Της Μαρίνας Οικονομίδου
Όταν άρχισε να θεωρείται δεδομένο πλέον πως ο Νικόλας Παπαδόπουλος θα στηρίξει τον Νίκο Χριστοδουλίδη στις προεδρικές εκλογές, πολλοί ήταν οι κομματικοί κύκλοι που διερωτούνταν πως ακριβώς θα δικαιολογήσει μία τέτοια συμμαχία. Και λέμε να δικαιολογήσει, δεδομένου ότι μέχρι προχθές, η προτεραιότητα συμμαχίας του κόμματος του Κέντρου ήταν το ΑΚΕΛ ενώ ένα χρόνο προηγουμένως, ο ΔΗΚΟϊκός Πρόεδρος βαρούσε ταμπούρλα πολέμου και χαρακτήριζε την κυβέρνηση Αναστασιάδη, την πιο διεφθαρμένη που υπήρξε ποτέ. Τόση ήταν η επιμονή του να καταγραφεί και η απέχθεια, αλλά και η ανάγκη αλλαγής, που ο μετριοπαθής στην οικονομία Νικόλας, αποφάσισε να καταψηφίσει τον προϋπολογισμό. Το ζήτημα βεβαίως ήταν πως στην «πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση» μέρος της ήταν ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Όχι μόνο υπουργός Εξωτερικών αλλά και στενότατος συνεργάτης του Νίκου Αναστασιάδη. Πως λοιπόν ο Νικόλας Παπαδόπουλος θα εξηγούσε μία τέτοια απόφαση χωρίς να θεωρηθεί η κίνησή του ως ένα ανεπιτυχές τσουκαχάρα; Η περιέργεια μέρους των απορημένων καλύφθηκε, όταν την περασμένη Κυριακή ο Νικόλας Παπαδόπουλος εξήγησε τους λόγους: «Όταν στο Κραν-Μοντανά κάποιοι πίεζαν τον Νίκο Αναστασιάδη να δεχτεί και άλλες απαράδεκτες υποχωρήσεις. Όταν κάποιοι έκαναν τους ‘Πόντιους Πιλάτους’ ενώ άλλοι προσπαθούσαν μετά μανίας να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια του ΠτΔ. Μόνο δυο πολιτικοί της διαπραγματευτικής ομάδας της ελληνικής πλευράς, παρέμειναν στο πλευρό του και στήριξαν έμπρακτα τον πρόεδρο Αναστασιάδη. Δυο πολιτικοί επέμεναν, μέχρι τέλους, να ΜΗΝ αποδεχτεί οτιδήποτε άλλο παρά «μηδέν στρατό και μηδέν εγγυήσεις». Ο ένας ήταν ο Νίκος Κοτζιάς. Ο άλλος ήταν ο Νίκος Χριστοδουλίδης» έλεγε κατά τη διάρκεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗΚΟ, ανοίγοντας βεβαίως άλλα μέτωπα και ενισχύοντας το ενδιαφέρον για το πως θα εξελιχθεί αυτός ο ιδιόμορφος προεκλογικός. Όμως αυτό δεν είναι το μόνο ζήτημα που θα κληθεί να διαχειριστεί ο Νικόλας Παπαδόπουλος. Η απόφασή του να στηρίξει τον Νίκο Χριστοδουλίδη ενέχει ρίσκο για το πως θα διαχειριστεί την επόμενη μέρα. Και κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αλλά και μετά. Είτε στο ενδεχόμενο νίκης, είτε ήττας.
Οι λάθος εκτιμήσεις
Ήδη ο Νικόλας Παπαδόπουλος έχει μπει στην κόκκινη ζώνη, ενισχύοντας την αίσθηση πως οδηγείται από τη μία λάθος εκτίμηση στην άλλη. Οι γωνιές του που δεν λείαιναν για καιρό και η τακτική της καμένης γης οδήγησε πολλές φορές σε άτακτη αναδίπλωση, στοιχίζοντας πολιτικά και στον ίδιο προσωπικά αλλά και στο κόμμα. Έστω κι αν οι πολιτικοί άνδρες έχουν επί του παρόντος πολύ καλή συνεννόησης, ήδη στελέχη, είχαν αρχίσει προ πολλού να συζητούν με τον Νίκο Χριστοδουλίδη, μειώνοντας έτσι τις όποιες άλλες εναλλακτικές. Αξίζει μόνο να σημειωθεί πως μέσα σε 8 χρόνια που βρίσκεται στο πηδάλιο του ΔΗΚΟ, έχει αλλάξει πολλές φορές τακτική και αφήγημα
• «Ούτε δεξιά ούτε αριστερά καθώς η εξουσία δεν αποτελεί δέλεαρ για μας» ήταν το αφήγημα της πρώτης περιόδου με την οποία οδηγήθηκε στις εκλογές του 2018. Αποτέλεσμα να επιβεβαιώσει με την ήττα του πως ο εκλεκτός του Ενδιάμεσου δύσκολα εκλέγεται
• Ακολούθησε το φλέρτ με το ΑΚΕΛ το οποίο απέτυχε κατά τη διάρκεια της εκλογής προέδρου της βουλής και εξεύρεσης υποψηφίου για την προεδρία, όταν το ΔΗΚΟ κήρυξε νωρίς το ναυάγιο
• Στράφηκε στην επιλογή Νίκου Χριστοδουλίδη ο οποίος υπογραμμίζει την Συναγερμική του ταυτότητα και την ταύτισή του με τον Νίκο Αναστασιάδη
Η φόρμουλα της συνεργασίας
Όλες αυτές οι εναλλαγές προκαλούν πάντως σύγχυση στο ΔΗΚΟ με τον Νικόλα Παπαδόπουλο να ψάχνει τρόπο να εξηγήσει τους λόγους σύμπλευσης. Σε αυτό το πλαίσιο υποστήριξε πως η αλλαγή θα έρθει τελικά, δεδομένου ότι το ΔΗΚΟ θα είναι μέρος της εξουσίας. Το ενδιαφέρον κομμάτι ωστόσο είναι πως οι δύο πλευρές δεν έχουν μιλήσει για υπουργεία και για κατανομή της εξουσίας. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης διαμηνύει πως θα βάλει τους καλύτερους έστω κι αν δεν τον ψηφίσουν και αυτό έχει ήδη προκαλέσει την ενόχληση στελεχών του κόμματος για το πως ακριβώς μεταφράζεται όλο αυτό. Ενόχληση έχει προκαλέσει και η απόφαση του Νίκου Χριστοδουλίδη να μην δεχτεί στελέχη του ΔΗΚΟ στο επιτελείο του αλλά η όποια δουλειά να γίνεται από τα γραφεία του κόμματος. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας από τους λόγους που τα ποσοστά του ΔΗΚΟ υποχωρούν είναι η μακρά απουσία από τα κέντρα εξουσίας. Σε αυτό προστίθεται και το γεγονός ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα έχει τον πρώτο λόγο για το ποιοι θα εμφανίζονται στα τηλεοπτικά πάνελ. Αυτά τα δεδομένα στέλνουν σε πολλούς το μήνυμα πως το ΔΗΚΟ έχει συρθεί σε μία συνεργασία χωρίς να έχει διασφαλίσει αφενός κοινό αφήγημα και αφετέρου το πως θα συγκυβερνήσουν σε ένα ενδεχόμενο νίκης του.
Οι διεφθαρμένοι και οι ουρές
Ενδεικτικό της κακής συνεννόησης είναι ασφαλώς και η όλη αναβίωση του Κραν Μοντανά από τον Νικόλα Παπαδόπουλο. Γιατί ενόσω ο ΔΗΚΟϊκός Πρόεδρος διαμήνυε με πάθος ότι ο εκλεκτός τους υποστήριξε μέχρι τέλους «μηδέν στρατός μηδέν εγγυήσεις», το αντίπαλο ανέσυρε συνέντευξη του στην «Αλήθεια», μετά το Κραν Μοντανά, όπου σημείωνε πως «δεν είναι θέση μας το μηδέν εγγυήσεις-μηδέν στρατός». Ερώτημα βεβαίως είναι και το πως θα χειριστούν τα της εσωτερικής διακυβέρνησης, ούτως ώστε το ΔΗΚΟ να μην αναιρεθεί πλήρως. Θα προκαλεί για παράδειγμα πλήρη σύγχυση, αν από τη μια ο Νίκος Χριστοδουλίδης υπερασπίζεται το έργο της κυβέρνησης στις πολιτογραφήσεις, αν επιμένει ότι η κυβέρνηση δεν ήταν διεφθαρμένη και την ίδια στιγμή ο Νικόλας Παπαδόπουλος ζητά τιμωρία όσων έπληξαν την χώρα διεθνώς ή να χαρακτηρίζει την κυβέρνηση που ήταν μέρος το Νίκος Χριστοδουλίδης διεφθαρμένη.
Ο β’ γύρος και το σενάριο των ανατροπών
Ποιο αφήγημα θα κτιστεί και πόσο αυτό θα πείσει τελικά το εκλογικό κοινό είναι κάτι που θα διαφανεί στην πορεία. Το σίγουρο είναι πως ακόμη και τώρα, στελέχη που προβληματίζονται για την σύμπλευση με τον Νίκο Χριστοδουλίδη διερωτούνται αν πράγματι θα είναι νικηφόρα υποψηφιότητα ή αν όλη αυτή η πολεμική από πλευράς ΔΗΣΥ θα ξεφουσκώσει τα ψηλά ποσοστά του. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο ΔΗΣΥ χαρακτηρίζει τον Νίκο Χριστοδουλίδη υποψήφιο του ΔΗΚΟ σε μία προσπάθεια να προσελκύσει πίσω τους Συναγερμικούς ψηφοφόρους που τον βλέπουν θετικά. Το πόσο αυτό το επιχείρημα όμως, μπορεί να μιλήσει σήμερα στην καρδιά των ψηφοφόρων, είναι βεβαίως ανοικτό. Ένα σενάριο αποκλεισμού του Νίκου Χριστοδουλίδη από τον β’γύρο ανοίγει νέα δεδομένα για το κόμμα του Κέντρου.
Ήδη ο Νικόλας Παπαδόπουλος έχει ξεκινήσει μετωπική επίθεση στον Αβέρωφ Νεοφύτου καταδεικνύοντας πως δύσκολα μπορούν οι δύο να συνεργαστούν σε ένα σενάριο β΄ γύρου. Όμως και με το ΑΚΕΛ έχουν ψυχρανθεί οι σχέσεις. Όχι μόνο με τον τρόπο που ανακοινώθηκε το ναυάγιο από το ΔΗΚΟ, αλλά και εξαιτίας των τελευταίων δηλώσεων του Νικόλα για το Κραν Μοντανά. «Οι εκλογές του β’ γύρου είναι άλλες εκλογές» απαντούν βεβαίως στελέχη, που εκτιμούν πως σε ένα τέτοιο σενάριο, ο Νικόλας Παπαδόπουλος θα παίξει καταλυτικό ρόλο και θα είναι μέρος της εξουσίας, απομακρύνοντας τα σύννεφα γκρίνιας από την χρόνια απομάκρυνση από την εξουσία. Υπάρχει βεβαίως και το σενάριο, να ανοίξει ένας νέος κύκλος εσωστρέφειας, αλλά και αμφισβήτησης εκ των έσω με το αφήγημα, πως ο Νικόλας Παπαδόπουλος πήρε ένα κόμμα το 2014 και το οδήγησε σε απανωτές ήττες με τις επιλογές και τις τακτικές του.
Το ιδανικό σενάριο για το ΔΗΚΟ, είναι να καταφέρει αυτή τη στιγμή να εκλέξει τον Νίκο Χριστοδουλίδη, αποφεύγοντας να τον παρουσιάσει ως δικό του υποψήφιο. Η νίκη, θα οδηγήσει στην ικανοποίηση των δυσαρεστημένων ΔΗΚΟϊκών που βρίσκονται εκτός εξουσίας και που ήδη βλέπουν θετικά τον Μάριο Καρογιάν. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος θα αφεθεί ανενόχλητος στο να ανοικοδομήσει το κόμμα του, δεδομένου ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν ενδιαφέρεται να κάνει κόμμα και κατ’ επέκταση να αλώσει τον ενδιάμεσο χώρο. Θα μπορεί συνεπώς να ελέγχει το παιχνίδι από το παρασκήνιο και να προετοιμάζεται για την επόμενη πενταετία. Νοουμένου ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα αξιοποιήσει ΔΗΚΟϊκά στελέχη και δεν θα στραφεί για σύμπλευση προς τον ηττημένο ΔΗΣΥ και τα στελέχη του. Κάτι τέτοιο αλλάζει άρδην τα δεδομένα στο κομματικό σκηνικό.
