Του Γιώργου Λογίδη
Σε ποια χώρα, άραγε, μετά από χρόνια συζητήσεων και διαβουλεύσεων, ετοιμάζεται και κυρίως εγκρίνεται νομοθεσία (για τη βία στους αθλητικούς χώρους) και με... την πρώτη, από την αρχή δηλαδή της εφαρμογή της, διαπιστώνονται κενά και αδυναμίες; Σε ποια ευρωπαϊκή χώρα, από τη διαπίστωση ότι η σχετική νομοθεσία χρήζει τροποποιήσεων και βελτιώσεων, μεσολαβούν χρόνια μέχρι να προωθηθούν οι τροποποιήσεις στις αρμόδιες επιτροπές για συζήτηση και κατ’ επέκταση έγκριση; Βοηθητικό ίσως στο να βρει κάποιος την απάντηση και το γεγονός των κατά καιρούς δηλώσεων, από αρμοδίους, περί αποφασιστικότητας για τη λήψη των κατάλληλων αποφάσεων αλλά και προσπάθειας επίσπευσης των απαραίτητων διαδικασιών!
Σε ποια χώρα, πρόνοιες του Νόμου για αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα, δεν εφαρμόζονται ή καλύτερα δεν μπορούν πρακτικά να εφαρμοστούν, εις γνώση και ανοχή των αρμοδίων; Μια κάρτα φιλάθλου, για παράδειγμα, η οποία προνοεί αριθμημένα καθίσματα, σε γήπεδα που μέρος των κερκίδων τους δεν έχουν καθίσματα ή κλειστά κυκλώματα ασφαλείας, σε γήπεδα με κάμερες η ευκρίνεια των οποίων δεν βοηθά.
Ποιας χώρας, η αρμόδια Αρχή Αδειοδότησηςσταδίων εκδίδει σχετικές άδειες και πιστοποιητικά καταλληλόλητας και εκ των υστέρων, με παρέμβαση της Αστυνομίας, αποδεικνύεται πως σε κάποιες περιπτώσεις κενά ή ατέλειες μπήκαν... κάτω από το χαλί; Ποιας χώρας η Αστυνομία, αν και γνωρίζει τα κενά ή τις ατέλειες, δίνει τη συγκατάθεσή της για τη διεξαγωγή αγώνων, είτε υψηλού είτε πολύ υψηλού κινδύνου και στα ίδια γήπεδα, μετά από δεκάδες αγώνες, ξαφνικά διατηρεί επιφυλάξεις και μεταθέτει αλλού την ευθύνη για την ομαλή διεξαγωγή τους; Είναι στην ίδια χώρα, που η Αστυνομία, κατά τον Αρχηγό της, δεν φοβάται να αστυνομεύσει αλλά κάποτε ζητά την απαγόρευση μετακίνησης φιλάθλων!
Ποιας χώρας το πρωτάθλημα διεξάγεται με διαφορετικούς όρους, για ομάδες που ανταγωνίζονται τους ίδιους στόχους; Όταν δηλαδή κάποιες απ’ αυτές παίζουν χωρίς την παρουσία των φιλάθλων τους, χωρίς να έχουν τιμωρηθεί, τη στιγμή που οι ανταγωνιστές τους, κόντρα στους ίδιους αντίπαλους, στα ίδια γήπεδα, αγωνίστηκαν έχοντας τη στήριξη του κόσμου τους.
Υπάρχουν μήπως και σε άλλες χώρες, ομάδες με χιλιάδες υποστηρικτές και με μικρή μερίδα οπαδών τους να έχει προβληματική συμπεριφορά, τους οποίους να ανέχεται, να πληρώνει για τη συμπεριφορά τους μεγάλα ποσά σε πρόστιμα, να αδικεί τους περισσότερους και κυρίως τους κατόχους διαρκείας, συνεπεία των τιμωριών και την ίδια ώρα να προσφέρει στους λίγους και προβληματικούς, προνομιακή μεταχείριση στην εξασφάλιση εισιτηρίων;
Υπάρχει άραγε κανείς που δυσκολεύεται να βρει την απάντηση και τη χώρα;
