Kathimerini.com.cy
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ
Τη στήριξη του Παρισιού στον διάλογο ανάμεσα σε Αθήνα και Αγκυρα αλλά και προετοιμασία «για κάθε ενδεχόμενο αν η Τουρκία δεν ανταποκριθεί στην πρόσκληση για διάλογο», σημειώνει με τη συνέντευξή του στην «Κ» ο υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Γαλλίας Κλεμάν Μπον, ο οποίος πραγματοποίησε το προηγούμενο διήμερο επίσημη επίσκεψη σε Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία. Ο κ. Μπον συνηγορεί υπέρ της ταχείας μεταρρύθμισης ασύλου της Ε.Ε., ωστόσο αναδεικνύει και τη γεωπολιτική διάσταση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη. Οπως λέει, για τη Γαλλία δεν είναι επιλογή να αφεθούν άλλες δυνάμεις να αποφασίζουν «για το δικό μας μέλλον χωρίς εμάς». Επιπλέον, τονίζει ότι η Γαλλία θα έχει έντονη παρουσία στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
– Επισκέπτεστε την Ελλάδα και την Κύπρο σε μια ταραχώδη περίοδο στην Ανατολική Μεσόγειο. Τι μήνυμα κομίζετε;
– Φέρνω το μήνυμα αλληλεγγύης της Γαλλίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είχαμε ήδη την ευκαιρία να εκφράσουμε αυτήν την αλληλεγγύη πολλές φορές σε σχέση με τις επανειλημμένες προσβολές της κυριαρχίας της Ελλάδας και της Κύπρου. Η αλληλεγγύη πήρε επίσης απτή μορφή, με τη συγκεκριμένη παρουσία της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο, με την εργασία που έχει ξεκινήσει σχετικά με τη στρατηγική εταιρική σχέση και την ελληνογαλλική αμυντική συνεργασία και τις κοινές ασκήσεις μαζί με την Κύπρο, την Ελλάδα και την Ιταλία στην περιφέρεια. Πέρα από την αλληλεγγύη και τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου, για το σύνολο των Ευρωπαίων πρόκειται για θέμα συνέπειας, οφείλουμε να είμαστε σταθεροί και ενωμένοι.
– Τι είναι έτοιμη να κάνει η Γαλλία ώστε να ανακόψει την προσπάθεια επέκτασης της τουρκικής επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο ως διείσδυση σε έναν χώρο άμεσου γαλλικού και ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος;
– Για τη Γαλλία και για το σύνολο των Ευρωπαίων, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: οι συγκρούσεις δεν μπορούν να λύνονται παρά μόνο μέσω διαπραγματεύσεων, διαιτησίας ή διεθνούς δικαιοσύνης και όχι διά της βίας ή των απειλών. Καλούμε λοιπόν προφανώς όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να ρυθμίσουν τις διαφορές τους με τον διάλογο και τις διαπραγματεύσεις και χαιρόμαστε επειδή τα πρώτα βήματα έγιναν ήδη προς αυτή την κατεύθυνση. Πρέπει πάντως να προετοιμαστούμε για κάθε ενδεχόμενο αν η Τουρκία δεν ανταποκριθεί στην πρόσκληση για διάλογο. Επιμένω, όμως, οι Ευρωπαίοι και οι Τούρκοι έχουν ανάγκη από μια σχέση εμπιστοσύνης. Είμαστε έτοιμοι για διάλογο, καλούμε λοιπόν την Αγκυρα να δημιουργήσει τις συνθήκες αυτού του διαλόγου, απέχοντας από απειλές ή μονομερείς πράξεις.
– Διανύουμε την κρίση του κορωνοϊού. Θεωρείτε ότι η Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση ενωμένη;
– Μετά τα άτακτα μέτρα στις αρχές της κρίσης, είδαμε να δημιουργείται συντονισμός και αληθινή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Ενώ ο αριθμός των λοιμώξεων αυξάνεται και πάλι σε πολλές χώρες, είναι σημαντικό να συντονιστούμε περισσότερο σχετικά με την ταξινόμηση των περιοριστικών μέτρων που υιοθετούνται σε κάθε χώρα και περιφέρεια. Αυτό είναι το νόημα των κοινών υγειονομικών κριτηρίων που έχει προτείνει η Γαλλία, παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πρόκειται να υιοθετηθούν σύντομα.
– Είναι το Ταμείο Ανάκαμψης μια επαρκής απάντηση στην κρίση του κορωνοϊού; Μήπως πρέπει να κάνουμε περισσότερα;
– Να σημειώσω σε κάθε περίπτωση ότι τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Κύπρο πρόκειται για βοήθημα εξαιρετικού ύψους, ενώ για το σύνολο των Ευρωπαίων πρόκειται για αληθινή επίδειξη ισχύος εφόσον φανήκαμε ικανοί, για πρώτη φορά στην ιστορία μας, να αναλάβουμε από κοινού ένα χρέος που θα μας επιτρέψει να χρηματοδοτήσουμε τομείς του μέλλοντος, όπως η «πράσινη» οικονομία, ο ψηφιακός κόσμος, κ.λπ. Πρέπει στο εξής να περάσουμε στη φάση εκτέλεσης. Κάθε κράτος-μέλος πρέπει να παρουσιάσει φιλόδοξα σχέδια για να συμμετάσχει στην ανάκαμψη και τις επενδύσεις σε τομείς του μέλλοντος. Επίσης, δεν πρέπει να χάσουμε χρόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ευρώπη οφείλει να αποδείξει ότι ξέρει να δρα γρήγορα και δυνατά.
– Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μεταναστευτικής κρίσης. Υπάρχει μια διαδεδομένη άποψη ότι η Ε.Ε. θα έπρεπε να είναι πιο αποτελεσματική. Γιατί η Ευρώπη καθυστερεί ακόμα να δώσει μια απάντηση στο πρόβλημα;
– Συμφωνώ απόλυτα με αυτή την άποψη. Η Γαλλία και η Γερμανία, ενώ πρόσφατα προστέθηκαν κι άλλοι Ευρωπαίοι, προσπαθούν να ανακουφίσουν τις χώρες πρώτης υποδοχής: Ελλάδα, Ιταλία, Μάλτα… Η Γαλλία για παράδειγμα δεσμεύτηκε πριν από λίγους μήνες για τη μετεγκατάσταση 400 μεταναστών και 350 ασυνόδευτων ανηλίκων. Μετά τις πυρκαγιές στη Μόρια, αποφασίσαμε να φιλοξενήσουμε περισσότερους ανηλίκους. Αλλά βέβαια, πρέπει να προχωρήσουμε περαιτέρω: η Ευρωπαϊκή Ενωση χρειάζεται –και η Γαλλία συνηγορεί έντονα προς αυτή την κατεύθυνση– μια πολιτική ασύλου που να εμπλέκει το σύνολο των κρατών της Ε.Ε. στο πλαίσιο ενός συνδυασμού ευθύνης και αλληλεγγύης.
– Πανδημίες, μεταναστεύσεις, άμυνα, ασφάλεια. Η Ευρώπη έχει κάποιες απαντήσεις, όχι όμως αποφασιστικές. Πιστεύετε ότι η στάση της Ε.Ε. μπορεί με κάποιο τρόπο να διαμορφώσει το κοινό ευρωπαϊκό μέλλον μας;
– Απολύτως! Ο καιρός όπου άλλες δυνάμεις παρείχαν το μεγαλύτερο μέρος της ασφάλειάς μας στην Ευρώπη τελειώνει. Καταλαβαίνω ότι αυτό αναστατώνει τις συνήθειες, αλλά είναι απαραίτητο η Ευρώπη να αναλάβει το πεπρωμένο της. Το ΝΑΤΟ δεν θα εξασθενήσει και η Ευρώπη θα κερδίσει την υποστήριξη των λαών, προβάλλοντας ως ισότιμος διεθνής παράγοντας. Το να αφήσουμε άλλες δυνάμεις, στην άμεση περιοχή μας αλλά και στη διεθνή κλίμακα, να αποφασίζουν για το δικό μας μέλλον χωρίς εμάς, δεν αποτελεί επιλογή για τη Γαλλία.
– Η συνεργασία Γαλλίας – Κύπρου που εσχάτως ενδυναμώθηκε με παρουσία Ραφάλ στην Πάφο έχει βάθος, είναι μόνιμη.
– Εξαιτίας των εντάσεων στην περιοχή, η Γαλλία ενίσχυσε προσωρινά την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο. Επειδή οι Ευρωπαίοι διαθέτουν εκεί προφανή συμφέροντα πολιτικά, οικονομικά και στρατηγικά, δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε αυτή την περιφέρεια σε άλλες δυνάμεις. Στον βαθμό που χρειάζεται, αυτό μεταφράζεται σε έντονη παρουσία της Γαλλίας στο πλευρό της Κύπρου και της Ελλάδας ειδικότερα.
– Ο Λίβανος και η Κύπρος είναι δύο νέα στοιχεία για τη γεωπολιτική στρατηγική της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο;
– Η εμπλοκή μας στην περιφέρεια και στο πλευρό πολλών χωρών της περιοχής είναι τόσο έντονη όσο και παλαιά. Αποτελεί προϊόν της Ιστορίας, των διεθνών μας ευθυνών, της εξέλιξης της ισορροπίας δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά επίσης και μιας κάποιας θεώρησης της Ευρώπης που πρέπει να αναλάβει τα συμφέροντά της με την ιδιότητα μιας μεγάλης δύναμης, ειδικότερα στη συγκεκριμένη περιοχή. Αλληλεγγύη, ενότητα και ευρωπαϊκή κυριαρχία συγκροτούν τη γραμμή της δικής μας συμπεριφοράς.
