ΠΗΓΗ: Associated Press
Η πέτρινη βίλα στο Κέιπ Κοντ με θέα στον κόλπο της Μασαχουσέτης στέκει αγέρωχη, πλην μετέωρη, πάνω στον αμμώδη λόφο. Το πρόβλημα για τους ιδιοκτήτες και τον δήμο δεν είναι το αν, αλλά το πότε, το σπίτι θα νικηθεί από τους ανέμους και το νερό που κατατρώνε τα θεμέλιά του.
Η διάβρωση έχει φτάσει μέχρι τα τσιμεντένια θεμέλια της επιβλητικής κατοικίας των πολλών εκατομμυρίων, οι πόρτες της οποίας κάποτε άνοιγαν σε μία τεράστια βεράντα με θέα τον Ατλαντικό. Πλέον, το σπίτι είναι περιφραγμένο από ξύλινα τοιχία που εμποδίζουν την πτώση στην παραλία.
Ο ιδιοκτήτης αφαίρεσε τη μεγάλη βεράντα και άλλα μέρη του σπιτιού, –συμπεριλαμβανομένου ενός πυργίσκου που φιλοξενούσε την κύρια κρεβατοκάμαρα– προτού αναστείλει την όποια εργασία και ξεκινήσει τις νομικές διαμάχες με τον δήμο για την κατασκευή αντιδιαβρωτικού τείχους. Πλέον, έχει πουλήσει το ακίνητο, το οποίο, παρότι ετοιμόρροπο, αγόρασε ένα Νεοϋορκέζος δικηγόρος, το 2022, έναντι 5,5 εκατ. δολαρίων, πουλώντας το στη συνέχεια σε μια εταιρεία.
Οι αξιωματούχοι του Γουέλφλιτ ανησυχούν ότι η κατάρρευση του σπιτιού θα πλήξει τον ευαίσθητο πυθμένα του λιμανιού τους, όπου ντόπιοι καλλιεργούν στρείδια, τα πιο φημισμένα και νόστιμα της Νότιας Αγλίας. Σύμφωνα με έκθεση του δήμου, αν δεν γίνει κάποια ενέργεια, το σπίτι των 480 τ.μ θα έχει καταρρεύσει μέσα σε τρία χρόνια – και ενδεχομένως πολύ νωρίτερα.
Η βέβαιη μοίρα της πέτρινης βίλας είναι η υπενθύμιση της ευπαθούς οικοδόμησης κατά μήκος του ακρωτηρίου – όπου εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας έχει επιταχυνθεί τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με έκθεση που εκπονήθηκε για τον Δήμο του Γουέλφλιτ πέρυσι από τον Μπράιαν ΜακΚόρμακ, ειδικό στις παράκτιες διεργασίες του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole, οι γκρεμοί διαβρώνονται με ρυθμό από 30 εκατοστά έως 1,7 μέτρα ετησίως. Οπως εκτιμάται στην ίδια έκθεση, ενδεχόμενη κατάρρευση του κτιρίου θα μπορούσε προκαλέσει ρύπανση, μέσω των μεταφερόμενων συντριμμιών, στο λιμάνι της πόλης όπου τα περίφημα στρείδια καλλιέργειας χρειάζονται δύο έως τρία χρόνια για να ωριμάσουν.
«Το σπίτι έχει πολλή μόνωση από υαλοβάμβακα. Εχει μέσα τοξικά υλικά», εξηγεί ο Τζον Κάμπλερ, συνταξιούχος καθηγητής περιβαλλοντικής ιστορίας και μέλος της δημοτικής Επιτροπής Προστασίας του Wellfleet. «Αν τα ρεύματα μεταφέρουν αυτό το τοξικό υλικό στο λιμάνι του Wellfleet, θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη βιομηχανία στρειδιών, τη σημαντικότερη μετά τον τουρισμό μας».
Η κατεδάφιση του σπιτιού –που πλέον έχει περιέλθει στην κατοχή της CQN Salvage, μιας εταιρείας διάσωσης ακινήτων– εκτιμάται πως κοστίζει τουλάχιστον 1 εκατ. δολάρια.
Ο δήμος μοιάζει εγκλωβισμένος στο υψηλό κόστος των εργασιών κατεδάφισης και σε ρόλο θεατή παρακολουθεί την πορεία της διάβρωσης, απλώς περιμένοντας την περιβαλλοντική θεομηνία που καταφθάνει.
