Ζεινέπ Τουφεκσί
H αναφορά της εφημερίδας Guardian τον Αύγουστο ότι δικηγόροι που είχαν συνεργασθεί με το Ανώτατο Δικαστήριο έδωσαν χρήματα σε βοηθό του δικαστή Κλάρενς Τόμας για ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι προκάλεσε έκπληξη.
Εξίσου εκπληκτικός ήταν και ο τρόπος με τον οποίο το έμαθε η εφημερίδα: από τα δημόσια αρχεία της εφαρμογής Venmo. Ο Μπράιαν Τσεν, ο συγγραφέας τεχνολογίας των Times, έγραψε ότι εξεπλάγη που τέτοια αρχεία μεταφοράς χρημάτων ήταν σε δημόσια θέα.
Πριν από μερικά χρόνια έγινε γνωστό ότι η Alexa, η φωνητική συσκευή της Amazon, κατέγραφε και έστελνε ιδιωτικές συνομιλίες σε τρίτους, διατηρώντας παράλληλα ένα εκτενές αρχείο ηχογραφήσεων.
Και οι δύο εταιρείες απαντώντας στις παραβιάσεις της ιδιωτικότητας υποστήριξαν ότι η ευθύνη βαραίνει τους χρήστες, οι οποίοι, όπως είπαν, μπορούν να επιλέξουν τις προεπιλεγμένες ρυθμίσεις των συσκευών για να διασφαλισθούν. Αυτή είναι η πιο συχνή απάντηση.
Ακόμα και αν γνωρίζετε αυτά τα προβλήματα, πόσο εύκολο είναι να προστατεύσετε το απόρρητό σας; Ο Τσεν μοιράστηκε χρήσιμες οδηγίες για την εξαίρεση από τις δημόσιες αποκαλύψεις της Venmo.
«Μέσα στην εφαρμογή, κάντε κλικ στην καρτέλα “Εγώ”, πατήστε το εικονίδιο ρυθμίσεων και επιλέξτε “Απόρρητο”. Στις προεπιλεγμένες ρυθμίσεις απορρήτου, επιλέξτε “Ιδιωτικό”», εξήγησε. «Στη συνέχεια, κάτω από την ενότητα “Περισσότερα” στο “Ιδιωτικό απόρρητο”, κάντε κλικ στο “Προηγούμενες συναλλαγές” και βεβαιωθείτε ότι έχετε ορίσει την επιλογή “Αλλαγή όλων σε ιδιωτικές”».
Τα καταλάβατε όλα αυτά;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η δυσκολία της παραπάνω ρύθμισης, αλλά το γεγονός ότι οι καταναλωτές συχνά δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνουν όλα αυτά. Εάν ήταν πραγματικά ενημερωμένοι, η προεπιλεγμένη ρύθμιση θα είχε μικρή σημασία και θα είχε από ελάχιστη έως μηδενική αξία.
Αλλά οι εταιρείες περιμένουν από τους χρήστες να δέχονται αυτό που τους δίνεται, να μη γνωρίζουν τις επιλογές τους ή να μην έχουν τη συνεχή επαγρύπνηση που απαιτείται για να παρακολουθούν τις διαθέσιμες επιλογές, όσο περιορισμένες κι αν είναι αυτές. Δεδομένου ότι η εξουσία στον κλάδο συγκεντρώνεται σε λίγους, οι προεπιλεγμένες ρυθμίσεις είναι από τους σημαντικότερους τρόπους για τις εταιρείες να συνεχίσουν να συλλέγουν και να χρησιμοποιούν δεδομένα όπως θέλουν.
Πόσο αξίζουν λοιπόν οι προεπιλεγμένες ρυθμίσεις;
Τον Απρίλιο του 2021, η Apple άλλαξε τις προεπιλεγμένες ρυθμίσεις στα iPhones και σε άλλες συσκευές. Για πολλές εταιρείες, ακόμη και για ολόκληρους κλάδους των οποίων τα επιχειρηματικά μοντέλα βασίζονται στην παρακολούθηση των ανθρώπων στο διαδίκτυο, ήταν ένα κατακλυσμιαίο γεγονός. Oι εφαρμογές έπρεπε να ζητούν πλέον και να λαμβάνουν ρητή άδεια από τους χρήστες.
Το 2021, η Snap, το Facebook, το Twitter και το YouTube εκτιμάται ότι έχασαν συνολικά περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια εξαιτίας της αλλαγής αυτής. Στις αρχές του 2022, η Meta, η μητρική εταιρεία του Facebook, δήλωσε ότι θα έχανε 10 δισεκατομμύρια δολάρια. Βιομηχανίες όπως το mobile gaming, στις οποίες τα έσοδα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον εντοπισμό των χρηστών, υπέστησαν επίσης ζημιές.
Μια άλλη αποτίμηση των προεπιλεγμένων ρυθμίσεων κατέστη σαφής στην αντιμονοπωλιακή δίκη της Google. Κατά τη διάρκειά της, η Google αποκάλυψε ότι πλήρωσε 26,3 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021 για να είναι η προεπιλεγμένη μηχανή αναζήτησης σε διάφορες πλατφόρμες, με ένα σημαντικό μέρος των χρημάτων να πηγαίνει στην Apple. Αυτά τα 26,3 δισεκατομμύρια δολάρια αντιστοιχούσαν σε περισσότερο από το ένα τρίτο των συνολικών κερδών του 2021 της μητρικής εταιρείας της Google, της Alphabet. Αυτά ήταν περισσότερα από τα έσοδα του 2021 της United Airlines και ακόμη και πολλών εταιρειών τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένης της Uber.
Ακόμη και όταν μπορεί να νομίζετε ότι γνωρίζετε ποιες είναι οι προεπιλεγμένες ρυθμίσεις σας, μπορεί να εκπλαγείτε. Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις ανακάλυψα ότι οι ρυθμίσεις απορρήτου είχαν αλλάξει από αυτές που νόμιζα ότι ήταν. Τα φόρουμ βοήθειας είναι γεμάτα από μπερδεμένους χρήστες σαν εμένα.
Δεν είμαι αρχάρια στην τεχνολογία: Εργάστηκα στον προγραμματισμό και μελετώ αυτά τα συστήματα ακαδημαϊκά. Αν κάποιος σαν εμένα έχει πρόβλημα, τότε πιστεύω ότι μια βιομηχανία που βρίθει από ασυμμετρίες πληροφοριών και ισχυρές, περίπλοκες τεχνολογίες πρέπει να χαλιναγωγηθεί.
Θα πήγαινα ακόμη παραπέρα: Δεν θα πρέπει να επιτρέπεται στους «μεσίτες» δεδομένων να συγκεντρώνουν πληροφορίες σχετικά με τους χρήστες, εκτός αν πρώτα λάβουν ρητή άδεια. Αλλά αυτό δεν αρκεί, καθώς είναι δύσκολο για τα άτομα να αξιολογήσουν όλες τις επιπτώσεις της χρήσης των δεδομένων τους.
Τι γίνεται με όλα τα οφέλη που αποκομίζουμε από υπηρεσίες που βασίζονται σε εξατομικευμένα δεδομένα, συμπεριλαμβανομένου ακόμη και του εντοπισμού θέσης; Χρησιμοποιώ τέτοια εργαλεία συνεχώς, αλλά σίγουρα υπάρχουν τρόποι για την παροχή υπηρεσιών χωρίς αυτή τη ρύθμιση. Αλλά είναι ευσεβής πόθος να περιμένουμε από τις εταιρείες να πράξουν αναλόγως.
Είναι καιρός οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι μας να γίνουν πιο έξυπνοι και να δώσουν προτεραιότητα στο δημόσιο συμφέρον αντί για τις βολικές συμφωνίες με την τεχνολογική βιομηχανία. Εάν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν μπορεί ή δεν θέλει, οι πολιτείες μπορούν να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Καλιφόρνιας και του Κολοράντο. Το 1966, η Καλιφόρνια προχώρησε μόνη της στη θέσπιση υψηλών προτύπων εκπομπών για τα αυτοκίνητα, τα οποία στη συνέχεια παρέσυραν και το υπόλοιπο έθνος και τη βιομηχανία.
ΠΗΓΗ: The New York Times
