Δελτίο Τύπου
Η Φλόγα που έχει ανάψει στην σκηνή μεταλαμπαδεύεται μέσα στην Καρδιά και δυναμώνει με κάθε νέο στίχο που ακούγεται. Η προαιώνια Ελληνική Γλώσσα, ενωμένη με μια Μουσική εξαίσια, πρωτόγνωρη, φέρνει ρίγη συγκίνησης, δέους και ανάτασης.
Το Θαυμαστό που προσμέναμε έχει εκδηλωθεί... Οι Ύμνοι ακολουθούν ο ένας τον άλλον και κάθε ένας ταξιδεύει στον Χώρο πάνω σε ένα Άρμα μαγευτικής και ενθουσιώδους Μελωδίας., ζωντανός οδηγός ενός Άρματος Μουσικού που μας μεταφέρει δια μέσου των αιώνων, Αμόλυντο ξανά, το Ορφικό Φως και ηχεί τους Μυητικούς Ύμνους του Μεγάλου Μυσταγωγού.
Τα εσωτερικά γεγονότα ξεπηδούν με ταχύτητα, λαμπρά απο-τελέσματα των επί σκηνής μουσικών και ωδικών τελουμένων από την “ΠανΑρμόνια”. Η Νεότητα που λάμπει και εκπέμπεται εκεί μπροστά μας γίνεται Ενότητα μες την Καρδιά μας. Νιώθουμε ξαφνικά αδελφωμένοι όλοι μέσα στο θέατρο!
Μα πιο μαγικό είναι το συναίσθημα που μας χαρίζει την γεύση και την αίσθηση ότι είμαστε Ένα με τον απέραντο Κόσμο ολόγυρα και ότι αυτός ο Κόσμος ο απέραντος κόσμημα αληθινό και κορυφαίο είναι, το οποίο μόνον την προσοχή, τον σεβασμό και την
Αγάπη μας αξίζει να λαμβάνει.
Κοιτάζω προς τους φίλους μου με τους οποίους έχουμε συνταξιδέψει μέχρις εδώ για αυτή την συναυλία. Είναι όλοι συγκινημένοι. Η αιτία; Ίσως άγνωστη για τον νου μας, που δεν έχει καν τον χρόνο για να κάνει τις γνώριμές του αναλύσεις... Όμως, τολμώ να πω με λέξεις ποια είναι: μέσα από την ενθουσιώδη, εύρυθμη, γεμάτη ζωή ωραία μουσική αυτών των νέων ανθρώπων, η κάθε “Λέξις” των Ιερών Ορφικών Ύμνων γίνεται εντός μας “Έλξις”. Μία Έλξις που τραβά την συνείδηση μας πιο ψηλά, κάνοντάς την να εισέλθει στην περιοχή της Ψυχής.
Κοιτώντας προς τα πίσω, αν κάτι θα χαρακτήριζα ως το πιο σπουδαίο σε όλην αυτή την εμπειρία κάλλους και αρμονίας που ήταν η συναυλία είναι ακριβώς αυτό: το ότι νιώσαμε ξανά την Παρουσία της Ψυχής μας πέρα και πιο ψηλά από το σώμα, πέρα από την καρδιά και τον νου μας, που μόνον “εργαλεία” της Ψυχής μπορούν να χαρακτηριστούν. Νιώσαμε, γευτήκαμε τους Παλμούς της Ψυχής μας, γευτήκαμε ξανά την πολυπόθητη βεβαιότητα της Αφθαρσίας του αληθινού Είναι μας.Ταξιδέψαμε, χάρη στις μελωδικές φωνές και την υπέροχη μουσική, ελεύθεροι νιώθοντας την Ζωή σαν μια πηγή Χαράς, σαν πολύτιμη φίλη μας. Κι αυτή η πτήση κρατάει ακόμα...
Ζήσαμε έξω από τον χρόνο αυτό που λείπει περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο στον σημερινό
κόσμο των ανθρώπων: τον αληθινό Ενθουσιασμό και την σιγουριά πως τα πάντα έχουν Νόημα και τελειότητα.
Οι οκτώ Ύμνοι – Εστίας, Διός, Ερμού, Μνημοσύνης, Μουσών, Ασκληπιού, Άρεως
Και Νίκης- ήχησαν μέσα μας σαν μια Αναγεννητική Οκτάβα από κάποια Μουσική των Θεών, εκδήλωση αυτής που οι Μεγάλοι Σοφοί ονόμασαν Μουσική των Σφαιρών… Αυτή η συναυλία στους Δελφούς, η Πρώτη των Ορφικών Ύμνων της «ΠανΑρμόνια». Η Πρεμιέρα, άφησε απόηχο εξαίσιο που θα μας συνοδεύει μήνες και για χρόνια.
