Kathimerini.gr
Πράκτορες των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών φέρονται να ενορχήστρωσαν την επιχείρηση απόδρασης του Μπασάρ αλ Ασαντ και της οικογένειάς του από τη Συρία, καθώς οι αντάρτες προωθούνταν όλο και πιο κοντά στη συριακή πρωτεύουσα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg που επικαλείται τρεις πηγές με γνώση της υπόθεσης.
Σύμφωνα με τις πηγές, στον Ασαντ δόθηκε οδηγία να επιβιβαστεί στο ιδιωτικό του αεροσκάφος χωρίς να ενημερώσει κανέναν και να απενεργοποιήσει τον αναμεταδότη. Προσγειώθηκε στη ρωσική αεροπορική βάση Χμεϊμίμ, προτού συνεχίσει το ταξίδι για τη Μόσχα, πιθανότατα με ρωσικό στρατιωτικό αεροσκάφος.
Οπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν ενέκρινε την επιχείρηση μεταφοράς του Σύρου ηγέτη, τον οποίο ωστόσο δεν σχεδιάζει να συναντήσει τώρα που βρίσκεται στη Ρωσία.
Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του, η πτήση εξαφανίστηκε από τα ραντάρ, εγείροντας φόβους για πιθανή συντριβή του αεροσκάφους. Το αεροσκάφος παρατηρήθηκε να κατευθύνεται δυτικά προς τις ακτές της Μεσογείου προτού κάνει στροφή και εξαφανιστεί από τους χάρτες εντοπισμού.
Σύμφωνα με το Bloomberg, οι Ρώσοι πράκτορες πίεσαν τον Aσαντ να εγκαταλείψει τη Συρία μόλις κατέστη σαφές πως θα έχανε τη μάχη με τους αντικαθεστωτικούς της ΗTS. Και πράγματι, λίγες ώρες από την απόδραση του Ασαντ, οι μαχητές εισέβαλαν ανενόχλητοι στη Δαμασκό, αλλάζοντας τις ισορροπίες στον συριακό εμφύλιο που εδώ και σχεδόν 14 χρόνια.
Ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικιών, Σεργκέι Ριάμπκοφ επιβεβαίωσε το Σαββατοκύριακο πως ο Ασαντ απομακρύνθηκε από τη Συρία «με τον πιο ασφαλή τρόπο».
Αργότερα, Ρώσοι αξιωματούχοι δήλωσαν σε τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι ο έκπτωτος ηγέτης της Συρίας είχε προσγειωθεί στη Μόσχα και πως είχε εξασφαλιστεί στον ίδιο και την οικογένειά του πολιτικό άσυλο από τον Πούτιν.
«Επρόκειτο για damage control» σημειώνει ο Ρουσλάν Πουκόφ, επικεφαλής του think-tank, Center for Analysis of Strategies and Technologies με έδρα τη Μόσχα.
«Ηταν πολύ λογικό» για τη Ρωσία να πείσει τον Ασαντ να παραιτηθεί προκειμένου να αποφευχθεί το αιματοκύλισμα, όπου θα είχε την ίδια τύχη με τον Καντάφι ή τον Ιρακινό ηγέτη Σαντάμ Χουσεΐν.
