ΑΜΠΕ
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανήγγειλε χθες Τρίτη την προσεχή αποστολή εκτοξευτήρων πολλαπλών ρουκετών στον στρατό της Ουκρανίας, όμως το κατά πόσον μπορούν αληθινά να αλλάξουν τα δεδομένα στα πεδία των μαχών εν μέσω της προέλασης των ρωσικών δυνάμεων δεν είναι τόσο βέβαιο.
Η ανακοίνωση έγινε από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και όπως διευκρίνισε αξιωματούχος του Λευκού Οίκου πρόκειται για HIMARS, αυτοκινούμενους εκτοξευτήρες πολλαπλών ρουκετών, προσαρμοσμένους σε ελαφριά τεθωρακισμένα.
Τόσο ο ρωσικός όσο και ο ουκρανικός στρατός χρησιμοποιούν ήδη τέτοια όπλα, ωστόσο τα HIMARS θεωρείται πως έχουν μεγαλύτερο δραστικό βεληνεκές.
Τα συστήματα που θα παραδοθούν στο Κίεβο έχουν ακτίνα δράσης περιορισμένη στα 80 χιλιόμετρα, σύμφωνα με τον αξιωματούχο της αμερικανικής προεδρίας. Η Ουάσιγκτον έχει καταστήσει σαφές πως δεν θέλει να δώσει στο Κίεβο όπλα που θα του επέτρεπαν να πλήττει στόχους βαθιά στη ρωσική επικράτεια.
«Δεν ενθαρρύνουμε την Ουκρανία και δεν δίνουμε στην Ουκρανία τα μέσα για να προχωρά σε πλήγματα πέραν των συνόρων της», δηλαδή στη Ρωσία, σημείωσε στο άρθρο του στην εφημερίδα New York Times ο κ. Μπάιντεν.
Για ποια όπλα πρόκειται;
Τα συστήματα M142 HIMARS είναι εκσυγχρονισμένη και προσαρμοσμένη σε ελαφριά τεθωρακισμένα εκδοχή του συστήματος M270 MLRS, που παραγόταν μαζικά και αναπτύχθηκε τα χρόνια του 1970 από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους.
Τα HIMARS μπορούν να φέρουν δύο τύπους εκτοξευτήρων πυραύλων: ο πρώτος επιτρέπει να εκτοξεύονται ταυτόχρονα έξι κατευθυνόμενοι πύραυλοι 227 χιλιοστών, ο δεύτερος εκτοξεύει μόνο έναν τακτικό πύραυλο ATACMS, με μεγαλύτερη εμβέλεια.
Η μικρή ομάδα των χειριστών του μπορεί να ξαναγεμίσει είτε το ένα ή το άλλο σύστημα μέσα σε κάπου τέσσερα λεπτά. Θα χρειαστεί όμως εκπαίδευση Ουκρανών στρατιωτικών.
Τέτοια συστήματα του αμερικανικού στρατού βρίσκονται ήδη ανεπτυγμένα στην Ευρώπη. Η Πολωνία και η Ρουμανία, κράτη μέλη του NATO, διαθέτουν επίσης όπλα του τύπου αυτού.
Ως αυτό το στάδιο, δεν έχει διευκρινιστεί πόσα τέτοια οπλικά συστήματα εννοεί να στείλει η Ουάσιγκτον στο Κίεβο.
Γιατί τα περιμένουν οι Ουκρανοί με τόση αδημονία;
Οι εκτοξευτήρες πολλαπλών ρουκετών θα επιτρέψουν στα ουκρανικά στρατεύματα να πλήττουν σε μεγαλύτερο βάθος ρωσικές θέσεις κρατώντας τις συστοιχίες τους πιο μακριά από τα μέτωπα.
Οι πύραυλοι που εκτοξεύονται ανά εξάδες από τα HIMARS κατευθύνονται με GPS και έχουν βεληνεκές χονδρικά διπλάσιο από αυτό των κλασικών πυροβόλων με τα οποία έχουν ήδη προμηθεύσει οι ΗΠΑ στην Ουκρανία, όπως τα M777.
Στη θεωρία, με αυτούς οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να αναπτύσσουν συστοιχίες εκτός ακτίνας δράσης του ρωσικού πυροβολικού και να πλήττουν εκείνοι στοιχεία του.
Θα μπορούσαν επίσης θεωρητικά να χρησιμοποιήσουν τα συστήματα αυτά για να πλήξουν δίκτυα ή αποθήκες εφοδιασμού του ρωσικού στρατού, μακριά από τις γραμμές επαφής.
Όμως οι ΗΠΑ δεν θα δώσουν στην Ουκρανία τακτικούς πυραύλους ATACMS, δραστικού βεληνεκούς 300 χιλιομέτρων.
Ορισμένοι ειδικοί θεωρούν πως τα HIMARS μπορεί να αλλάξουν τον συσχετισμό στρατιωτικής ισχύος στο πεδίο, καθώς ο ουκρανικός στρατός υποχωρεί στο Ντονμπάς, αντιμέτωπος με δυσανάλογα μεγαλύτερη ισχύ πυρός των δυνάμεων της Μόσχας.
Άλλοι αναλυτές όμως προτιμούν να είναι πιο επιφυλακτικοί για τον αντίκτυπο αυτών των οπλικών συστημάτων καθώς ο πόλεμος οδεύει να κλείσει εκατό ημέρες.
«Τα HIMARS θα αλλάξουν τον συσχετισμό δύναμης», επέμεινε ο Αμερικανός αξιωματούχος.
Γιατί επιλέγει η Ουάσιγκτον να δώσει στο Κίεβο μόνο συστήματα περιορισμένης εμβέλειας;
Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία την 24η Φεβρουαρίου, οι ΗΠΑ προσφέρουν στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο, φροντίζοντας όμως πάντα να αποφεύγουν κινήσεις που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως μείζονες προσκλήσεις στη Ρωσία -λόγω της ανησυχίας πως ο πόλεμος μπορεί να ξεφύγει από την ουκρανική επικράτεια.
Αυτό μεταφράζεται κυρίως στην άρνησή τους να εγκρίνουν ουκρανικά πλήγματα στη Ρωσική Ομοσπονδία. Παρότι, με πυραύλους, UAVs και ελικόπτερα, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν ήδη εξαπολύσει επιθέσεις σε κοντινές ρωσικές επαρχίες.
Αν η Ουάσινγκτον αποφάσιζε να στείλει πυραύλους ATACMS μαζί με τα HIMARS, η Ουκρανία θα αποκτούσε στη θεωρία τη δυνατότητα να βάλει στο στόχαστρο ρωσικές πόλεις και στρατιωτικά κέντρα, ιδίως αεροπορικές βάσεις από τις οποίες απογειώνονται αεροσκάφη για να βομβαρδίσουν την επικράτειά της.
