Του Γιάννη Ιωάννου
Την δική της «28η Φεβρουαρίου» (σ.σ. στις 28 Φεβρουαρίου του 1997 στη Τουρκία ξέσπασε η λεγόμενη «κρίση της μαντήλας» με αφορμή την απαγόρευση εισόδου σε μαντηλοφορούσα φοιτήτρια, πτυχή που εκμεταλλεύτηκε πλήρως το πολιτικό Ισλάμ) διανύει η τουρκοκυπριακή κοινότητα με αφορμή ένα συμβάν στο γυμνάσιο «Ιρσέν Κιουτσούκ», στη κατεχόμενη Λευκωσία, όπου καθηγητές απαγόρευσαν την είσοδο σε μαθήτρια που φορούσε μαντήλα. Το συμβάν απέκτησε, γρήγορα, πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις με την απευθείας σύγκρουση πολιτικών δυνάμεων στα Κατεχόμενα, την σύγκρουση Τατάρ-συνδικαλιστών εκπαιδευτικών αλλά και την δυναμική πορεία κινητοποίησης Τουρκοκυπρίων υπέρ της κοσμικότητας.
Το όλο συμβάν, πέραν της διάστασης των κοινωνικών και θρησκευτικών προεκτάσεων, συνδέεται -όπως αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές Τ/κ στην «Κ», με το ιδιαίτερα πολωμένο, πολιτικά, κλίμα στα Κατεχόμενα, ενόψει των «εκλογών» του Οκτωβρίου αλλά έχει και διαστάσεις που αγγίζουν το επίπεδο της σχέσης Άγκυρας-Τατάρ -σε μια περίοδο, μάλιστα, εξελίξεων στο Κυπριακό.
Πολιτικές προεκτάσεις
Μετά το συμβάν με την μαθήτρια και την μαντήλα η τουρκοκυπριακή κοινότητα, στην πλειοψηφία της, ιστορικά, κοσμική κινητοποιήθηκε με το όλο ζήτημα να πολιτικοποιείται γρήγορα μεταξύ «κυβέρνησης» και «αντιπολίτευσης» λαμβάνοντας διάσταση διαμαρτυρίας και εναντίον του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ερσίν Τατάρ. Ο τελευταίος αν και τήρησε παρελκυστική στάση πολιτικά -μιλώντας για «κανόνες»- στο τέλος αναγκάστηκε να διαβουλευτεί και, τελικά, να αναδιπλωθεί ως προς την διάσταση του «πειθαρχικού κανονισμού» που αποσύρθηκε -σε σχέση με την ένδυση των μαθητριών στα σχολεία της τουρκοκυπριακής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στην πορεία στη Λευκωσία εναντίον της μαντήλας αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον τόσο τα συνθήματα που ακούστηκαν όσο και η συμμετοχή και φορέων της τουρκοκυπριακής Δεξιάς, όπως ο Σερντάρ Ντενκτάς, που βρέθηκε πλάι-πλάι με φιγούρες όπως ο εξαιρετικά προοδευτικός, πρώην Τ/κ ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί. Η διάσταση των διαδηλώσεων δείχνει πως οι «εκλογές» στα Κατεχόμενα, είτε διεξαχθούν τον Οκτώβριο είτε πρόωρα, θα γίνουν σε ένα ιδιαίτερα έντονο πολιτικό κλίμα με ζητήματα ταυτότητας των Τουρκοκυπρίων (κοσμικότητα, αντίσταση στην θρησκευτική επιρροή της Τουρκίας και του AKP, κοκ) να εγγράφονται στην ατζέντα πέραν της οικονομικής εξάρτησης από την Τουρκία και των εξελίξεων στο Κυπριακό.
Η μεγάλη εικόνα
Το ζήτημα που ανέκυψε με την μαθήτρια στα Κατεχόμενα και την μαντήλα δείχνει να εισέρχεται και σε μια μεγαλύτερη διάσταση σε σχέση με την πτυχή αλληλεπίδρασης της Άγκυρας και του γεωγραφικού χώρου των Κατεχομένων, συμπεριλαμβανομένης της τουρκοκυπριακής κοινότητας:
• Aναδεικνύει εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και Τατάρ σε μια περίοδο εξελίξεων στην Τουρκία μετά την σύλληψη Ιμάμογλου αλλά και δεδομένης της πολύπλοκης σχέσης της Άγκυρας με τον Τ/ ηγέτη -με την αίσθηση εδώ μεταξύ τουρκοκυπριακών κύκλων που μίλησαν στην «Κ» να είναι πως η Άγκυρα θεωρεί υπεύθυνο τον Τατάρ για τον χειρισμό του θέματος και τις διαστάσεις που αυτό έλαβε
• Υπενθυμίζει την μεγάλη πίεση που δέχεται η τουρκοκυπριακή κοινότητα από τον ισλαμικό συντηρητισμό της Τουρκίας αλλά και το πως, σε κοινωνικό επίπεδο, η δημογραφία στα τουρκοκυπριακά σχολεία ενσωματώνει στοιχεία του πολιτικού Ισλάμ μεταξύ των εποίκων και
• Επαναπροσδιορίζει τα αντανακλαστικά της τουρκοκυπριακής κοινότητας που ανεξαρτήτως εκλογικής συμπεριφοράς παραμένει, στο σύνολο της και πέραν του διπόλου Δεξιά-Αριστερά, προοδευτική με έντονα τα στοιχεία της εκκοσμίκευσης και της απουσίας υποταγής στην θρησκευτική επιρροή του AKP στα Κατεχόμενα
