Του Γιώργου Λογίδη
Καταγγελίες πολλές και σοβαρές. Και τώρα και πριν από πέντε χρόνια από τον πρόεδρο της Ομόνοιας και στο ενδιάμεσο θέματα ανάλογα που προέκυψαν από δηλώσεις ή παρεμβάσεις άλλων αρμοδίων και τα οποία διερευνώνται. Καταγγελίες κάποιες γνωστές, κάποιες καινούργιες. Έρευνες σε εξέλιξη, υποθέσεις καταγγελιών για διαφθορά, εκθέσεις της ΟΥΕΦΑ για στημένους αγώνες, θέματα διαιτησίας. Είναι πολλά αυτά που εκκρεμούν, χρόνια τώρα. Φάκελοι υποθέσεων είτε στην Επιτροπή Δεοντολογίας, είτε στη Γενική Εισαγγελία ή και στην Αστυνομία. Και πάντα οι ίδιες δηλώσεις και εκτιμήσεις. Πως είμαστε κοντά, προς το τέλος, προς την ολοκλήρωση αλλά η αναμονή συνεχίζεται, χρόνια τώρα!
Το ένα χρονικό ορόσημο διαδέχεται το άλλο, με καθυστέρηση στην καθυστέρηση και αναβολή στην αναβολή. Και η προκατάληψη με την καχυποψία εκτοξεύονται. Τα λαϊκά δικαστήρια δίνουν και παίρνουν και εύλογα ο κόσμος ερμηνεύει την καθυστέρηση ως σκόπιμη κωλυσιεργία. Και πώς να πείσεις για το αντίθετο. Όταν ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Δεοντολογίας χαρακτηρίζει, δημόσια, ανεπίτρεπτο να εκκρεμούν σοβαρές υποθέσεις για πάνω από τρία χρόνια!
Κανένας πλέον δεν πείθεται με λόγια και προφορικές δεσμεύσεις, για την αποφασιστικότητα των αρμοδίων, αρχικά να διερευνήσουν και ακολούθως να διαλευκάνουν κάποιες σοβαρές υποθέσεις. Να οδηγήσουν, αν αυτό είναι το πόρισμα, κάποιους ενώπιον της Δικαιοσύνης και να... καθαρίσουν, αν δεν αποδεικνύεται ενοχή, από κάποιους άλλους, τις σκιές και την... τάτσα που κουβαλούν για χρόνια, γιατί είναι και αυτό μια ακόμη πτυχή του μόνιμου αδιεξόδου που παρατηρείται, στο να καταλήξει μια έρευνα σ’ ένα πόρισμα.
Είναι μάλιστα εκνευριστικό να ακούς και να διαβάζεις, με αφορμή μια καταγγελία, ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα, μια παρέμβαση της Επιτροπής Δεοντολογίας και γενικότερα μια νέα υπόθεση που αρχίζει, για την αποφασιστικότητα των αρμοδίων να επιληφθούν. Τη βούληση και τη θέλησή τους να πατάξουν οποιαδήποτε θέματα διαφθοράς. Όλοι στηρίζουν την προσπάθεια αυτή, οι πιο πολλοί υποστηρίζουν πως εδώ και χρόνια έχουν θέσεις και προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος και συνεχώς προτείνονται νέες λύσεις. Άξιο απορίας, ωστόσο, γιατί μετά από τόσο μεγάλη διάθεση, των εκάστοτε κυβερνήσεων, των κομμάτων, των θεσμών και της πολιτείας γενικότερα, όχι απλώς δεν επιλύθηκε ούτε ένα από τα σοβαρά προβλήματα, ούτε καν φθάσαμε σ’ ένα ικανοποιητικό στάδιο στο κεφάλαιο διερεύνησης.
Ερευνώντες λειτουργοί, αστυνομικοί ανακριτές, βουλευτές σε αρμόδιες επιτροπές. Διψήφιος αριθμός υποθέσεων, ογκωδέστατοι φάκελοι, ατελείωτες ώρες δουλειάς και συζητήσεων. Βγάλτε επιτέλους ένα πόρισμα!
