Kathimerini.com.cy
Με το μεγάλο διακύβευμα, μετά την επανεκλογή Ερντογάν, σε σχέση με το πως θα κινηθεί η Τουρκία στα πλαίσια του «τουρκικού αιώνα» που σηματοδότησε ο Τούρκος Πρόεδρος με την επανεκλογή του να εδράζεται στις ευρωτουρκικές και αμερικανοτουρκικές σχέσεις η ανατολική Μεσόγειος επανέρχεται ως ένα πολύ σημαντικό πεδίο διπλωματικής δραστηριοποίησης της Τουρκίας -υπό το βάρος και των τυπικών, πρόσφατα, επανεκκινήσεων στις σχέσεις Άγκυρας-Καίρου και Άγκυρας-Τελ Αβίβ. Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που εντάσσει μέσα στο καλάθι των διπλωματικών ζητημάτων υψηλής γεωστρατηγικής σημασίας της περιοχής την ενέργεια, το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις όχι μόνο επιδιώκει να εμβαθύνει σε μια νέα περίοδο στις σχέσεις της χώρας του με το Ισραήλ και την Αίγυπτο αλλά, αυτή την φορά, προσπαθεί να επαναφέρει και ένα νέο μοτίβο που αφήνει πίσω τους τις ταραγμένες σχέσεις της περιόδου 2010-2020 -την δεκαετία που στην ευρύτερη περιοχή ΜΕΝΑ σηματοδότησε η περίοδος της «Αραβικής Άνοιξης», μια περίοδος που και τυπικά τελειώνει με την επιβίωση Άσαντ αλλά και την κανονικοποίηση της Συρίας με την τυπική επάνοδο της στον Αραβικό Σύνδεσμο. Εκτός απροόπτου, τους επόμενους μήνες τόσο ο Πρόεδρος της Αιγύπτου, Αμπντελφατάχ αλ Σίσι όσο και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπένιαμιν Νετανιάχου -οι δύο άντρες που ταυτίστηκαν με την πολιτική της διπλωματίας των Τριμερών μετά το 2014 με τη Κυπριακή Δημοκρατία- θα επισκεφθούν την Άγκυρα, εγκαινιάζοντας έτσι μια νέα περίοδο σχέσεων.
Διαβάστε το ρεπορτάζ του Γιάννη Ιωάννου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
