Του Απόστολου Κουρουπάκη
Οι «The Italian Tenors», οι Luca Sala, Bruno Almeida και Evans Tonon, επιστρέφουν για ακόμη μία φορά στην Κύπρο, με τη συναυλία «Candlelight Love Concert» σε Λεμεσό και Λευκωσία και μίλησαν στην «Κ» για το πρόγραμμά τους, γιατί επιστρέφουν στην Κύπρο και πώς συνδυάζουν την κλασική μουσική με πιο σύγχρονους ήχους. Οι τρεις τενόροι ταξιδεύουν σε ολόκληρο τον κόσμο, και έχουν πάντοτε στις αποσκευές τους ήχους και μουσικές της πατρίδας τους, αγαπημένα διεθνή τραγούδια, και όπως λένε στην «Κ»: «Μας αρέσει πολύ να πειραματιζόμαστε, συνδυάζοντας ρεπερτόρια από διαφορετικές εποχές και με τους δικούς μας ήχους με τα πιο διάσημα διεθνή τραγούδια». Για τις συναυλίες τους λένε πως προσαρμόζουν λίγο το πρόγραμμα με βάση τη χώρα που επισκέπτονται ή αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη περίσταση, όσο για ένα χαρακτηριστικό τους στοιχείο λένε: «Μας αρέσει να πειράζουμε ο ένας τον άλλον λίγο στη σκηνή, να αστειευόμαστε μεταξύ μας και να παίζουμε με το κοινό και πιστεύουμε ότι αυτό είναι που κάνει τη διαφορά».
Παίρνουμε τη μουσική σοβαρά, αλλά παίζουμε επίσης πολύ, διασκεδάζουμε και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια παράσταση που είναι κάτι περισσότερο από μια απλή συναυλία.
–Είναι η τρίτη ή η τέταρτη φορά που επιστρέφετε στην Κύπρο… τι κάνει μουσικό σας «προορισμό» η Κύπρος;
–Η επιστροφή στην Κύπρο είναι πάντα μεγάλη χαρά για εμάς και σημαίνει ότι επιστρέφουμε σε ένα πολύ όμορφο μέρος όπου νιώσαμε τη ζεστασιά του κοινού, όπου θαυμάσαμε μαγευτικά μέρη και φυσικά φάγαμε φανταστικό φαγητό. Αλλά σημαίνει επίσης αναγνώριση και της αξίας των καλλιτεχνικών μας σχέσεων που συνεχίζονται με τα χρόνια, κάτι ακόμη όμορφο είναι πως αισθανόμαστε λίγο σαν να επιστρέφουμε σε ένα σπίτι όπου νιώθουμε καλά να κάνουμε μουσική και να συναντάμε ανθρώπους που μας δίνουν μεγάλες συγκινήσεις. Φυσικά ελπίζουμε να επιστρέψουμε ξανά στο μέλλον, αν το κοινό μας θέλει, και ίσως ανακαλύψουμε νέες πόλεις και μέρη για να θαυμάσουμε.
–Συνδυάζετε την κλασική μουσική με μοντέρνους, ιταλικούς και διεθνείς ήχους, πόσο εύκολη είναι αυτή η μουσική εξίσωση;
–Μας αρέσει πολύ να πειραματιζόμαστε, συνδυάζοντας ρεπερτόρια από διαφορετικές εποχές και με τους δικούς μας ήχους με τα πιο διάσημα διεθνή τραγούδια. Φυσικά, ο κόσμος της μουσικής δεν είναι εύκολος και πρέπει να δουλέψεις σκληρά, αλλά να είσαι και λίγο τυχερός για να είσαι έτοιμος να αρπάξεις τις ευκαιρίες που σου προκύπτουν. Για εμάς αυτή η διαδικασία δεν είναι πραγματικά πολύ δύσκολη εκτός Ιταλίας, όπου η αξία της ιταλικής μουσικής παράδοσης αναγνωρίζεται και εκτιμάται. Φαίνεται ότι ο κόσμος δεν περιμένει τίποτα άλλο από το να ακούσει ιταλική μουσική, είτε κλασική είτε ποπ, και να μας ακούσει να μιλάμε για τη χώρα μας. Για εμάς είναι κάτι το πολύ όμορφο. Είναι βέβαια κάπως πιο δύσκολο να εκφραστούμε στη χώρα μας, εκεί είμαστε όλοι Ιταλοί, η μουσική προσφορά είναι τεράστια, και για εμάς που παράγουμε ιταλική μουσική είναι λίγο πιο επίπονο να χαράξουμε τον δρόμο μας. Θεωρούμε όμως τους εαυτούς μας πολύ τυχερούς που μπορούμε να φέρουμε αυτή τη μεγάλη παράδοση, που αγαπάμε και σεβόμαστε, στο εξωτερικό. Συχνά το συζητάμε μεταξύ μας και αναγνωρίζουμε ότι είμαστε λίγο τυχεροί που γεννηθήκαμε σε μια χώρα που μας έχει προσφέρει τόσες πολλές καλλιτεχνικές, μουσικές και άλλες παραδόσεις.
«Μας αρέσει πολύ να πειραματιζόμαστε, συνδυάζοντας ρεπερτόρια από διαφορετικές εποχές και με τους δικούς μας ήχους με τα πιο διάσημα διεθνή τραγούδια».
–Ταξιδεύετε πολύ τραγουδώντας, έχετε παρατηρήσει διαφορές στο κοινό που συναντάτε, ποιο είναι το πιο παθιασμένο;
–Για να πούμε την αλήθεια, πάντα μένουμε έκπληκτοι και ευγνώμονες για τον μεγάλο ενθουσιασμό που δείχνει το κοινό μας στις συναυλίες μας. Αυτό συμβαίνει παντού, ακόμη και σε χώρες όπου πολιτιστικά περιμένουμε το κοινό να είναι λίγο πιο ήσυχο και πιο δειλό. Θα ήταν πραγματικά δύσκολο να κατατάξουμε το πιο παθιασμένο κοινό, γιατί είχαμε όρθιους χειροκροτητές σε κάθε χώρα, από την Αυστραλία μέχρι τη Γερμανία, από την Εσθονία μέχρι την Ελλάδα και φυσικά στην Κύπρο, όπου η αγκαλιά του κοινού ήταν πάντα πολύ ζεστή.
–Λαμβάνετε υπόψη τη χώρα που επισκέπτεστε, όταν σχεδιάζετε το πρόγραμμα των συναυλιών σας;
–Έχουμε πολλά τραγούδια που αποτελούν μέρος της τυπικής δομής των συναυλιών μας, και είναι επίσης τα πιο διάσημα τραγούδια διεθνώς, και αυτά παραμένουν αρκετά σταθερά, για παράδειγμα «Caruso», «Time to Say Goodbye» («Con te partiro», στα ιταλικά), «That’s Amore», «O Sole Mio», «Volare». Στη συνέχεια, φυσικά, προσαρμόζουμε λίγο το πρόγραμμα με βάση τη χώρα που επισκεπτόμαστε ή τη συγκεκριμένη περίσταση. Αυτό είναι κάτι που μας αρέσει πολύ να κάνουμε, ανακαλύπτοντας ποιοι συγγραφείς, τραγουδιστές και τραγούδια είναι πιο γνωστά στην Ελβετία ή στην Ελλάδα, στη Μάλτα ή στην Κορέα. Αυτό μας έδωσε επίσης την ευκαιρία να ανακαλύψουμε ιταλικά τραγούδια για τα οποία εμείς οι ίδιοι γνωρίζαμε ελάχιστα, αλλά τα οποία ήταν πολύ διάσημα και εκτιμήθηκαν σε άλλη χώρα. Για παράδειγμα, ήταν αστείο σε ορισμένες περιπτώσεις όταν παρατηρήσαμε ότι το κοινό μας στη Γερμανία γνώριζε τους στίχους ορισμένων τραγουδιών πολύ καλύτερα από εμάς, τραγούδια που είχαμε ετοιμάσει, επειδή ξέραμε ότι ήταν διάσημα εκεί, αλλά που είναι λίγο λιγότερο διάσημα στην Ιταλία, τουλάχιστον τον τελευταίο καιρό.
–Ποιο θα λέγατε πως είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο της παράστασής σας;
–Στις συναυλίες μας μας αρέσει πολύ να συνδυάζουμε τα τραγούδια μας με λίγη αφήγηση και λίγο ιταλικό χιούμορ. Μας αρέσει να πειράζουμε ο ένας τον άλλον λίγο στη σκηνή, να αστειευόμαστε μεταξύ μας και να παίζουμε με το κοινό και πιστεύουμε ότι αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Παίρνουμε τη μουσική πολύ σοβαρά, αλλά παίζουμε επίσης πολύ, διασκεδάζουμε και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια παράσταση που είναι κάτι περισσότερο από μια απλή συναυλία. Βγάζουμε προς τα έξω τις προσωπικότητές μας με σκοπό να διασκεδάσουμε, ελπίζοντας να διασκεδάσουν μαζί μας και όσοι έρθουν να μας ακούσουν.
–Έχετε σκεφτεί να εντάξετε στο πρόγραμμά σας τραγούδια από την Κύπρο ή την Ελλάδα;
–Φυσικά. Όταν ο Μίκης Θεοδωράκης πέθανε το 2021, αποφασίσαμε αμέσως να συμπεριλάβουμε ένα από τα τραγούδια του στο ρεπερτόριό μας στην Ελλάδα, ένα τραγούδι που τραγουδήσαμε και στην Κύπρο μερικές φορές. Το τραγουδήσαμε στην εκδοχή της Milva, που στα ιταλικά λέγεται «Sogno di libertà» (το πρωτότυπο είναι «Στο Περιγιάλι το Κρυφό»). Κάτι ανάλογο κάναμε και στην Αυστραλία και στη Γερμανία. Μας αρέσει να ανακαλύπτουμε νέα τραγούδια από τις χώρες που επισκεπτόμαστε και θα ήταν πολύ ωραίο να προσθέσουμε ένα τραγούδι από την Κύπρο στο μέλλον.
–Απολαμβάνετε τη ζωή με μουσική… Έχει πραγματικά η μουσική τη δύναμη να θεραπεύει;
–Η μουσική έχει σίγουρα μεγάλη δύναμη, και όλοι μπορούμε να το αναγνωρίσουμε αυτό, αν προσπαθήσουμε απλώς να φανταστούμε πώς θα ήταν ένας κόσμος χωρίς αυτήν. Ίσως δεν είναι το είδος της δύναμης που θα θέλαμε, δηλαδή αυτή που αλλάζει τα πράγματα ριζικά και βαθιά, αλλά τουλάχιστον μας δίνει τη δύναμη να τα αντέξουμε ή να κάνουμε αυτά που είναι ήδη όμορφα πιο συναρπαστικά. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο, ναι, η μουσική μπορεί να μας γιατρέψει, ή τουλάχιστον να μας συντροφεύσει μέσα στην πολυπλοκότητα της ζωής.
Πληροφορίες: The Italian Tenors, «Candlelight Love Concert», Σάββατο 15 Φεβρουαρίου, Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο, Λεμεσός και Κυριακή 16 Φεβρουαρίου, Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, ώρα έναρξης 8:30 μ.μ.
