Του Γιώργου Λογίδη
Ποια θα είναι η τελική κατάληξη στα διοικητικά της ποδοσφαιρικής εταιρείας του ΑΠΟΕΛ, λίγη σημασία έχει, ως προς τα νέα δεδομένα του κυπριακού ποδοσφαίρου γενικότερα. Μία ακόμη παραδοσιακή ποδοσφαιρική δύναμη, άγνωστο για πόσο χρονικό διάστημα, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου υποχωρεί... Είτε μια νέα διοίκηση προκύψει, είτε ο Πρόδρομος Πετρίδης και οι συνεργάτες του συνεχίσουν, υπό το βάρος του τεράστιου για τα κυπριακά δεδομένα συνολικού χρέους της ποδοσφαιρικής εταιρείας και με δεδομένο πλέον (για σχεδόν όλες τις ομάδες), πως οι οφειλές στο κράτος, παλιές και νέες, θα πρέπει να υπολογίζονται στα έξοδα του κάθε μήνα και της περιόδου γενικότερα, το ποδοσφαιρικό ΑΠΟΕΛ αδύνατο είναι να λειτουργεί πλέον με προϋπολογισμούς και μισθολόγιο διψήφιου αριθμού εκατομμυρίων ευρώ... Οι δαπανηρές μεταγραφές, τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια, προπονητών και παικτών, δεν εξασφαλίζουν πάντα την επιτυχία και στους γαλαζοκίτρινους της Λευκωσίας το γνωρίζουν πολύ καλά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Από την άλλη όμως και σε μια εποχή κατά την οποία νέες ποδοσφαιρικές δυνάμεις, ισχυρές οικονομικά, αρχίζουν να κυριαρχούν, το εξ ανάγκης «κούρεμα» του προϋπολογισμού, σχεδόν άνιση καθιστά την προσπάθεια του ΑΠΟΕΛ να τις ανταγωνιστεί.
Η διαφαινόμενη υποχώρηση του ποδοσφαιρικού ΑΠΟΕΛ, αποτελεί συνέχεια σ’ ένα σκηνικό το οποίο καταγράφεται ολοένα και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια. Στην ίδια θέση βρίσκονται ήδη Ανόρθωση και ΑΕΛ. Πιο ανησυχητικό για τις τρεις αυτές ομάδες, η αδυναμία να υπολογίσει κάποιος τη δεδομένη στιγμή το χρονικό περιθώριο που θα χρειαστούν προκειμένου να επανέλθουν. Με μόνη επιφύλαξη το ενδεχόμενο, κάθε άλλο παρά πολύ πιθανό, της εμπλοκής ενός επενδυτή. Η ανάδειξη νέων δυνάμεων και η παρουσία ξένων επενδυτών ή ιδιοκτητών, βάζει δύσκολα στις παραδοσιακές δυνάμεις του κυπριακού ποδοσφαίρου. Χωρίς τα... βαρίδια, ωστόσο, οφειλών και χρεών γενικότερα, υπάρχει ελπίδα και δυνατότητα να ανταγωνιστείς την όποια νέα ποδοσφαιρική δύναμη και οι νοικοκυρεμένες ποδοσφαιρικές εταιρείες Ομόνοιας και ΑΕΚ αποτελούν το παράδειγμα.
Τα ξένα κεφάλαια στο κυπριακό ποδόσφαιρο και η ανάδειξη νέων δυνάμεων, σαφώς και έχουν διαφοροποιήσει τα δεδομένα, ωστόσο, δεν μπορούν να αποτελούν το τέλειο άλλοθι για τη δυσχερή οικονομική και αγωνιστική κατάσταση ΑΠΟΕΛ, Ανόρθωσης και ΑΕΛ ή και άλλων ομάδων με σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Γιατί οι πλείστες κυπριακές ομάδες, εδώ και δεκαετίες, αγνοούσαν οικονομικές τους υποχρεώσεις. Ελλειμματικούς προϋπολογισμούς εδώ και χρόνια καταγράφουν, πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορούσαν να εισπράξουν ξόδευαν και κυρίως ποτέ δεν έδειξαν πραγματική διάθεση να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά τους προβλήματα, εκτοξεύοντας, χρόνο με το χρόνο και χωρίς κανέναν ενδοιασμό, το συνολικό τους χρέος.
Αν διαφορετικά, έστω εξ ανάγκης, θα προσεγγίσουν πλέον την κατάσταση, τότε και μόνο θα μπορεί να υπολογιστεί για την κάθε μία ξεχωριστά, το αναγκαίο χρονικό διάστημα, προκειμένου να μπορέσουν να επανέλθουν δριμύτερες...
