ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Credit Suisse: Ενας κερδισμένος και πολλοί χαμένοι από τη διάσωση

Οταν μια τράπεζα περιέρχεται στη δεινή θέση στην οποία βρέθηκε η Credit Suisse και η κάλλιστη λύση είναι η εξαγορά της από την ανταγωνίστριά της, οι χαμένοι είναι πολλοί

BLOOMBERG

Οταν μια τράπεζα περιέρχεται στη δεινή θέση στην οποία βρέθηκε η Credit Suisse και η κάλλιστη λύση είναι η εξαγορά της από την ανταγωνίστριά της, οι χαμένοι είναι πολλοί. Εν προκειμένω ίσως ο μοναδικός κερδισμένος είναι η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας που έχει συνώνυμο του τραπεζικού κλάδου: η UBS, η οποία έπειτα από ένα Σαββατοκύριακο πυρετωδών διαβουλεύσεων εξαγοράζει την ανταγωνίστριά της, με μια συμφωνία που προβλέπει εκτεταμένες εγγυήσεις και προσφορά ρευστότητας.

Για τον Ραλφ Χάμερς, διευθύνοντα σύμβουλο της UBS, η συμφωνία συνεπάγεται αύξηση του πλούτου και των επενδύσεων της τράπεζάς του περίπου στα 5 τρισ. δολάρια. Παίρνει πολύ φθηνά την κερδοφόρο μονάδα της Credit Suisse, τη Swiss Universal Bank, που κατά ορισμένους έχει τριπλάσια αξία από όσα κατέβαλε η UBS για να την αποκτήσει. Αποκτά, άλλωστε, πρόσβαση στους πλούσιους πελάτες της ιστορικής τράπεζας. Ο Ραλφ Χάμερς, πρώην στέλεχος του ομίλου ING, και η ομάδα του πρέπει να επιλέξουν ποιους τομείς και ποιους υπαλλήλους θα κρατήσουν και ποιους θα απολύσουν. Θα έχουν, όμως, πρόσβαση σε ρευστότητα από την πιστωτική γραμμή που άνοιξε για τον σκοπό αυτό η κεντρική τράπεζα της χώρας, όπως και εγγυήσεις του ελβετικού κράτους για να καλύψει τις ζημίες.

Στους χαμένους της συμφωνίας είναι οι μέτοχοι της Credit Suisse και προπαντός οι επενδυτές από τον Περσικό Κόλπο. Η επένδυση της Saudi National Bank υπήρξε εξαιρετικά βραχύβια και ζημιογόνα: η σαουδαραβική τράπεζα έχασε 1,1 δισ. ελβετικά φράγκα σε λιγότερο από 15 εβδομάδες από τη στιγμή που αγόρασε μετοχές της Credit Suisse. Θεώρησε ότι αγόρασε μετοχές μιας ιστορικής τράπεζας σε καλή τιμή μόλις πριν από λίγους μήνες, όταν με την αγορά αυτή έγινε ο μεγαλύτερος μέτοχος της Credit Suisse. Κάποιοι προσάπτουν στη σαουδαραβική τράπεζα ότι προκάλεσε πανικό όταν αρνήθηκε να της χορηγήσει νέα ένεση κεφαλαίου.

Το επενδυτικό ταμείο του Κατάρ έχει υποστεί πολύ περισσότερη ζημία για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, καθώς είχε επενδύσει αρχικά στη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και έχει επίσης χάσει ένα μεγαλύτερο ποσό. Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος πιστωτής της ελβετικής τράπεζας και στο παρελθόν είχε αγοράσει τα ομόλογά της ΑΤ1 που τώρα διεγράφησαν πλήρως στο πλαίσιο της συμφωνίας. Δεν είναι, πάντως, σαφές αν τα έχει ακόμη στην κατοχή του. Οι μέτοχοι της τράπεζας δεν έχουν, άλλωστε, λόγο στη συμφωνία γιατί η Ελβετία έσπευσε να τροποποιήσει τους σχετικούς νόμους για να επισπεύσει την εξαγορά.

 

Ο μεγάλος χαμένος είναι σίγουρα ο Ούρλιχ Κέρνερ, διευθύνων σύμβουλος της Credit Suisse που θα αποχωρήσει καθώς δεν κατόρθωσε να αναστήσει την προβληματική τράπεζα που κληρονόμησε. Ανέλαβε καθήκοντα μόλις το περασμένο καλοκαίρι και είχε εκπονήσει σχέδιο εξυγίανσης και μείωσης του κινδύνου της τράπεζας και σκόπευε να επικεντρωθεί στον τομέα της διαχείρισης πλούτου. Είχε επίσης ένα σχέδιο για τη διάσπαση του επιτυχημένου επενδυτικού βραχίονα της τράπεζας. Προφανώς, όμως, η τράπεζα δεν κατόρθωσε να ανακάμψει από την κρίση εμπιστοσύνης που της κόστισε δισεκατομμύρια δολάρια τον Οκτώβριο. Τις τελευταίες ημέρες η πίεση είχε ενταθεί και αναγκάστηκε να παρέμβει η Τράπεζα της Ελβετίας.

Οι κάτοχοι υβριδικών ομολόγων συνήθως είναι περισσότερο προστατευμένοι από τους μετόχους, αλλά αυτό δεν ισχύει αυτή τη φορά. Οι ρυθμιστικές αρχές της Ελβετίας αποφάσισαν να διαγράψουν ομόλογα ΑΤ1 συνολικής αξίας 17 δισ. δολ. που έχουν σχεδιασθεί ώστε να μη χρειαστεί να αναλάβουν οι φορολογούμενοι το κόστος όταν καταρρέει μια τράπεζα. Η διαγραφή αυτών των ομολόγων είναι η μεγαλύτερη ζημία που έχει καταγραφεί έως τώρα στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων ΑΤ1 συνολικής αξίας 275 δισ. δολαρίων.

Η ρυθμιστική αρχή της Ελβετίας επίσης ανήκει στους ζημιωμένους καθώς είναι η πρώτη μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση που αναγκάστηκε να εποπτεύσει διάσωση συστημικής τράπεζας. Η κυβέρνηση της Ελβετίας αναγκάστηκε να παραχωρήσει εγγυήσεις πολλών δισεκατομμυρίων στην UBS και η Τράπεζα της Ελβετίας να παρέχει εκτεταμένη ρευστότητα για να διευκολύνει τη διάσωση. Θέτει, έτσι, σε κίνδυνο τους φορολογουμένους 15 χρόνια μετά την κρατική ενίσχυση στην UBS.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Οικονομία: Τελευταία Ενημέρωση