Η Ρωσία δεν θέλει σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψει τις δύο στρατιωτικές βάσεις που διατηρεί στη Συρία, όμως τα μέσα που μπορεί να διαθέσει τώρα υπέρ της στήριξης του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Aσαντ είναι περιορισμένα.
Η Μόσχα αιφνιδιάστηκε από την επίθεση των ανταρτών οι οποίοι προελαύνουν και απειλούν τη Χομς, μια στρατηγικής σημασίας πόλη στον δρόμο τους προς τη συριακή πρωτεύουσα. Ο ρόλος που διαδραματίζουν οι Ρώσοι είναι τώρα αποδυναμωμένος καθώς είναι απορροφημένοι από τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ και το Ιράν αντιμετωπίζει δυσκολίες.
Από το 1971 η Μόσχα έχει στη Συρία μια ναυτική βάση, στην πόλη Ταρτούς. Οι εγκαταστάσεις αυτές είναι κρίσιμες για τον ανεφοδιασμό και την επισκευή των ρωσικών πολεμικών πλοίων. Το 2015 οι Ρώσοι πρόσθεσαν άλλη μια βάση, αεροπορική, στο Χμεϊμίμ, λίγο βορειότερα.
Σύμφωνα με τον Πιερ Ραζού, διευθυντή του Μεσογειακού Ιδρύματος Στρατηγικών Μελετών (FMES), στα τέλη Ιουλίου οι Ρώσοι είχαν στη Συρία 22 μαχητικά αεροσκάφη, περίπου 15 επιθετικά ελικόπτερα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, 4.000 στρατιώτες και 3.000 μισθοφόρους. Οι δυνάμεις αυτές όμως είναι διάσπαρτες.
Εάν θέλουν να πολεμήσουν την εχθρική προς τον Ασαντ τζιχαντιστική Χάγιατ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), θα πρέπει να αποσυρθούν από ορισμένες θέσεις-κλειδιά, τις οποίες όμως δεν θέλουν να αφήσουν στους Αμερικανούς, στους Ιρανούς ή στους Τούρκους, που διαθέτουν επίσης δυνάμεις στην περιοχή.
Οι αντάρτες, που πολλοί θεωρούσαν ότι είχαν ηττηθεί οριστικά, έχουν βάλει πια στο στόχαστρο τη Δαμασκό και αρχίζουν να αποκόπτουν τις ρωσικές βάσεις από τις δυνάμεις του συριακού καθεστώτος.
«Οι Ρώσοι αρχίζουν να φοβούνται για τις βάσεις τους, τις οποίες θέλουν οπωσδήποτε να κρατήσουν», είπε ο Νταβίντ Ριγκουλέ-Ροζ, του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (IRIS).
Λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν μπορεί να διαθέσει ούτε στρατιώτες ούτε εξοπλισμό στον Ασαντ. Ετσι, απομένουν οι μισθοφόροι. Το Africa Corps, που συγκεντρώνει τις ιδιωτικές ρωσικές στρατιωτικές εταιρείες στην αφρικανική ήπειρο μετά τη διάλυση της Wagner, θα μπορούσε να κινητοποιηθεί. Ο Λίαμ Καρ, του αμερικανικού ινστιτούτου ΑΕΙ, ανέφερε ότι μέχρι πρόσφατα βρίσκονταν στη Λιβύη 1.800 Ρώσοι μισθοφόροι. Αυτοί οι άνδρες είναι εύκολο να πάνε γρήγορα στη Συρία, χωρίς να χρειαστεί να αποσυρθούν πόροι από την Ουκρανία ή το Σαχέλ.
Ομως το Κρεμλίνο παίζει ταυτόχρονα και το χαρτί της διπλωματίας. Ο Πούτιν συνομίλησε την Τετάρτη με τον Τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος στηρίζει ένα μέρος των ανταρτών. Συμφώνησαν να συνεχίσουν τις επαφές τους για την αποκλιμάκωση της κρίσης και τόνισαν ότι είναι «κρίσιμης σημασίας» ο «στενός συντονισμός» της Ρωσίας με την Τουρκία και το Ιράν «για την εξομάλυνση της κατάστασης στη Συρία».
Ο Πιερ Ραζού είπε ότι «βραχυπρόθεσμα οι ρωσικές επιλογές είναι περιορισμένες» και για αυτό το Κρεμλίνο επιδιώκει να κερδίσει χρόνο.
Ορισμένοι αναλυτές διαβεβαιώνουν ότι η Μόσχα πιέζει για μια σύνοδο Συρίας-Τουρκίας. «Η Ρωσία δεν είναι έτοιμη να χάσει. Ο Ασαντ μπορεί να ηττηθεί, όχι όμως και η Ρωσία. Για τους Ρώσους, θα ήταν ίσως ευκολότερο να συνάψει οποιοσδήποτε μια συμφωνία με την Τουρκία», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής Κονσταντίν Καλάτσεφ.
Ρώσοι πολίτες έλαβαν πάντως σήμερα το μήνυμα να εγκαταλείψουν τη Συρία, ενώ οι Ρώσοι μπλόγκερ που στηρίζουν τον πόλεμο στην Ουκρανία δηλώνουν απαισιόδοξοι.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP
