ΚΥΠΕ
Η άρνηση των εργοδοτών για αποκατάσταση της ΑΤΑ, μετά από «δέκα χρόνια αναστολής και κουτσουρέματος», οδηγεί σε παναπεργία στις 26 Ιανουαρίου, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Παγκύπρια Ομοσπονδία Συνδικαλιστικών Οργανώσεων (ΠΟΑΣΟ). Σημειώνει ότι το συνδικαλιστικό κίνημα θα υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια της εργασίας και τα εργασιακά θέσμια και ότι οι ευθύνες για το τι θα ακολουθήσει θα βαρύνουν «εξ ολοκλήρου την εργοδοτική πλευρά και την Κυβέρνηση».
Η ΠΟΑΣΟ εξηγεί στη ανακοίνωση ότι η ΑΤΑ δεν είναι αύξηση στους μισθούς, αλλά αποζημίωση για την ήδη πραγματοποιθείσα διάβρωση του μισθού, «η οποία αν δεν αποκατασταθεί, θα οδηγήσει στην μείωση της ζήτησης προϊόντων και μακροπρόθεσμα στην μείωση της παραγωγής, στην αύξηση του μοναδιαίου κόστους και στο κλείσιμο επιχειρήσεων».
Προσθέτει, ακόμα ότι η πλήρης αποκατάσταση της ΑΤΑ που ζητούν οι εργαζόμενοι, θα επιβαρύνει μόνο 1% το κόστος των προϊόντων, σε σχέση με το τι παραχωρείται σήμερα, ενώ θα επιτρέψει στους εργαζόμενους να διατηρήσουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής.
Αναφέρεται, στη συνέχεια, στην ΑΤΑ ως μία από τις σημαντικότερες κατακτήσεις των εργαζομένων, που εφαρμόζεται από το 1944. Εξηγεί, δε, ότι μετά από πρόταση της Κυβέρνησης όπως οι αυξήσεις στους φόρους κατανάλωσης να μην υπολογίζονται για σκοπούς ΑΤΑ, είχε ως συνέπεια από το 1999, η αγοραστική αξία των μισθών να μειωθεί κατά περίπου 10%. Σημειώνει ακόμα ότι μετά την αναστολή της ΑΤΑ με την κρίση του 2013, επαναφέρθηκε τελικά το 2018 στο 50% της αύξησης του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή.
«Όλα αυτά, συνέτειναν ώστε η ανισότητα σε βάρος των εργαζομένων να αυξηθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία, με το μερίδιο του κεφαλαίου στο ΑΕΠ να φτάνει σήμερα στο 54% έναντι 46% σε μισθούς, από 44,3% έναντι 55,7% το 2009», υπογραμμίζει η ΠΟΑΣΟ, προσθέτοντας ότι «οι εργαζόμενοι έχουν επιδείξει εδώ και μια δεκαετία μέγιστη υπευθυνότητα και αυτοσυγκράτηση», ενώ «η εργοδοτική πλευρά, ροκανίζοντας τον χρόνο, έχει καταφέρει δέκα χρόνια μετά την παγοποίηση της ΑΤΑ, και αφού επωφελήθηκαν πέντε χρόνια χωρίς να την παραχωρούν, να την κρατούν στο 50% από το 2018 και να μεθοδεύουν τρόπους για την αλλοίωση του θεσμού σε βάρος της ευημερίας του εργαζόμενου».
Αποδίδει, δε, στην Κυβέρνηση «στάση Ποντίου Πιλάτου» καθώς «κρατήθηκε σκόπιμα μακριά από τις διαπραγματεύσεις για την ΑΤΑ, για να αποποιηθεί τις ευθύνες της, και ο Υπουργός Εργασίας απέφυγε να τοποθετηθεί με μια δίκαιη και ισοζυγισμένη μεσολαβητική πρόταση, η οποία θα αποκάλυπτε αυτούς που θα την απέρριπταν, ώστε να αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει».
Τέλος, σημειώνει ότι «η οικονομική κρίση που οδήγησε στα προβλήματα της οικονομίας, δεν είναι αποτέλεσμα των ενεργειών των εργαζομένων αλλά των εργοδοτών και της Κυβέρνησης και είναι πλέον καιρός να σταματήσουν να φορτώνουν τις αμαρτίες τους στους μισθοσυντήρητους εργαζομένους» και ότι «η υπευθυνότητα που επέδειξε το συνδικαλιστικό κίνημα φαίνεται πως εκλήφθηκε ως αδυναμία και έχει αποθρασύνει την εργοδοτική πλευρά, η οποία θέτει στο στόχαστρο της όλους τους θεσμούς παραχώρησης των ωφελημάτων των εργαζομένων».
