ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ζαν-Ιβ Καμί στην «Κ»: Η Λεπέν δεν είναι ακόμη mainstream

Προσωπικά ποντάρω σε κυβέρνηση συνασπισμού Κεντροδεξιάς – Κεντροαριστεράς, η οποία ούτως ή άλλως δεν θα έχει πλειοψηφία

Kathimerini.gr

Τα λάθη αλλά και τα εγγενή χαρακτηριστικά του κόμματος της Μαρίν Λεπέν κινητοποίησαν ιδίως τους νεότερους ψηφοφόρους στη Γαλλία και δεν της επέτρεψαν να κερδίσει αυτές τις εκλογές. Είναι η άποψη που μοιράζεται με την «Κ» ο Γάλλος πολιτικός επιστήμονας Ζαν-Ιβ Καμί, συνεργάτης στο Ινστιτούτο Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (IRIS) και διευθυντής στο Παρατηρητήριο Ριζοσπαστικών Πολιτικών (ORAP) στο ίδρυμα Jean Jaurès. Περιγράφοντας το σύνθετο σκηνικό που διαμορφώνεται πια στο Παρίσι, ένα μόνο θεωρεί βέβαιο: Ο επόμενος πρωθυπουργός δεν θα προέρχεται από τα δύο άκρα της γαλλικής πολιτικής σκηνής. Συγγραφέας του βιβλίου «Ακροδεξιές πολιτικές στην Ευρώπη» από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις του Χάρβαρντ, ο Καμί περιγράφει έναν «τσαλακωμένο» Εμανουέλ Μακρόν και εκφράζει επιφυλάξεις κατά πόσο θα οριστεί πρωθυπουργός ο Φρανσουά Ολάντ.

– Πώς έχασε λοιπόν η Λεπέν;

– Στην πραγματικότητα, ενισχύθηκε το Αριστερό Μέτωπο από την αυξημένη προσέλευση των ψηφοφόρων, και ιδίως των νεότερων. Ως αποτέλεσμα, η συμμετοχή στις εκλογές ήταν η υψηλότερη από το 1981. Επίσης, συντέλεσε το γεγονός ότι από τον πρώτο στον δεύτερο γύρο οι υποψήφιοι της Αριστεράς και του κόμματος του Μακρόν αποχώρησαν από την κούρσα όπου ήρθαν τρίτοι, για να αποτρέψουν το κόμμα της Λεπέν να κερδίσει τις έδρες στον δεύτερο γύρο. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι η Εθνική Συσπείρωση παραμένει ένα διχαστικό κόμμα, η εικόνα του οποίου εξακολουθεί να μην είναι mainstream. Επιπλέον, είναι ένα κόμμα το οποίο έκανε λάθη. Το πρώτο είναι ότι ο Μπαρντελά εμφανίστηκε υπερβολικά σίγουρος για τον εαυτό του, ως προς την ικανότητά του να γίνει πρωθυπουργός. Το δεύτερο είναι ότι το κόμμα δεν εκκαθάρισε τους πιο ακραίους υποψηφίους του, τους ρατσιστές και τους αντισημίτες. Στον Τύπο εμφανίστηκαν περίπου 50 υποψήφιοι με αντίστοιχες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι οποίοι υπονόμευσαν την αξιοπιστία της Εθνικής Συσπείρωσης.

– Τι θα δούμε στη συνέχεια; Πώς θα σχηματιστεί κυβέρνηση;

– Καθώς κανένα κόμμα δεν έχει την πλειοψηφία, υπάρχουν πολλά σενάρια. Δύο από αυτά, όμως, μπορούν να αποκλειστούν: ένας πρωθυπουργός από το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν και ένας πρωθυπουργός από το ακροαριστερό κόμμα του Μελανσόν. Αυτό αφήνει τη δυνατότητα ενός συνασπισμού που μπορεί να περιλαμβάνει τους Σοσιαλδημοκράτες, το κόμμα του Μακρόν και τους βασικούς Συντηρητικούς από τους Ρεπουμπλικανούς ή, τουλάχιστον, τη μετριοπαθή πτέρυγά τους. Η οικοδόμηση ενός τέτοιου συνασπισμού, βέβαια, μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες, καθώς η Γαλλία δεν είναι συνηθισμένη σε ευρείς συνασπισμούς.

– Υπάρχει σενάριο τεχνοκρατικής κυβέρνησης;

– Δεν είναι πιθανό. Οι κυβερνήσεις τεχνοκρατών δεν είναι ο κανόνας εδώ στη Γαλλία και θα ερμηνευόταν ως επίπληξη της λαϊκής ψήφου. Επομένως, προσωπικά ποντάρω σε έναν συνασπισμό Κεντροδεξιάς – Κεντροαριστεράς, ο οποίος ούτως ή άλλως δεν θα έχει πλειοψηφία. Θα είναι ένας τέτοιος συνασπισμός σε θέση να επιβιώσει από μια ψήφο δυσπιστίας; Θα καταφέρει να εγκρίνει τον προϋπολογισμό; Μένει να φανεί.

– Ενα άλλο ερώτημα είναι κατά πόσον τίθεται θέμα νέων εκλογών. Τι λέτε;

– Νέες πρόωρες εκλογές μπορούν να προκηρυχθούν μόνο σε έναν χρόνο από τώρα. Αν και το κόμμα του Μακρόν είναι αρκετά ισχυρό σε όρους εδρών, η εικόνα του αμαυρώνεται από τη ζαριά που έριξε προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές, υπό την έννοια ότι θα οδηγήσουν σε μια περίοδο αστάθειας – ενδεχομένως και συνταγματικής κρίσης, αν δεν προκύψει πλειοψηφία.

– Πώς θα σταθεί η Γαλλία στην Ευρώπη το διάστημα που θα ακολουθήσει;

– Οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας είναι φυσικό να απασχολούν τους εταίρους μας στο εξωτερικό. Ειδικά στη Γερμανία, όπου δεν κατανοούν τη ροπή του Μακρόν σε τακτικές που ενέχουν ρίσκο. Ο Μακρόν οικοδομεί συστηματικά το προφίλ ενός ισχυρού παράγοντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε θέματα όπως η υποστήριξη της Ουκρανίας και ο αγώνας κατά του λαϊκισμού. Τώρα είναι μάλλον λιγότερο κομβικό πρόσωπο.

– Και ο Ολάντ; Βλέπουμε πλέον την επιστροφή του στην κεντρική σκηνή;

– Είναι πολύ νωρίς για να πούμε αν μπορεί να γίνει πρωθυπουργός. Ο Μελανσόν αντιτίθεται σε αυτό το σενάριο. Επίσης ο Ολάντ έφυγε από την εξουσία με πολύ χαμηλή δημοτικότητα. Είναι πάντως αξιόπιστος, αποτελεσματικός και έμπειρος.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.gr

Κόσμος: Τελευταία Ενημέρωση