Γεβγκένι Πριγκόζιν: Από πωλητής χοτ ντογκ…. επίδοξος ανατροπέας του Πούτιν

Δημήτρης Αθηνάκης

Οι πτώσεις, ιδίως εκείνες που λαμβάνουν τη μορφή της παταγώδους κατάρρευσης, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία ανάδειξης λύκων που χαίρονται στην αναμπουμπούλα, μέσα από τον κουρνιαχτό που σηκώνεται και σκεπάζει τα πάντα. Η πτώση της Σοβιετικής Ενωσης δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση και, απ’ ό,τι φαίνεται, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, ο λεγόμενος και «σεφ του Πούτιν», ήξερε τι έπρεπε να κάνει.

Γεννημένος το 1961 στην Αγία Πετρούπολη, έχοντας χάσει νωρίς τον πατέρα του και παλεύοντας για την επιβίωση με τη μητέρα του, ο μέλλων τότε επικεφαλής της πανίσχυρης μισθοφορικής στρατιωτικής ομάδας Wagner βρέθηκε σε αθλητικό σχολείο –κάνοντας ατελείωτες ώρες προπονήσεων σκι σε διάφορα σημεία της ρωσικής επικράτειας–, σε μια προσπάθεια να βρει ένα πάτημα για το παρόν και το μέλλον.

Η ζωή του, όμως, πήρε άλλη τροπή, καθώς από πολύ νωρίς, σχεδόν προτού καν ενηλικιωθεί, εμπλέκεται με μικρο-εγκληματικές ομάδες, πραγματοποιώντας κλοπές σε ανυποψίαστους διαβάτες της Αγίας Πετρούπολης, που κατόρθωναν εκείνος και η ομάδα του να ξεγελάσουν. Είμαστε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, στα τελευταία 10 χρόνια της Σοβιετικής Ενωσης, τα οποία ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, ένας ασυγκράτητος 20χρονος τότε, τα περνάει στη φυλακή κατηγορούμενος για κλοπές και μέθη, καθώς έχει καταδικαστεί από το 1981 σε 13 χρόνια κάθειρξη.

Με την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος απελευθερώθηκε από τις φυλακές και επέστρεψε στη γενέτειρά του. Ηταν η αρχή μιας… μεγάλης καριέρας, που θα τον έφερνε μέχρι σήμερα, 30 χρόνια μετά, να τα αντιπαρατίθεται ανοιχτά με έναν από τους ισχυρότερους ηγέτες της Ρωσίας, τον οποίο, ωστόσο, τα τελευταία 20 χρόνια υπηρέτησε ανυποχώρητα.

Ενας άνθρωπος, εξ όσων συνάγεται, φτιαγμένος από δίψα για χρήματα, σε συνδυασμό με το… επιχειρηματικό δαιμόνιο που λογικά καλλιέργησε στις φυλακές, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν σταθερά –αν και όχι τόσο– αργά εκμεταλλεύεται κάθε σπιθαμή ευκαιρίας των πρώτων χρόνων της μετασοβιετικής Ρωσίας, η οποία προσπαθούσε, με όλες τις αναταράξεις της, να περάσει στη νέα εποχή.

Χοτ ντογκ με σπιτική μουστάρδα

Εικονογράφηση: Loukia Kattis/Καθημερινή

Οπως έχει γράψει ο Guardian, με την Αγία Πετρούπολη να βρίσκεται στα πρόθυρα μνημειώδους μεταμόρφωσης, με μεγάλα πλούτη να περιμένουν τους καπάτσους και τους επιθετικούς, ο Πριγκόζιν ξεκίνησε την επιχειρηματική του πορεία πουλώντας χοτ ντογκ, ετοιμάζοντας, μάλιστα, τη μουστάρδα στην κουζίνα του διαμερίσματος, όπου ζούσε με τη μητέρα του. Σε μία, δε, από τις ελάχιστες συνεντεύξεις του, το 2011 στο ειδησεογραφικό πόρταλ Gorod 812 της γενέτειράς του, είχε δηλώσει: «Βγάζαμε 1.000 δολάρια το μήνα, που σε ρούβλια ήταν ένα βουνό από χαρτονομίσματα. Η μαμά μου μετά δυσκολίας μπορούσε να τα μετρήσει».

Ο 30χρονος, όμως, Γεβγκένι Πριγκόζιν δεν θα έμενε ούτε στα βουνά από ρούβλια ούτε στις μουστάρδες που ετοίμαζε στο διαμέρισμα της μητέρας του. Ετοιμος για περιπέτειες και διψασμένος για χρήμα, αυτό που τον απασχολούσε ήταν να ζήσει, επιτέλους, τη μεγάλη ζωή, που ως έφηβος πίστευε ότι θα κάνει κλέβοντας πολίτες τού τότε Λένινγκραντ και μεθώντας με τους παραβατικούς φίλους του.

Είχε έρθει η ώρα να περάσει στο επόμενο στάδιο, κι αυτό δεν θα γινόταν χωρίς τη βοήθεια ανθρώπων που ήταν ήδη από τότε ισχυροί. Ετσι, όπως λένε οι πληροφορίες, πλησίαζε πάντα όλους εκείνους που θα μπορούσαν να του φανούν χρήσιμοι – όσους είχαν χρήμα και εξουσία ή, εν πάση περιπτώσει, είχαν βρει τρόπους να κερδίζουν χρήματα σε μιαν αχανή, ασταθή και τόσο δύσκολο να ελεγχθεί χώρα, που έβγαινε από 70 χρόνια περίκλειστης και υπερελεγχόμενης ζωής.

Σύμφωνα με τον Guardian, μέσα σε ελάχιστα χρόνια, ο Πριγκόζιν βρέθηκε μέτοχος σε αλυσίδα σούπερ μάρκετ, ενώ το 1995, μόλις τέσσερα χρόνια από τη σοβιετική κατάρρευση, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να ανοίξει ένα εστιατόριο με τους συνεργάτες του. Το ένα εστιατόριο έφερε το άλλο, προστέθηκε μία κάβα ειδικευμένη στα κρασιά, προσέλαβε Δυτικούς μάνατζερ για τις επιχειρήσεις του (που, αφενός, τον θαύμαζαν και, αφετέρου, τον θεωρούσαν «αυστηρό αφεντικό»), καταφέρνοντας να συγκεντρώνει πελατεία που περιελάμβανε τον τότε αντιδήμαρχο της Αγίας Πετρούπολης, Βλαντιμίρ Πούτιν, επιχειρηματίες, διασημότητες και ποπ σταρ, αφού οι σύμβουλοί του τον έστρεψαν στο fine dining – πώς αλλιώς θα ερχόταν σε επαφή με όσους ήθελε, αρχικώς, να απομυζήσει και, στη συνέχεια, να αφήσει πίσω του;

«Μπορεί να προσαρμοστεί για να ευχαριστήσει οποιοδήποτε άτομο εάν χρειάζεται κάτι από αυτό. Αυτό είναι σίγουρα ένα από τα ταλέντα του», έχει πει στη βρετανική εφημερίδα επιχειρηματίας που τον γνώριζε τότε.

Ο Ροστροπόβιτς, η βασίλισσα της Ισπανίας και ο Μπους

Αγία Πετρούπολη, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2006. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, αριστερά, και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους παρευρίσκονται σε δείπνο εργασίας με άλλους ηγέτες των χωρών του G8, καθώς ο Γεβγκένι Πριγκόζιν στέκεται στα δεξιά. (©Sergei Zhukov, Sputnik, Kremlin Pool Photo via AP, file)

Μέχρι και στον κύκλο του ώς τότε εξόριστου και εντέλει ανακάμψαντα σπουδαίου τσελίστα Μστισλάβ Ροστροπόβιτς κατάφερε να εισέλθει, προσφέροντας τα γεύματα του υψηλών προσκεκλημένων του μαέστρου, όπως, για παράδειγμα, η βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας, η οποία είχε βρεθεί στην Αγία Πετρούπολη το 2001. Σύμφωνα, δε, με το ίδιο δημοσίευμα, η χάρη του είχε φτάσει ώς το Μπάρμπικαν του Λονδίνου, σε ένα γκαλά του Ροστροπόβιτς για τα 75α γενέθλιά του, όπου κατάφερε να φωτογραφηθεί λίγο πίσω από τον τότε διάδοχο του βρετανικού θρόνου, πρίγκιπα Κάρολο.

Είχε ήδη κερδίσει τη νέα υψηλή κοινωνία της νέας Αγίας Πετρούπολης και τους συν αυτή…

Αυτό φαινόταν και από τις επισκέψεις του προέδρου πλέον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος βρισκόταν συχνά-πυκνά στα εστιατόρια του Πριγκόζιν στη γενέτειρά του, με πολύ υψηλούς καλεσμένους, όπως, για παράδειγμα, ο Τζορτζ Μπους. Ο ίδιος ο Πριγκόζιν ήταν εκείνος που σέρβιρε πελάτες τέτοιου βεληνεκούς, θέλοντας να τιμήσει –ως ενδεχομένως… ίσος προς ίσον– εξυπηρετώντας τους ο ίδιος. Κι αυτό, σύμφωνα με τις δικές του μαρτυρίες, μάλλον άρεσε στον Πούτιν.

Ηταν η αρχή μιας μακράς φιλίας, η οποία ανέκαθεν χαρακτηριζόταν από δούναι και λαβείν…

Εργολάβος δεξιώσεων, σχολείων και στρατού

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010. Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν ξεναγεί τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στο εργοστάσιο της Concord Catering που παράγει σχολικά γεύματα, έξω από την Αγία Πετρούπολη. (©Alexei Druzhinin, Sputnik, Kremlin Pool Photo via AP, File)

Προτού αναλάβει να τροφοδοτεί –με την περίφημη εταιρεία του Concord– όλο τον ρωσικό στρατό, συμφωνίες που του απέφεραν χρήματα που σίγουρα η μητέρα του δεν θα μπορούσε να μετρήσει, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν ξεκίνησε από την ανάληψη της υπηρεσίας να τροφοδοτεί μεγάλες κυβερνητικές δεξιώσει και εκδηλώσεις, που αργότερα επεκτάθηκαν στα σχολεία.

Τα χρόνια περνούσαν, ο Πριγκόζιν πλούτιζε, αλλά δεν έπαυε ούτε στιγμή να σκέφτεται κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο για να συγκεντρώνει διαρκώς πλούτο και εξουσία – sky was the limit.

Ηταν η στιγμή να εκμεταλλευτεί, ως άλλος λύκος, μια νέα αναμπουμπούλα: τα γεγονότα της ουκρανικής Κριμαίας και της προσάρτησής της στη Ρωσία…

Μια… Κριμαία ευκαιρίας

Φιλορώσος κάτοικος της Κριμαίας, με τη σημαία της Ρωσίας. Φεβρούαριος 2014. (AP Photo/Darko Vojinovic)

Με τον Πούτιν, όπως λέει ο Guardian, να αναζητεί τρόπους να μην εμπλέξει τον ρωσικό στρατό στα γεγονότα του 2014 στην Ουκρανία, έπρεπε να βρει τρόπους να εξηγήσει τις στρατιωτικές επεμβάσεις. Και, παρότι οι ιδιωτικοί στρατοί ήταν παράνομοι ώς τότε στη Ρωσία, φαίνεται ότι είχαν δημιουργηθεί ήδη πολύ διακριτικές σχέσεις μεταξύ των παραστρατιωτικών δυνάμεων με το ρωσικό υπουργείο Αμυνας.

Μάλιστα, σύμφωνα με την επιθεώρηση Post-Soviet Affairs, όπου δημοσιεύεται ερευνητικό άρθρο της Κίμπερλι Μάρτεν, ο Ρώσος πρόεδρος με διάταγμα τροποποίησε εντέλει ρωσικό νόμο του 1996 που απαγόρευε την ύπαρξη μισθοφορικών στρατιωτικών ομάδων, με μια τροπολογία που άφηνε ερμηνευτικά «παραθυράκια» για τη μισθοφορική ομάδα του Γεβγκένι Πριγκόζιν.

Η Wagner –που πήρε το όνομά της από τον αγαπημένο συνθέτη του Χίτλερ και το nom de guerre ενός εκ των ιδρυτών της, του Ντμίτρι Ούτκιν– είναι το νέο μεγάλο πρότζεκτ του Γεβγκένι Πριγκόζιν, ο οποίος μέχρι πριν από περίπου έναν χρόνο μήνυε και δίωκε όποιον τολμούσε να ψελλίσει ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με τη μισθοφορική ομάδα – μέχρι που βγήκε περιχαρής προ έτους να το παραδεχθεί, καθώς είχε αρχίσει να αναδεικνύεται σε βασικό πυλώνα της ρωσικής στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία από τον Φεβρουάριο του 2022 κι εντεύθεν.

Μάλιστα, εν μέσω της εισβολής στην Ουκρανία και του ενεργού ρόλου που έχουν αναλάβει οι μισθοφόροι του, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν όχι μόνον επαίρεται για τα κατορθώματά του, αλλά επιπλέον θεωρεί τους μαχητές της Wagner τούς «αληθινούς Ρώσους πατριώτες».

Αυτοί οι «αληθινοί Ρώσοι πατριώτες», όπως έχει ξαναγράψει η «Κ», που πολεμούν στην Ουκρανία είναι, σε μεγάλο βαθμό, πρώην κρατούμενοι των ρωσικών φυλακών. Ο Πριγκόζιν τούς έχει υποσχεθεί προεδρική χάρη εάν πολεμούσαν τουλάχιστον επί εξάμηνο. Αν η στρατιωτική τους παρουσία δεν ήταν η πρέπουσα, τότε εκτελούνταν συνοπτικά, ακόμα και επί ουκρανικού εδάφους. Εξάλλου, τους είχε προειδοποιήσει προ της στρατολόγησής τους, όταν έκανε περιοδεία στα σωφρονιστικά καταστήματα της Ρωσίας – ήταν φυλακισμένος ο ίδιος και γνώριζε την ιδιόλεκτο και τις «αδυναμίες» των εγκλείστων.

Ασφαλώς, όλα αυτά τα χρόνια, η Wagner έχει προσλάβει, μεταξύ άλλων, πρώην αστυνομικούς, στρατιώτες και τυχοδιώκτες.

Ο «αέρας» του απαραίτητου και η… βαριοπούλα

Μαχητές που φέρονται να είναι μέλη της Wagner φωτογραφίζονται σε αυτό που παρουσιάζεται ως αλατωρυχείο του Σολεντάρ. (©Press service of Concord/REUTERS)

Μάλιστα, όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν, η υπερηφάνεια για τα επιτεύγματά του και η ταυτόχρονη χαμηλή επίδοση των τακτικών ρωσικών δυνάμεων στο μέτωπο του έχουν δώσει τον «αέρα» να τα βάζει με τη στρατιωτική και γραφειοκρατική ιεραρχία του Κρεμλίνου, σχεδόν ανενόχλητος – και τώρα να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα· να τα βάζει με τον ηγεμόνα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Σε προ μηνών δηλώσεις του, δε, όπως είχαν μεταδώσει το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων και το ΑΠΕ, κατακεραύνωνε αξιωματούχους του Κρεμλίνου για προδοσία και ψευδή υποστήριξη στον Πούτιν, αφού, όπως δήλωσε, προσβλέπουν στην ικανοποίηση των ΗΠΑ με ένα σύντομο τέλος του πολέμου. Σύμφωνα με το τηλεγράφημα, ο Πριγκόζιν απείλησε ότι τους προδότες θα περιμένει «η βαριοπούλα της Wagner». Διόλου τυχαία η αναφορά, καθώς βίντεο φέρεται να δείχνει τη δολοφονία ενός μισθοφόρου που λιποτάκτησε και παραδόθηκε στις ουκρανικές δυνάμεις. Επιστρέφοντας στη Ρωσία, σύμφωνα με τη Wagner, ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου με βαριοπούλα.

Ειδικά μετά την κατάκτηση του Σολεντάρ τον περασμένο χειμώνα, που όχι μόνο «ξελάσπωσε» τον ρωσικό στρατό αλλά κατάφερε και να πάρει τη λεία των αλατωρυχείων, και του Μπαχμούτ προ ολίγων εβδομάδων, έπειτα από τη μεγαλύτερη μάχη που δόθηκε επί ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και τις άνευ προηγουμένου αντεγκλήσεις και αναδιπλώσεις μεταξύ Wagner και Κρεμλίνου για ελλιπή τροφοδοσία σε όπλα, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν είχε κάθε λόγο επαίρεται, ακόμα κι αν θρηνούσε για την απώλεια χιλιάδων «Ρώσων πατριωτών» που πέθαναν στο όνομα της πατρίδας – και του συμβολαίου με τη Wagner.

Ποτέ και τίποτε απ’ όλα αυτά –κυρίως η έπαρση και ο αέρας που μοιραζόταν, θα έλεγε κανείς, με τον έτερο Καππαδόκη, τον αρχηγό των Τσετσένων, Ραμζάν Καντίροφ, τον οποίο, όμως, σήμερα ο Πούτιν έχει επιστρατεύσει– δεν άρεσε στον Ρώσο υπουργό Αμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, ο οποίος είχε αρχίσει να νιώθει ότι απειλείται η στρατιωτική του πρωτοκαθεδρία στο Κρεμλίνο του Πούτιν. Ετσι κι αλλιώς, λίγο καιρό πριν, είχε προλάβει να τορπιλίσει τις συμβάσεις τροφοδοσίας του ρωσικού στρατού με την εταιρεία Concord του Πριγκόζιν.

Ηταν κι αυτό η αρχή μιας διαμάχης που ίσως τελικά εντάσσεται στο πλαίσιο της «ανταρσίας» των τελευταίων ωρών…

Παρουσία σε τουλάχιστον τέσσερις ηπείρους

Φερόμενοι ως μισθοφόροι του Πριγκόζιν, με πλήρη εξάρτυση, στο Μάλι. (©French Army via AP, File)

Μέχρι πριν από λίγες ώρες, ο Πούτιν δεν είχε κανένα πρόβλημα με την ύπαρξη μιας φωνής –ή και δύο– που απειλεί τους τακτικούς και επίσημους επιτελείς του, κρατώντας τους σε εγρήγορση. Ηδη, όμως, έχει αποκαλέσει «προδότη» τον άλλοτε «σεφ» του, εκείνον που, όπως όλα δείχνουν, ήταν το μακρύ χέρι της Ρωσίας όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και σε τουλάχιστον 20 χώρες της Αφρικής – στοιχείο που ουδεμία πλευρά έχει ομολογήσει, καθώς τηρείται διακριτική σχέση μεταξύ Κρεμλίνου και Wagner, σε αντίθεση με τη σαφήνεια της συνεργασίας στην Ουκρανία.

Οπως έχει παρουσιάσει η «K» με τη συνεργασία της ερευνητικής ομάδας All Eyes on Wagner, η παραστρατιωτική ομάδα έχει ήδη εμπλακεί σε στρατιωτικές επιχειρήσεις υπέρ των δυνάμεων του Ασαντ στη Συρία, ήδη από το 2015, κάτι που ο Πούτιν είχε τελικώς παραδεχθεί το 2019· είχε παρουσία με επιχειρήσεις στο Μάλι από το 2021, όπου έχει συνδεθεί με σφαγές ανθρώπων· είχε πολυεπίπεδη παρουσία στην Μπουρκίνα Φάσο, στο Σουδάν, στη Βενεζουέλα και στη Σερβία.

Και είχε ιδρύσει ρωσικό πολιτιστικό κέντρο στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, με επικεφαλής τον άλλοτε συνεργάτη της φάρμας τρολ και εταιρείας χειραγώγησης του Πριγκόζιν, Internet Research Centre, με έδρα την Αγία Πετρούπολη, που κατηγορείται για τη ρωσική παρέμβαση στις αμερικανικές εκλογές του 2016 και ότι ο Πριγκόζιν και οι εταιρείες που συνδέονται μαζί του ήταν πίσω από ένα δίκτυο προφίλ υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ στο Facebook και στο Twitter, όπως λέει ο Guardian.

«Κύριοι, επενέβημεν, επεμβαίνουμε και θα συνεχίσουμε να επεμβαίνουμε. Προσεκτικά, με ακρίβεια, χειρουργικά και με τον δικό μας τρόπο, όπως ξέρουμε. Κατά τις ακριβείς επεμβάσεις μας, θα αφαιρέσουμε ταυτόχρονα και τα νεφρά και το συκώτι».

Το μοτίβο και τα ανταλλάγματα

Γενική άποψη του «PMC Wagner Centre» του Γεβγκένι Πριγκόζιν, στην Αγία Πετρούπολη. (©AP Photo/Dmitri Lovetsky)

Τίποτε από όλα αυτά δεν ήρθε χωρίς αντάλλαγμα για τον Γεβγκένι Πριγκόζιν. Η στρατιωτική –ή όποια άλλη παρουσία του– σε χώρες του κόσμου συνοδεύεται από δικαιώματα εκμετάλλευσης ορυχείων διαμαντιών, χρυσού και άλατος, από δικαιώματα χρήσης λιμένων, από «παραθυράκια» που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις – και ενίοτε με υψηλό φόρο αίματος.

Το μοτίβο, πάντως, της Wagner, όπου κι αν δραστηριοποιείται, είναι το ίδιο, όπως μας είχε μεταφέρει πηγή που ερευνά την ομάδα στην Αφρική: «Τους ενδιαφέρει να ωθήσουν την κοινή γνώμη υπέρ της Ρωσίας, να διεξαγάγουν στρατιωτικές επιχειρήσεις και να εκμεταλλευτούν τους φυσικούς και ορυκτούς πόρους κάθε χώρας στην οποία δραστηριοποιούνται».

Ο άλλοτε «σεφ» και τώρα επίδοξος ανατροπέας του Ρώσου προέδρου έκανε μακρά διαδρομή σε στρατιωτικές, οικονομικές και εξουσιαστικές επιχειρήσεις. Δικαιούται, πιστεύει, να βρεθεί στα ίσα πλέον αντιμέτωπος με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Θεωρεί ότι οι δυνάμεις του θα επιδείξουν και πάλι το «ρωσικό πατριωτικό καθήκον τους» ομού μετά των αγανακτισμένων Ρώσων πολιτών.

Η υπόσχεση για καταστολή κάθε «προδότη»

Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν και οι μαχητές του μετά την κατάκτηση του Μπαχμούτ. (©Prigozhin Press Service via AP, File)

Εξάλλου, το έχει από καιρού υποσχεθεί ότι «μόλις επιβληθούμε στην εσωτερική μας γραφειοκρατία και διαφθορά, τότε θα επιβληθούμε στους Ουκρανούς και το ΝΑΤΟ», όπως φέρεται να είπε ο Πριγκόζιν στους μαχητές του στο Ντονέτσκ, σχεδόν την ίδια περίοδο που είχε ανακηρυχθεί διεφθαρμένο πρόσωπο της χρονιάς από το Organized Crime and Corruption Reporting Project.

Οπως είχε πει στο Telegram: «Οι μέρες των ολιγαρχών είναι μετρημένες ούτως ή άλλως, γιατί έχει αποδειχθεί ξεκάθαρα κατά τη διάρκεια της ειδικής επιχείρησης η αρνητική επίδρασή τους στο μέλλον της Ρωσίας. Αλλοι βρίσκονται στον πόλεμο κι άλλοι αγοράζουν ακίνητα στην Ευρώπη».

Τώρα, απ’ ό,τι φαίνεται, όλοι είναι σε πόλεμο με όλους…