Kathimerini.gr
Ουάσιγκτον και Πεκίνο τραβούν το σκοινί της μεταξύ τους αντιπαράθεσης, ανταλλάσσοντας «πυρά» υπό μορφή ολοένα υψηλότερων δασμών.
Ο «παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος», που ξεκίνησε στις 2 Απριλίου από τον Λευκό Οίκο με τις ανακοινώσεις των δασμών δια στόματος Ντόναλντ Τραμπ, έχει πια δώσει τη θέση του σε μια κλιμακούμενης έντασης σινοαμερικανική εμπορική ρήξη, αφού ο Αμερικανός πρόεδρος αποφάσισε να «παγώσει» προσωρινά τους δασμούς για όλους τους άλλους… εκτός Κίνας.
Απαντώντας στον Τραμπ «με το ίδιο νόμισμα», το Πεκίνο ανακοίνωσε προχθές ότι αυξάνει τους δασμούς στα αμερικανικά προϊόντα στο 125%, όπως είχε κάνει δηλαδή προηγουμένως και ο Αμερικανός πρόεδρος για τις κινεζικές εξαγωγές στις ΗΠΑ.
Χθες, από την πλευρά των ΗΠΑ ήρθε η πρώτη «υποχώρηση», καθώς η κυβέρνηση Τραμπ ανακοίνωσε – με φόντο τις έντονες ανησυχίες των αμερικανικών τεχνολογικών κολοσσών για εκτόξευση των τιμών – ότι εξαιρούνται τα κινητά, οι υπολογιστές και άλλα ηλεκτρονικά είδη από τους «ανταποδοτικούς» δεσμούς. Βέβαια, αναλυτές αναφέρουν πώς ενδέχεται η εξαίρεση αυτή να έχει προσωρινή ισχύ.
Παρά την «αναδίπλωση» Τραμπ, η αγωνία για την επόμενη ημέρα κορυφώνεται, με δεδομένο ότι μιλάμε για τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες της υφηλίου, δύο οικονομίες οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των οποίων προσέγγισαν τα 600 δισ. δολ. το 2024.
Ο 71χρονος Σι Τζινπίνγκ έχει, από την πλευρά του, το προφίλ ηγέτη που πολύ δύσκολα κάνει πίσω, ακόμη κι όταν βρίσκεται στο στόχαστρο έντονης κριτικής.
Την περίοδο της πανδημίας για παράδειγμα, η κινεζική ηγεσία επέμεινε σε μια γραμμή σκληρών περιορισμών, παρά την κριτική όσων αποκήρυσσαν αυτά τα μέτρα ως αναποτελεσματικά και «αυτοκαταστροφικά». Αλλά και στο μέτωπο της εμπορικής/επιχειρηματικής του στρατηγικής, το Πεκίνο επέμεινε επί παραδείγματι στην προσπάθειά του να κάνει την Κίνα πρωτοπόρο σε κλάδους όπως είναι εκείνοι των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και των ηλιακών πάνελ, μεταξύ άλλων.
«Τώρα ο Σι αντιμετωπίζει αυτό που θα μπορούσε να είναι το μεγαλύτερο τεστ για την ηγεσία του μετά την πανδημία», γράφει ο Ντέιβιντ Πίρσον στους NY Times.
«Δεν θα υπάρξουν νικητές σε έναν πόλεμο δασμών – και το μόνο που θα καταφέρει όποιος πηγαίνει ενάντια στον κόσμο θα είναι να απομονωθεί ο ίδιος», είπε ο Σι Τζινπίνγκ, ενώ φιλοξενούσε τον πρωθυπουργό της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ στο Πεκίνο, χωρίς όμως να αναφέρει ονομαστικά τον Ντόναλντ Τραμπ ή τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Για περισσότερα από 70 χρόνια, η Κίνα βασιζόταν πάντοτε στη δική της δύναμη και στη σκληρή δουλειά. Ποτέ δεν βασίστηκε στα δώρα κανενός», προσέθεσε ο Κινέζος πρόεδρος.
Σύμφωνα με όσα γράφει στην ανάλυσή του για τους Τάιμς της Νέας Υόρκης ο Πίρσον, ανταποκριτής της εφημερίδας με έδρα το Χονγκ Κονγκ, ο Σι έχει το περιθώριο να φανεί περισσότερο πεισματάρης από τον Τραμπ στην τρέχουσα φάση. Κι αυτό, για μια σειρά από λόγους.
Ως ο πιο ισχυρός ηγέτης της Κίνας μετά τον Μάο, ο Σι Τζινπίνγκ προωθεί το εθνικιστικό του όραμα για την αναζωογόνηση της Κίνας έχοντας πια παραμερίσει κάθε φωνή διαφωνίας στο εσωτερικό. Ενδεχομένως να θεωρεί ότι το κινεζικό πολιτικό σύστημα είναι ανώτερο από το αμερικανικό επειδή χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη συνοχή και πειθαρχία. Ενδεχομένως, επίσης, να θεωρεί ότι και ο κινεζικός λαός θα είναι πιο ανθεκτικός από τον αμερικανικό. Ο Σι δεν έχει μπροστά του επίφοβες εκλογικές αναμετρήσεις, ούτε όρια προεδρικών θητειών τα οποία εκπνέουν. Κοινώς έχει χρόνο, ενώ μπορεί παράλληλα να παρουσιάσει τον εν εξελίξει εμπορικό πόλεμο και ως επιβεβαίωση της εχθρότητας της Αμερικής προς την Κίνα, καθώς προσεγγίζει άλλες χώρες (του αποκαλούμενου παγκοσμίου νότου) και την Ευρώπη.
Τα κινεζικά κρατικά ΜΜΕ παρουσιάζονται, πάντως, να προετοιμάζουν πια τον λαό της Κίνας για μια σύγκρουση που θα έχει διάρκεια και ένταση, ξεκαθαρίζοντας ότι το Πεκίνο δεν πρόκειται να κάνει πίσω.
Επί του πρακτέου, ο κινεζικός εξαγωγικός κλάδος, που το 2024 έστειλε στις ΗΠΑ αγαθά αξίας σχεδόν 440 δισ. δολ., είναι σαφές ότι θα πληγεί… μέχρι να καταφέρει να αναπροσαρμοστεί.
Η περίοδος της πανδημίας έδειξε ότι ακόμη και στη μονοκομματική Κίνα μπορούν να ξεσπάσουν κύματα λαϊκής αντίδρασης και διαμαρτυρίας, τα οποία θα πρέπει να βρει τον τρόπο να διαχειριστεί η κινεζική πολιτική ηγεσία.
Ο Σι Τζινπίνγκ δεν αποκλείεται να βρεθεί αντιμέτωπος με τέτοιου τύπου διαμαρτυρίες το προσεχές διάστημα, εάν ο εμπορικός πόλεμος δεν ατονήσει.
