Money Review
Κατά κάποιο τρόπο, οι εργαζόμενοι της Gen Z ευδοκιμούν στον νέο κόσμο της εργασίας. Έχουν εισέλθει στο εργατικό δυναμικό σε μια εποχή που η ευελιξία είναι συνηθισμένη, η ψηφιακή επικοινωνία είναι πανταχού παρούσα και οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να ζητούν από τις εταιρείες αυτό που θέλουν.
Ωστόσο την ίδια στιγμή, ορισμένοι ειδικοί ανησυχούν ότι η απομακρυσμένη και υβριδική εργασία αφήνει πίσω ορισμένους εργαζόμενους στα πρώτα στάδια της καριέρας τους, όπως μεταδίδει το BBC. Πολλές από αυτές τις ανησυχίες περιστρέφονται γύρω από την απουσία άυλων αγαθών στο χώρο εργασίας: έλλειψη περιστασιακών συζητήσεων και ανεπίσημων παρατηρήσεων που παραδοσιακά διδάσκουν στους νέους εργαζόμενους πώς να ενεργούν.
Οι εργαζόμενοι με καθόλου ή λίγα χρόνια εμπειρίας, χάνουν τη δυνατότητα να συλλέξουν ζωτικά στοιχεία που καθοδηγούν τη συμπεριφορά, τη συνεργασία και τη δικτύωσή τους.
«Αυτές οι ανησυχίες αφορούν κυρίως την επικοινωνία», εξηγεί η Helen Hughes, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Leeds University Business School, στη Βρετανία. «Είναι πράγματα όπως η κατανόηση κανόνων, αξιών και εθιμοτυπίας: Ποιον πρέπει να καλέσουν; Πώς πρέπει να επικοινωνήσουν μαζί τους; Είναι κάποιοι με τους οποίους δεν μπορούν να επικοινωνήσουν;»
Αυτού του είδους οι ερωτήσεις κάποτε απαντιόντουσαν άμεσα, πρόσωπο με πρόσωπο. Επιπλέον, οι σταθερές θέσεις στα γραφεία, τείνουν να υποδηλώνουν ιεραρχία. Η γλώσσα του σώματος υποδεικνύει πότε οι συνάδελφοι είναι πιο προσιτοί.
Αλλά με τόσους πολλούς νέους υπαλλήλους να εργάζονται τώρα είτε εξ΄αποστάσεως, είτε υβριδικά, τα παραπάνω δεν είναι δεδομένα.
Χωρίς να μπορούν να συλλέξουν στοιχεία συμπεριφοράς από συναδέλφους στα γραφεία, οι νέοι υπάλληλοι μπορεί να δυσκολεύονται να βρουν τη σωστή ισορροπία μεταξύ του να φαίνονται είτε υπερβολικά πρόθυμοι, είτε αδρανείς, λέει η Hughes. «Υπάρχει η πιθανότητα να έχουν ευρύτερες ανησυχίες σχετικά με το πόσο ορατοί πρέπει να προσπαθούν να είναι. Σε ένα υβριδικό ή απομακρυσμένο περιβάλλον, μπορεί να είναι πολύ εύκολο να βρεθούν κάτω από το ραντάρ και να διαπιστώσουν ότι η δουλειά τους, περνά απαρατήρητη».
Το αποτέλεσμα, λέει η Hughes, είναι ότι πολλοί εργαζόμενοι στα πρώτα στάδια της σταδιοδρομίας τους, δίνουν προτεραιότητα στην εντύπωση που αφήνουν στη δουλειά και όχι στην πραγματική τους απόδοση. «Μπορεί να κάνουν πάρα πολλές ερωτήσεις για να φαίνονται πρόθυμοι, ή μπορεί να μην ρωτούν απολύτως τίποτα επειδή ανησυχούν πώς θα γίνουν αντιληπτοί από τους συναδέλφους τους».
Τελικά, λέει ο James Bailey, καθηγητής ανάπτυξης ηγεσίας στο George Washington University School of Business, στις ΗΠΑ, οι τυχαίες συναντήσεις με συναδέλφους συμβάλλουν στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης, ενισχύοντας ένα περιβάλλον ανάληψης κινδύνων και καινοτομίας.
Παράλληλα ο Bailey λέει ότι ορισμένοι υπάλληλοι της Gen Z ενδέχεται να μην αναπτύξουν ηγετικές ικανότητες που απαιτούνται για το μέλλον.
Φυσικά, τα παραπάνω δεν αφορούν κάθε εργαζόμενο που δουλεύει από απόσταση. Αλλά για πολλούς από αυτούς τους άπειρους υπαλλήλους, η τηλεργασία μπορεί να επιδεινώσει το νέο εργασιακό άγχος.
