ΔΗΚΤΗΣ
Ουδέτερο πιστωτικό γεγονός θεωρείται για την Eurobank η εξαγορά της Ελληνικής Τράπεζας. Όσον αφορά στην κεφαλαιουχική επιβάρυνση όπως προκύπτει από τα μεσοσταθμικά στοιχεία του ενεργητικού, η εξαγορά θεωρείται εντός των δυνατοτήτων της Eurobank. Για τις θετικές προοπτικές της επόμενης μέρας, σημαντική είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της συναλλαγής χωρίς επιπλοκές για να μπορέσει να ανοίξει ο δρόμος ενοποίησης των δύο οντοτήτων που σήμερα δραστηριοποιούνται στο νησί με κοινό μέτοχο. Ως εκ τούτου, με βάση την αξιολόγηση που δημοσιεύει περιφερειακός οίκος αξιολόγησης η μεγαλύτερη ευκαιρία για την Eurobank θα προκύψει εφόσον η διαδικασία ενοποίησης των Ελληνικής και Eurobank Κύπρου τεθούν κάτω από την ίδια λειτουργική στέγη. Το τελευταίο μάλλον θα αποδειχθεί δυσκολότερο από ό,τι αρχικά υπολογίζεται, καθώς η λογική στις δύο οντότητες είναι εντελώς διαφορετική.
Αυξημένο κόστος ή εκτροχιασμός
Η ακρίβεια και κατ’ επέκταση η κρίση της αγοραστικής δύναμης των μισθών προκαλεί εργασιακές αναταραχές. Η κρίση ως ήταν αναμενόμενο πλήττει την οικοδομική βιομηχανία που είναι και η μόνη βιομηχανία που λειτουργεί αδιάλειπτα 12 μήνες τον χρόνο. Εκεί, μεταξύ άλλων, παρατηρούνται συχνά φαινόμενα αδήλωτης και υπαμειβόμενης εργασίας σε μια προσπάθεια εσωτερικής ανταγωνιστικής επικράτησης. Όπως πάει να γίνει κανόνας στην Κύπρο, η συλλογική σύμβαση στον κλάδο με τη συμμετοχή του 50% των εργαζομένων έχει πάψει να είναι σε ισχύ εδώ και δύο χρόνια. Οι προσπάθειες του υπουργείου για διαμεσολάβηση είναι σε εξέλιξη, αλλά χωρίς σημαντική αύξηση του κόστους για τους εργοδότες, η κατάσταση βαίνει προς εκτροχιασμό.
Αόρατο κρατικό χέρι
Η πολύ σημαντική οικοδομική βιομηχανία πλαισιώνεται από την τουριστική βιομηχανία η οποία δεν έχει 12μηνη λειτουργία και θα πρέπει κάπως να επιμηκυνθεί. Ζητείται συνεπώς από το κράτος να εξεύρει τρόπους να γίνει αυτή η επιμήκυνση που περιλαμβάνει άνοιγμα νέων αγορών και αεροπορικών συνδέσεων. Κάθε χρόνο που γίνεται η ίδια συζήτηση τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει, γιατί μάλλον προκύπτουν αντικειμενικές δυσκολίες. Αν όλα αυτά τα χρόνια που το συζητούμε ασχολούμασταν με τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών, ίσως θα είχαμε καλύτερα αποτελέσματα αντί να πιστεύουμε ότι όλα είναι στη θέση τους και αρκεί κάποιο αόρατο κρατικό χέρι να πατήσει το κουμπί.
Μια τρύπα στο νερό
Οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι το δυνατό μας σημείο. Όποτε τις επιχειρήσαμε κάναμε μια τρύπα στο νερό. Τελευταίο παράδειγμα η τοπική αυτοδιοίκηση η οποία μετά από συζητήσεις ετών κατέληξε σε ένα αποτέλεσμα καθόλου ελκυστικό, αλλά τι να γίνει, αφού αρχίσαμε είπαμε να ολοκληρώσουμε και ας μας βγήκαν τριπλάσιοι και βάλε οι δήμοι από ό,τι αρχικά σχεδιάσαμε. Τουλάχιστον θα αποκεντρωθούν σημαντικές υπηρεσίες και οι Επαρχιακοί Οργανισμοί Αυτοδιοίκησης ήρθαν για να κάνουν την διαφορά. Σε αυτούς είχαμε αποθέσει τις ελπίδες μας αφού μας είχαν κάνει να πιστέψουμε ότι εκεί τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι οι πρόεδροι των πέντε Επαρχιακών Οργανισμών Αυτοδιοίκησης αναδεικνύουν κενά και παρατυπίες στις αποφάσεις που υιοθετήθηκαν στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης, ζητώντας αλλαγές και διορθώσεις.
Ενώστε δυνάμεις
Η υποχώρηση της αγοραστικής δύναμης των μισθών σε συνδυασμό με τις διεθνείς τάσεις των καιρών αλλάζουν τον τρόπο διασκέδασης οδηγώντας πολλούς συμπολίτες μας σε υπαίθριες εκδηλώσεις. Αυτό όμως δεν αρέσει στους ιδιοκτήτες κέντρων αναψυχής γιατί θεωρούν πως έχουν το μονοπώλιο στην αναψυχή και νιώθουν κάπως άβολα από τις εξελίξεις. Ζητούν λοιπόν από το επίσημο κράτος να τις απαγορεύσει, ή καλύτερα να τις περιορίσει δυσκολεύοντας την αδειοδότησή τους. Αν και σίγουρα αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μια λύση με θετικά βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, πολύ φοβάμαι πως μεσο-μακροπρόσθεσμα θα καταλήξουμε εκεί που είμαστε σήμερα –και χειρότερα. Γιατί δεν ενώνουν δυνάμεις και ως ειδικοί στην αναψυχή να παρουσιάσουν τη δική τους ανταγωνιστική πρόταση, που σίγουρα θα είναι καλύτερα μελετημένη από τις ευκαιριακές, όπως τις αποκαλούν, καταστάσεις.
