Money Review
Την σκοτεινή πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από τα φώτα στις πασαρέλες και τη λάμψη στα καταστήματα πολυτελών ειδών, έφεραν στην επιφάνεια έφοδοι που πραγματοποίησαν οι ιταλικές αρχές σε τοπικά εργοστάσια και εργαστήρια, όπου φτιάχνονται οι τσάντες των Dior και Armani.
Η έρευνα των Μιλανέζων εισαγγελέων γύρω από τις εργασιακές συνθήκες σε αυτά τα εργοστάσια έδειξε ότι τα brands εκμεταλλεύονται ξένους εργάτες, για να κατασκευάσουν τα πολυτελή προϊόντα τους με κόστος ελάχιστο μπροστά στην τιμή λιανικής τους.
Συγκεκριμένα, ο οίκος Dior πλήρωσε προμηθευτή του 53 ευρώ το κομμάτι για τη συναρμολόγηση μιας τσάντας η οποία πωλείται στα καταστήματα για 2.600 ευρώ, δείχνουν τα έγγραφα της έρευνας, σύμφωνα με τη Wall Street Journal.
Οι τσάντες Armani πωλούνται σε έναν προμηθευτή αντί 93 ευρώ, στη συνέχεια μεταπωλούνται στην Armani για 250 ευρώ και τελικά διατίθενται στα καταστήματα αντί 1.800 ευρώ.
Σε αυτό το κόστος παραγωγής δεν συνυπολογίζεται το κόστος του δέρματος ή άλλων πρώτων υλών, ενώ οι εταιρείες επιβαρύνονται, παράλληλα, και με το κόστος του σχεδιασμού, της διανομής και του marketing των προϊόντων τους.
«Γιατί κοστίζει τόσο λίγα να κατασκευάσουν το προϊόν; Τα brands χρειάζεται να κάνουν στους εαυτούς τους αυτή την ερώτηση», είπε ο Fabio Roia, πρόεδρος του δικαστικού συστήματος του Μιλάνου, που επέβλεψε τις έρευνες.
Οι εταιρείες δεν αντιμετωπίζουν διώξεις, όμως το δικαστήριο τις επέκρινε για το γεγονός ότι δεν επιβλέπουν επαρκώς την αλυσίδα παραγωγής τους. Κάποιοι από τους προμηθευτές θα μπορούσαν να βρεθούν αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη, για εκμετάλλευση εργαζομένων και μαύρη εργασία.
Οι αποκαλύψεις αυτές έρχονται την ώρα που τα ζητήματα της παραγωγής απασχολούν έντονα τη βιομηχανία της πολυτέλειας. Ενώ άλλοι κλάδοι μετέφεραν την παραγωγή τους στην Κίνα και άλλες χώρες χαμηλού κόστους, οι εταιρείες πολυτελών ειδών την κράτησαν κοντά στην έδρα τους, με το σκεπτικό ότι αυτό είναι κομμάτι της ελκυστικότητας των προϊόντων τους. Αλλά παρότι έχουν την ταμπέλα «Made in Italy», κάποια πολυτελή είδη φτιάχνονται από ξένους εργαζόμενους, πολλοί εκ των οποίων είναι Κινέζοι, υπό συνθήκες που δεν πληρούν τα νόμιμα στάνταρ, σημειώνουν οι εισαγγελείς.
Η έρευνα έρχεται σε μία περίοδο που πολλοί πελάτες των οίκων μειώνουν τις δαπάνες τους για πολυτελή είδη, λόγω των δυσκολότερων οικονομικών συνθηκών και της αύξησης των τιμών τους.
Οι εταιρείες μπορούν να θέτουν σε υψηλά επίπεδα τις τιμές λιανικής τους, εν μέρει γιατί οι αγοραστές πιστεύουν ότι τα προϊόντα τους κατασκευάζονται από ειδικά εκπαιδευμένους τεχνίτες σε εργαστήρια. Στην πραγματικότητα, ενώ τα brands κάνουν εσωτερικά τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη των προϊόντων, αναθέτουν σε εξωτερικούς προμηθευτές την παραγωγή. Μεγάλο μέρος αυτής της διαδικασίας λαμβάνει χώρα στην Ιταλία, όπου λειτουργούν χιλιάδες μικρές βιοτεχνίες, οι οποίες παράγουν το 50-55% των πολυτελών ρούχων και δερμάτινων ειδών του κόσμου.
Μία πρόκληση για τα brands είναι ότι αυτοί οι προμηθευτές συχνά αναθέτουν τη δουλειά σε τρίτους, που και αυτοί κάποιες φορές την αναθέτουν παρακάτω.
Η Alviero Martini, γνωστή για τις τσάντες που έχουν στο σχέδιό τους έναν χάρτη, δήλωσε πρόσφατα την έκπληξή της και τον αποτροπιασμό της όταν έμαθε ότι δύο από τους τουλάχιστον 40 προμηθευτές της είχαν αναθέσει παράνομα την παραγωγή σε τρίτους, χωρίς η ίδια να το γνωρίζει.
Η έρευνα βρήκε ότι σε αυτούς τους προμηθευτές, οι εργαζόμενοι συχνά χειρίζονται μηχανήματα στα οποία έχουν απενεργοποιηθεί οι λειτουργίες ασφαλείας, ενώ ζουν, τρώνε και κοιμούνται μέσα στις βιοτεχνίες. Η κατανάλωση ρεύματος δείχνει ότι οι εργαζόμενοι αυτοί συνήθως δουλεύουν και μετά τις 9 το βράδυ, συμπεριλαμβανομένων των σαββατοκύριακων και των αργιών.
