Kathimerini.gr
Του Αιμίλιου Χαρμπή
Εμείς πάντως είχαμε… προειδοποιήσει. «Πίσω στον ΛΕΞ, τον σπουδαιότερο ίσως Ελληνα εκπρόσωπο του χιπ χοπ σήμερα, όχι μόνο επειδή τον ακούν περίπου οι πάντες –από “μεταλάδες” μέχρι… ρεμπέτηδες– αλλά κυρίως επειδή η τέχνη του μιλάει από μόνη της», γράφαμε ακριβώς ένα μήνα πριν στην «Κ» σχετικά με τον Θεσσαλονικιό ράπερ που έχει μπει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τις τελευταίες μέρες. Το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο ΛΕΞ έδωσε μια ιστορική συναυλία στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης, παρουσία κοντά 25 χιλιάδων θεατών.
Τα δεκάδες βίντεο που κυκλοφορούν –και θυμίζουν κάτι από… «Stranger Things» με τον κοκκινισμένο από τα καπνογόνα ορίζοντα– είναι ενδεικτικά του παλμού και της έντασης ενός λάιβ, που γνωστοποίησε για τα καλά την ύπαρξη μιας σημαντικής σκηνής, η οποία κινείται κάτω από το ραντάρ του mainstream εγχώριου θεάματος. Για να μαζευτεί το πλήθος της Νέας Σμύρνης δεν χρειάστηκε ούτε η σφραγίδα κάποιου μεγάλου φεστιβάλ, ούτε διαφημιστικά σε τηλεόραση, ραδιόφωνο και Ιντερνετ, ούτε καν οι παραδοσιακές αφίσες· τα πάντα έγιναν στόμα με στόμα ή πληκτρολόγιο με πληκτρολόγιο, όπως συμβαίνει πια στις μέρες μας.
Ποια ήταν όμως η σύνθεση αυτού του πελώριου κοινού; Χονδρικά μιλάμε για νέα άτομα 20-35 ετών, σίγουρα μεγαλύτερους πάντως από τους πολύ πιτσιρικάδες που ομνύουν στον βωμό των τράπερ. Ο σκληρός πυρήνας των «πιστών» του ΛΕΞ, αλλά και άλλων παρόμοιων εκπροσώπων της ελληνικής χιπ-χοπ σκηνής, είναι νέοι 25-30 ετών, άνθρωποι δηλαδή που σε ολόκληρη την ενήλικη ζωή τους έχουν γνωρίσει μόνο την πολύπλευρη (οικονομική, κοινωνική, αξιακή) κρίση· οι συνομήλικοι του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, για να δώσουμε μια άλλη διάσταση.
Σε όλους αυτούς οι στίχοι του ΛΕΞ μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά τους. «Αυτό που πραγματικά με συγκινεί στο σύμπαν που έχει δημιουργήσει αυτός ο υπέροχος τυπάς είναι το ότι διαπίστωσα πόσος κόσμος απ’ τη γενιά του, αλλά και από την επόμενη γενιά απ’ αυτόν, τον σέβεται, τον εκτιμά και τον αγαπά. Και ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την Ελλάδα. Για πιτσιρίκια που εκτιμούν με τέτοιο τρόπο έναν συνομήλικό τους, όταν ο κανόνας είναι να πέσουν να τον κατασπαράξουν», γράφει ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης στο συλλογικό έργο «ΛΕΞ: Ενα αστέρι από τσιμέντο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κυψέλη.
Κι εκείνος τους επιστρέφει την εκτίμηση. Η συναυλία της Κυριακής είχε εισιτήριο μόλις 8 ευρώ παρότι η προσέλευση θα ήταν πιθανότατα ίδια, ακόμα κι αν η τιμή ήταν διπλάσια. Στο δικό του λάιβ δεν υπήρχαν μπράβοι και στημένοι καβγάδες, όπως αυτοί που παρακολουθήσαμε τις προάλλες ανάμεσα σε άλλους «καλλιτέχνες». Τα καπνογόνα και οι πυρσοί ήταν βέβαια πολλοί, ωστόσο όσοι πήγαν εκεί γέμισαν τις καρδιές τους πρώτα από όλα με έναν αέρα ελευθερίας.
