Κατά τη δεκαετία του 1930, ο Ερνεστ Χέμινγουεϊ πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στην πόλη Κι Γουεστ της Φλόριντα. Εξι δεκαετίες μετά τον θάνατό του, θαυμαστές του έργου του εξακολουθούν να συγκεντρώνονται στην περιοχή για να τιμήσουν τον Χέμινγουεϊ συζητώντας για τα βιβλία, αλλά και για την περιπετειώδη προσωπική του ζωή.
Οι «Ημέρες Χέμινγουεϊ» ξεκίνησαν να γιορτάζονται το 1981 και περιελάμβαναν έναν διαγωνισμό διηγημάτων. Ο φετινός εορτασμός, όπως αναφέρει δημοσίευμα του Associated Press, κορυφώθηκε την Κυριακή, όταν εορτάστηκε η 125η επέτειος από τη γέννηση του Ερνεστ Χέμινγουεϊ. Η κληρονομιά του Χέμινγουεϊ, άλλωστε, εξακολουθεί να διαπερνά την κουλτούρα του Κι Γουεστ.
Ο δισέγγονος του συγγραφέα, Στίβεν Χέμινγουεϊ Ανταμς, που γεννήθηκε σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά τον θάνατο του θρυλικού συγγραφέα, μιλώντας με συγγενείς του τα προηγούμενα χρόνια, προσπάθησε να κατανοήσει βαθύτερα τον διάσημο πρόγονό του.
Δεξιά, ο δισέγγονος του Ερνεστ Χέμινγουεϊ, Στίβεν Χέμινγουεϊ Ανταμς, στο πλαίσιο των φετινών εορτασμών στο Κι Γουεστ. [AP Photo/David Fischer]
Το γραφείο του Χέμινγουεϊ όπως εκτίθεται στο μουσείο του Κι Γουεστ. [AP Photo/David Fischer]
«Δούλεψα με τον παππού μου και βγάλαμε ένα βιβλίο με τίτλο “Dear Papa”, το οποίο περιείχε όλες τις επιστολές μεταξύ του Ερνεστ και του παππού μου», δήλωσε ο Ανταμς.
Ο απόγονος του Χέμινγουεϊ πιστεύει ότι η άποψη του κόσμου σε σχέση με τη ζωή του συγγραφέα και την πραγματικότητα συχνά έρχονται σε σύγκρουση. Αγαπούσε το ψάρεμα στην Καραϊβική και το κυνήγι στην Αφρική. Αγαπούσε τις ταυρομαχίες, το μπέιζμπολ και την πυγμαχία, αλλά ήταν επίσης ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης που κέρδισε βραβεία Πούλιτζερ και Νόμπελ. Εβαλε τόσα πολλά από τα βιώματα της ζωής του στα γραπτά του που μπορεί να είναι δύσκολο να διαχωρίσεις τον άνθρωπο από τον μύθο. Οπως δηλώνει ο Ανταμς, ο ίδιος δεν έχει πρόβλημα να αγαπούν κάποιοι τον «τυχοδιώκτη» Χέμινγουεϊ περισσότερο από τον συγγραφέα.
Ο Χέμινγουεϊ επίσκεφτηκε για πρώτη φορά το Κι Γουεστ το 1928 όταν ήταν ένα χωριάτικο ψαροχώρι και όχι ένας πολυσύχναστος τουριστικός προορισμός. Ο Χέμινγουεϊ και η δεύτερη σύζυγός του, Πολίν, είχαν προγραμματίσει να κάνουν μόνο μια σύντομη στάση όμως λόγω μιας βλάβης στο αυτοκίνητο έπρεπε να παραμείνουν εκεί αρκετές εβδομάδες.
Ο Χέμινγουεϊ έκανε γρήγορα φιλίες με τοπικούς επιχειρηματίες και ψαράδες. Αφού πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’20 στο Παρίσι, επέλεξε τελικά να «αγκαλιάσει» τον διαφορετικό τρόπο ζωής που συνάντησε στην περιοχή και ειδικά το ψάρεμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το βιβλίο του «To Have and Have Not», το οποίο εκδόθηκε το 1937, διαδραματίζεται στο Κι Γουεστ, και η πλοκή του εκτυλίσσεται στον απόηχο των συνεπειών της Μεγάλης Υφεσης.
Το Sloppy Joe’s Bar, ένα από τα αγαπημένα στέκια του Χέμινγουεϊ στο Κι Γουεστ. [AP Photo/David Fischer]
Οσον αφορά το φεστιβάλ «Hemingway Days», όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του AP, ξεκίνησε αρχικά ως διαφημιστικό τρικ ώστε το Sloppy Joe’s Bar, ένα από τα αγαπημένα στέκια του Χέμινγουεϊ, να αυξήσει την πελατεία του.
Ο ιδιοκτήτης του μπαρ σκέφτηκε ότι ένας διαγωνισμός διηγήματος καθώς και άλλες δραστηριότητες σε σχέση με την επέτειο γενεθλίων του Χέμινγουεϊ τον Ιούλιο θα ήταν ένας πολύ καλός τρόπος για να προσελκύσει πελάτες. Η ανταπόκριση ήταν άκρως θετική και από τους απογόνους του συγγραφέα και μέσα στον χρόνο οι «Ημέρες Χέμινγουεϊ» έγιναν θεσμός.
Με πληροφορίες από Associated Press
