος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σπουδών, λέει στην «Κ» πως το κλίμα που βιώνουν σήμερα είναι παρόμοιο με αυτό της δεκαετίας του 1990. «Ο Ερσίν Τατάρ και άλλοι υποστηρίζουν πως σήμερα έχουμε τις νέες ιδέες για δύο κράτη και άλλα παρόμοια, ωστόσο τίποτε από αυτά δεν είναι καινούργιο... Όταν η Τουρκία αποκλείστηκε το 1997 από τη διεύρυνση άρχισε να μιλάει για συνομοσπονδία, ξεχνώντας την ομοσπονδία, και για λίγο στη δημόσια σφαίρα υπήρξε αυτή η αντιφατική ατζέντα, δεν συζητώ λύση ομοσπονδίας, ζητώ αναγνώριση, οπότε υπήρξε μία ανέλπιδη περίοδος» και συνεχίζει: «Το 1999, με τη Σύνοδο του Ελσίνκι, οπότε και η Τουρκία απέκτησε το καθεστώς της υποψήφιας για ένταξη χώρας στην Ε.Ε. άλλαξε και πάλι στάση, επιστρέψαμε στο τραπέζι των συνομιλιών, και έτσι άνοιξε κατά κάποιο τρόπο και ο δρόμος για το Σχέδιο Ανάν. Αυτές οι καταστάσεις αυξάνουν τον εθνικισμό στον Βορρά και την απαισιοδοξία, πράγμα καλό για τα δεξιά κόμματα, και όποτε τα πράγματα δεν πάνε καλά στο Κυπριακό, η Αριστερά έχει σοβαρό πρόβλημα. Το Κυπριακό και η λύση του είναι η λυδία λίθος στα τ/κ πολιτικά πράγματα, και έτσι η Αριστερά χάνει τα πατήματά της, όταν αυτό βγαίνει από την ατζέντα».
