Αποχαιρετήστε την παλιά «ειδική σχέση» μεταξύ Βρετανίας και ΗΠΑ. Υποδεχθείτε τη νέα ειδική σχέση στη Μάγχη. Καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θέτει υπό πίεση τους διατλαντικούς δεσμούς, η Ε.Ε. και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν πολλά να κερδίσουν αν ενώσουν τις δυνάμεις τους. Η Βρετανία και η Ε.Ε., φυσικά, έχουν μια οδυνηρή πρόσφατη ιστορία. Το Brexit απομάκρυνε το Ηνωμένο Βασίλειο από το μπλοκ πριν από πέντε χρόνια. Και οι δύο πρώην σύντροφοι εξακολουθούν να έχουν ψυχολογικά τραύματα. Ομως η Ευρώπη βρίσκεται τώρα στο επίκεντρο ενός γεωπολιτικού σεισμού.
Οι HΠΑ επέβαλαν την περασμένη εβδομάδα έναν γενικό δασμό «μόνο» 10% στις εισαγωγές από το Ηνωμένο Βασίλειο, το μισό του 20% που ανακοίνωσαν ενάντια στη «θλιβερή» όπως τη χαρακτήρισαν Ε.Ε. Αλλά είναι δύσκολο να δικαιολογηθεί ο οποιοσδήποτε αμερικανικός δασμός στη Βρετανία, η οποία είναι στενός σύμμαχος των ΗΠΑ. Ο πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ υποσχέθηκε να «επαναφέρει» τις σχέσεις με την Ε.Ε., μετά τους Συντηρητικούς που είχαν υπερασπιστεί το Brexit. Αλλά η αλλαγή πλεύσης που υποσχέθηκε δεν έχει ακόμη φανεί.
Ο Στάρμερ απέρριψε το ενδεχόμενο να ενταχθεί στην ενιαία αγορά ή στην τελωνειακή ένωση της Ε.Ε., πόσο μάλλον να αποδεχτεί τις ρυθμίσεις της για ελεύθερη κυκλοφορία ανθρώπων ή επανένταξη στο μπλοκ. Η ενοποίηση των ενεργειακών δικτύων θα ενίσχυε την ασφάλεια και θα μείωνε το κόστος. Το City του Λονδίνου θα μπορούσε να συμβάλει στο σχέδιο της Ε.Ε. για τη δημιουργία μιας «ένωσης κεφαλαιαγορών» που θα διοχέτευε πόρους σε παραγωγικές επενδύσεις. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει πολλά να προσφέρει και σε άλλους τομείς, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, ειδικά εάν η Ευρώπη καταλήξει να αγοράζει λιγότερες υπηρεσίες από τις ΗΠΑ.
Η Ε.Ε. και η Βρετανία θα έχουν επίσης περισσότερες πιθανότητες να σώσουν τμήματα της διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες, εάν ενώσουν τις δυνάμεις τους. Θα ήταν δυνατόν να σχηματίσουν έναν πυρήνα γύρω από τον οποίο θα μπορούσαν να συσπειρωθούν άλλες δημοκρατίες, όπως η Ιαπωνία, ο Καναδάς, η Ινδία, η Βραζιλία και το Μεξικό.
Ο Τραμπ, πάλι, θα απεχθανόταν την ιδέα της συσπείρωσης Βρετανίας και Ε.Ε. – εν μέρει επειδή θα μπορούσε να μειώσει την ισχύ των ΗΠΑ και εν μέρει επειδή αντιπαθεί το μπλοκ. Μπορεί να προσπαθούσε μάλιστα να καταστρέψει μια φιλόδοξη ευρωπαϊκή εταιρική σχέση απειλώντας με κυρώσεις ή προσπαθώντας να απαγκιστρώσει το Ηνωμένο Βασίλειο από την Ε.Ε. με μια δική του εμπορική συμφωνία. Εα τέτοιο σενάριο κάνει τον Στάρμερ επιφυλακτικό. Δεν επιθυμεί να ανταγωνιστεί τον Τραμπ. Δικαίως επιθυμεί να προστατεύσει τους επιχειρηματικούς δεσμούς και δεν θέλει οι ΗΠΑ να εγκαταλείψουν την Ουκρανία, πόσο μάλλον το ΝΑΤΟ.
Αλλά η Βρετανία είναι πιο κοντά στην Ε.Ε. από ό,τι οι ΗΠΑ όσον αφορά τα στρατηγικά συμφέροντα και τις αξίες. Θα υπάρξει επίσης μεγαλύτερη οικονομική ευκαιρία από τη συνεργασία με την Ε.Ε. από ό,τι με τις ΗΠΑ, ως μικρότερος εταίρος σε μια άνιση σχέση με έναν αναξιόπιστο Τραμπ. Ακόμη και μετά το Brexit, το συνολικό εμπόριο της Βρετανίας με την Ε.Ε. των 795 δισ. λιρών το 2023 ήταν 2,7 φορές μεγαλύτερο από αυτό των ΗΠΑ.
Για να δημιουργήσει μια ειδική σχέση η Ε.Ε. θα πρέπει να επιδείξει κάποια ευελιξία και να αρχίσει να αντιμετωπίζει τη Βρετανία ως κάτι περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μη μέλος. Ο Στάρμερ, από την πλευρά του, θα πρέπει να σταματήσει να ανησυχεί ότι ο βρετανικός λαός είναι αλλεργικός στις στενότερες σχέσεις με το μπλοκ. Τώρα είναι η ώρα για μεγάλες αποφάσεις.
