Αιμίλιος Χαρμπής
Μέχρι περίπου τις 5.30 τα ξημερώματα τα πάντα κυλούσαν βάσει προγράμματος στην 94η τελετή απονομής των βραβείων Οσκαρ: οι σταρ διαδέχονταν ο ένας τον άλλο επί σκηνής, οι τρεις παρουσιάστριες ελάφραιναν περιστασιακά την συγκίνηση με περισσότερο ή λιγότερο πετυχημένα αστεία και η πολιτική ορθότητα, ακόμα και για Χόλιγουντ, είχε πιάσει ταβάνι. Ολα αυτά μέχρι που ο Κρις Ροκ έκανε από σκηνής ένα (παραπάνω από) ατυχές αστείο εις βάρος της συζύγου του Γουίλ Σμιθ, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να ανέβει μαινόμενος στην σκηνή και να γρονθοκοπήσει τον κωμικό, ενώ στη συνέχεια η κάμερα ζούμαρε πάνω του καθώς συνέχισε να εκτοξεύει και τα σχετικά «γαλλικά».
Κάποιος καχύποπτος θα έλεγε ότι το συγκεκριμένο περιστατικό, για το οποίο σήμερα μιλά όλη η υφήλιος, ήταν ό, τι πρέπει προκειμένου να ανανεωθεί το ομολογουμένως πεσμένο τα τελευταία χρόνια ενδιαφέρον του κοινού για τα Οσκαρ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια μάλλον θλιβερή στιγμή για τον θεσμό, σε μια βραδιά που, κατά τα άλλα, αυτός κέρδισε κάποιους πόντους και έχασε άλλους με τις επιλογές που έκρυβαν μέσα τους οι πορφυροί φάκελοι της Ακαδημίας.
Αρχικά οι πρωτιές. Για πρώτη φορά μια ταινία που ανήκει σε διαδικτυακή πλατφόρμα και όχι σε συμβατικό στούντιο, αναδείχθηκε μεγάλη νικήτρια της βραδιάς. Το «CODA» της Σάιν Χέιντερ και της Apple TV απέσπασε συνολικά τρία Οσκαρ, μεταξύ των οποίων και εκείνο για την καλύτερη ταινία, κερδίζοντας στο νήμα την «Εξουσία του Σκύλου» της Τζέιν Κάμπιον. Η τελευταία πάντως έγινε μόλις η τρίτη γυναίκα που κερδίζει το βραβείο σκηνοθεσίας και η δεύτερη συνεχόμενη έπειτα από την περσινή νικήτρια, Κλόι Ζάο. Ο Τρόι Κότσουρ («CODΑ») επίσης έγινε ένας από τους ελάχιστους κωφούς ηθοποιούς που έχουν κερδίσει το χρυσό αγαλματίδιο, ενώ η θαυματουργή Μπίλι Αϊλις, μόλις στα 20 χρόνια της, βραβεύτηκε για το καλύτερο τραγούδι.
Ολα αυτά ωραία, όμως ο «ελέφαντας στο δωμάτιο» είναι βασικά ένας και έχει να κάνει με την καλύτερη ταινία. Μέχρι πριν μερικές εβδομάδες η υπέροχη «Εξουσία του Σκύλου» με τις 12 υποψηφιότητες ήταν το περίπου κλειδωμένο φαβορί. Μια ατυχής δήλωση της Τζέιν Κάμπιον ωστόσο σχετικά με τις αδελφές Βίνους και Σερίνα Γουίλιαμς ήταν αρκετή, όπως φάνηκε για να τα γκρεμίσει όλα. Παρ’ όλα αυτά το «μεγάλο» Οσκαρ δεν πήγε καν σε κάποια από τις υπόλοιπες σπουδαίες ταινίες της χρονιάς -το μεγαλειώδες «Dune» για παράδειγμα ή ακόμα και το «West Side Story» του Σπίλμπεργκ· αντιθέτως κατέληξε σε ένα φιλμ που παρά το σημαντικό κοινωνικά περιεχόμενό του, υπολείπεται σημαντικά σε καλλιτεχνική αξία. Κάτι μας λέει πως του χρόνου τα Οσκαρ, θα έχουν λιγότερους θεατές, όσες μπουνιές και να πέσουν στο μεταξύ…
