Kathimerini.gr
Βασίλης Κωστούλας
Τα δεδομένα που διαμορφώνει το τηλεφώνημα Τραμπ – Πούτιν για την Ουκρανία σχολιάζει σε συνομιλία με την «Κ» η αντιπρόεδρος του Chicago Council on Global Affairs, Ντίνα Σμελτς (φωτ.), περιγράφοντας σε δραματικούς τόνους τους συνειρμούς που προκαλούν οι χειρισμοί του Αμερικανού προέδρου στο τρίγωνο ΗΠΑ – Ρωσία – Ευρώπη.
Το γεγονός ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ επικοινώνησε με τον Πούτιν ξεκαθαρίζοντας πως η πληττόμενη χώρα δεν μπορεί να ανακτήσει τα χαμένα εδάφη της και δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, μεταφράζεται ως προάγγελος μιας συμφωνίας στην Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία. Δικαίως; «Eτσι φαίνεται αυτή τη στιγμή. Για την ακρίβεια, ο Τραμπ δεν αφήνει έξω μόνο την Ουκρανία αλλά και τον δικό του απεσταλμένο στη χώρα, καθώς και όλη την Ε.E. – παρότι ο υπουργός Αμυνας Χέγκσεθ είπε ότι η Ευρώπη θα φέρει την ευθύνη για την ασφάλεια της Ουκρανίας μόλις επιτευχθεί συμφωνία. Ορισμένοι αναλυτές –συμπεριλαμβανομένου του προέδρου του Chicago Council on Global Affairs, πρώην πρεσβευτή του ΝΑΤΟ, Ιβο Ντάαλντερ– το έχουν παρομοιάσει με το σύμφωνο του 1939 μεταξύ της ναζιστικής Γερμανίας και της ΕΣΣΔ», μας τόνισε η Ντίνα Σμελτς.
Ενα ερώτημα πλέον είναι κατά πόσον ο Ζελένσκι έχει περιθώρια ελιγμών μπροστά στην πραγματικότητα που προβάλλει μέσα από τη διαφαινόμενη συνεννόηση Τραμπ – Πούτιν. «Η Ουκρανία μπορεί πάντα να συνεχίσει να μάχεται και να αρνηθεί να αποδεχτεί τους όρους του Πούτιν για μια συμφωνία, ακόμη και αν ο Τραμπ συμπαραταχθεί με τους ρωσικούς όρους», θεωρεί η αναλύτρια του αμερικανικού think tank.
Μια άλλη παράμετρος αφορά τα εργαλεία που έχει στα χέρια της η Ε.Ε. ώστε να ασκήσει επιρροή στις εξελίξεις· ή παρακολουθεί απλώς ως θεατής; «Θα πρέπει να δράσει πολύ γρήγορα, δεδομένου του ρυθμού με τον οποίο λαμβάνει αποφάσεις ο Τραμπ. Η Ευρώπη θα πρέπει να συντάξει τη δική της πρόταση και να πείσει τον Τραμπ για τα πλεονεκτήματά της. Μια τέτοια ευκαιρία θα μπορούσε να προκύψει στο Φόρουμ Ασφαλείας του Μονάχου».
Και τι θα σημαίνει για τον επεκτατισμό του Πούτιν στην Ευρώπη, ένα deal το οποίο δεν θα επιστρέφει εδάφη στην Ουκρανία, θα αποκλείει την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και δεν θα προβλέπει την παρουσία των ΗΠΑ ως δύναμης που θα παρέχει ουσιαστικές εγγυήσεις ασφαλείας; «Δεν προμηνύεται καλό για την Ευρώπη και μπορώ μόνο να φανταστώ την αγωνία που μπορεί να προκαλεί αυτό το σενάριο στη Βαλτική και στην Πολωνία».
