Του Απόστολου Κουρουπάκη
Η solo performance της Έλενας Αντωνίου «Landscape» θέτει εαυτόν ενώπιον αδιάκριτων βλεμμάτων, ως κινούμενο έκθεμα, αλλά και ως ζωντανό παράδειγμα, με το οποίο ίσως κάποια άλλη γυναίκα και όχι μόνο, να συνδεθεί, όχι μόνο κοιτάζοντας τη σολίστ, αλλά και το ίδιο το κοινό.
Η Έλενα Αντωνίου χρησιμοποιεί το σώμα της ως ένα τοπίο, ως έναν τόπο επιθυμιών ή και ως λάφυρο για αχόρταγα βλέμματα. Η μαύρη εφαρμοστή φόρμα που φοράει η περφόρμερ διαγράφει τις γεωγραφικές λεπτομέρειες του τόπου-σώματός της. Το ορίζει, και το καθορίζει, το σώμα της είναι ο ναός της, το καταφύγιό της, ουδείς και ουδεμία πέρα της ίδιας δεν έχει λόγο επί του σώματός της.
Ό,τι βλέπει ο θεατής ή η θεατίς μπορεί να το θεωρήσει ανάρμοστο, φυσιολογικό, αδιάφορο, δεν μπορεί όμως να ξεφύγει από τη λανθάνουσα σκέψη πως ό,τι βλέπει, η όποια κίνηση, ο κάθε μορφασμός της περφόρμερ είναι αποτέλεσμα φυσιολογικών κινήσεων. Επιτονίζεται ότι η ανατομία του και οι λειτουργίες του, όλα είναι κάτι το απολύτως φυσικό.
Η Αντωνίου εκθέτει το σώμα της, εκτίθεται στα βλέμματα του κοινού, εκείνη είναι ο τόπος όμως, το τοπίο θέασης είναι ιδιοκτησία της, και διά του σώματός της προσπαθεί να υφάνει –θεωρώ– ένα νήμα με το κοινό, να συνδεθεί με κάθε άλλο σώμα ώστε να δημιουργηθεί ένα όλον, να συμπλέξει έναν νοητό καμβά σωμάτων, επί του οποίου θα μπορεί να εικονιστεί οποιοδήποτε άλλο σώμα.
Η ερωτική κινησιολογία που διατρέχει εν πόλλοις το Landscape είναι κάλεσμα απενεχοποίησης της σεξουαλικότητας κάθε σώματος, ένα κάλεσμα γι’ απόλαυση του σώματός μας και απενεχοποίησης του πώς αυτό θα ιδωθεί από τον εξωτερικό παρατηρητή.
Το «Landscape» της Αντωνίου κοιτάζει κατάματα την έννοια της υπερέκθεσης, τη φοβία της κάθε γυναίκας να εκφραστεί σωματικά ελεύθερα.
Πληροφορίες
Η solo performance LANDSCAPE, της Έλενας Αντωνίου παρουσιάζεται στο Διεθνές Φεστιβάλ Λευκωσίας στις 23 Νοεμβρίου, ώρα 8:30 μ.μ. Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας
