Kathimerini.gr
Τέσσερις βασικούς λόγους για τους οποίους η τουρκική ηγεσία, υπό τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είδε θετικά την ανατροπή του Μπασάρ αλ Ασαντ στη Συρία, ξεχωρίζει σε ανάλυσή του, ο ιστοχώρος Gzero. Ωστόσο, υπογραμμίζει ότι υπάρχουν και άλλα δεδομένα τα οποία θα μπορούσαν να πάνε στραβά το προσεχές διάστημα, όχι πια για τον ίδιο τον Ασαντ ο οποίος «πάει, τελείωσε», αλλά για την Τουρκία του Ερντογάν που παραμένει στο συριακό πεδίο των εξελίξεων στοχεύοντας σε σειρά από οφέλη.
Πιο συγκεκριμένα, με φόντο πια την ανατροπή του Μπασάρ αλ Ασαντ, η τουρκική ηγεσία παρουσιάζεται να διεκδικεί οφέλη σε κυρίως τέσσερα μέτωπα:
1. ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ: Σχεδόν 4 εκατομμύρια Σύροι πρόσφυγες έχουν φτάσει στην Τουρκία από την έναρξη του συριακού εμφυλίου το 2011 και έπειτα. Η Αγκυρα, μέσα στο ίδιο διάστημα, έλαβε περίπου 9 δισεκατομμύρια ευρώ ως στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ενωση, προκειμένου να καλύψει τις δαπάνες φιλοξενίας αυτών των προσφύγων και να εμποδίσει όσους εξ αυτών επιχειρήσουν να περάσουν από την Τουρκία στην Ευρώπη. Ωστόσο, η παρουσία όλων αυτών των Σύρων εντός των τουρκικών συνόρων είχε κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις, καθώς έδωσε τροφή σε κοινωνικές αντιδράσεις που οδήγησαν με τη σειρά τους σε πολιτικές πιέσεις. Με τον Ασαντ πια εκτός εξουσίας, η πλευρά Ερντογάν θα ήθελε να δει όσο το δυνατόν περισσότερους από τους Σύρους πρόσφυγες να επιστρέφουν στην πατρίδα τους, καθώς γνωρίζει ότι μια τέτοια εξέλιξη θα αξιολογούνταν ως θετική από την πλειονότητα των Τούρκων ψηφοφόρων.
2. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΙΖΝΕΣ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ: Η σουνιτική κυβέρνηση του Ρ.Τ. Ερντογάν είχε παλαιόθεν μια μάλλον ανταγωνιστική σχέση με το σιιτικό Ιράν. Ο υποστηριζόμενος από την Τεχεράνη, Μπασάρ αλ Ασαντ, είχε κεντρική θέση σε αυτόν τον άξονα της ιρανικής περιφερειακής ισχύος και επιρροής, καθώς μέσω Συρίας η Τεχεράνη μπορούσε να φτάνει στη Μεσόγειο και στον Λίβανο, στηρίζοντας τη Χεζμπολάχ η οποία με τη σειρά της στήριζε τη Χαμάς. Τώρα που ο Ασαντ «έφυγε», αυτός ο άξονας της περιφερειακής ισχύος μετακινείται πιο κοντά στην τουρκική επιρροή. Ωστόσο παράλληλα, μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ανοίγει ο δρόμος και για τη μεγαλύτερη τουρκική εμπλοκή στην μεταπολεμική ανοικοδόμηση της Συρίας.
4. ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ: Η κατάσταση εντός των τουρκικών συνόρων δεν ήταν εύκολη τα τελευταία χρόνια. Αντιθέτως, ο πληθωρισμός, το κόστος ζωής και το μεταναστευτικό/προσφυγικό είχαν εξελιχθεί σε μεγάλους πονοκεφάλους για τον Ερντογάν. Πλέον, μέσω Συρίας, ο Τούρκος πρόεδρος θα μπορούσε ίσως να «αντισταθμίσει» κάποιες από αυτές τις πιέσεις, επικοινωνιακά αλλά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, πρακτικά.
Οι κίνδυνοι
Τι θα μπορούσε να πάει στραβά το επόμενο διάστημα; Πολλά ή ακόμη και όλα. Οι προσκείμενες στην Τουρκία συριακές ομάδες θα μπορούσαν να καταλήξουν να συγκρούονται με άλλους Σύρους (της HTS του αλ Γκολάνι για παράδειγμα)… Οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να παραμείνουν στο πλευρό των Κούρδων, ενάντια στον υποστηριζόμενο από την Αγκυρα SNA… Η κατάσταση στο εσωτερικό της Συρίας θα μπορούσε να παραμείνει έκρυθμη και εμφυλιοπολεμική, αποτρέποντας έτσι τις επιστροφές προσφύγων…
