Kathimerini.com.cy
Συνέντευξη στην ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΔΕΡΜΑΤΑ
Πρωτοσυνάντησα τη Νατάσα Μποφίλιου πριν από δέκα χρόνια περίπου όταν μια φίλη μου με έπεισε να πάμε στη συναυλία της στο Down Town! Η σκηνική της παρουσία, η στιβαρότητα του λόγου της, η δυναμικότητα, η εκφραστικότητα, οι στίχοι και οι μελωδίες κατάφεραν να με καθηλώσουν καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Η Νατάσα Μποφίλιου είναι μια προσωπικότητα χωρίς φίλτρα, χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις η οποία καταθέτει την άποψη της χωρίς φόβο και πάθος με το κεφάλι ψηλά. Είναι αυτό ακριβώς που βλέπεις στη σκηνή, μια στιβαρή παρουσία που ξέρει πολύ καλά ότι «Η καρδιά πονάει, όταν ψηλώνει», διότι γενικά η εξέλιξη, το «τέντωμα», το πέρασμα των ορίων έχει τίμημα και πόνο. Η Νατάσσα Μποφίλιου θα εμφανιστεί το Σάββατο 6 Αυγούστου στο Ιακώβειο Γυμναστήριο (έναντι δημοτικού μεγάρου Πάφου), εγκαινιάζοντας το νέο αμφιθέατρο που δημιουργήθηκε από τον Δήμο Πάφου, για τα πολιτιστικά δρώμενα του καλοκαιριού.
–Θεωρείσαι μια καλλιτέχνης αρκετά πολιτικοποιημένη. Πιστεύεις ότι πρέπει ο καλλιτέχνης να έχει «δυνατή φωνή» στα ευρύτερα κοινωνικο-πολιτικά ζητήματα;
–Θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος, κάθε καλλιτέχνης, πρέπει να πράττει όπως αισθάνεται. Αρκεί αυτό να μην είναι εις βάρος κάποιου άλλου. Για εμένα η πολιτικότητα βρίσκεται σε κάθε έκφανση της ζωής και της συμπεριφοράς μας. Ανεξάρτητα αν δηλώνεις αυτά που πιστεύεις ή όχι, το νόημα κρύβεται στο διά ταύτα. Πώς ζεις και πώς υπάρχεις μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Μπορεί ένας εσωστρεφής καλλιτέχνης να μην τοποθετείται, αλλά η ζωή του να σφύζει από πράξεις και θέσεις που ευνοούν τη συλλογική αρμονία. Αυτό είναι που έχει αξία.
Για εμένα η πολιτικότητα βρίσκεται σε κάθε έκφανση της ζωής και της συμπεριφοράς μας. Ανεξάρτητα αν δηλώνεις αυτά που πιστεύεις ή όχι, το νόημα κρύβεται στο διά ταύτα
–Πρόσφατα έγινες στόχος επιθέσεων με αφορμή εκδηλώσεις για την Ουκρανία. Πώς απαντάς στις επιθέσεις που σου έγιναν;
–Δεν απαντώ. Η θέση μου είναι ξεκάθαρη, σαφής και εκπορεύεται από μία συνολική στάση πολιτική. Αφήνω την ουσία να με προστατεύσει και να απαντήσει για μένα. Ο καθένας από μας διαλέγει την πλευρά της ιστορίας που θέλει να στέκεται. Είναι επιλογή και όλοι θα κουβαλήσουμε το βάρος αυτής.
–Ήσουν από τους πρώτους καλλιτέχνες που ανακοίνωσαν συναυλίες μετά την άρση των μέτρων. Πώς είδες την ανταπόκριση του κόσμου;
–Συγκινητική και συναρπαστική. Αισθανόμαστε πολύ τυχεροί που μπορούμε να παίζουμε μουσική ξανά, να ταξιδεύουμε, να επικοινωνούμε. Δεν είναι δεδομένο για όλους τους καλλιτέχνες γι’ αυτό και νιώθουμε βαθιά ευγνωμοσύνη γι’ αυτή την έκβαση.
–Η τελευταία δύσκολη διετία ποια μηνύματα αφήνει, ευρύτερα για τον χώρο της τέχνης;
–Το βασικό μήνυμα που πήραμε θεωρώ πως ήταν η απόλυτη ανάγκη για συνύπαρξη, δημιουργία συλλογικοτήτων που θα φροντίζουν τα δίκαια συμφέροντα του κάθε κλάδου και ομαδικές διεκδικήσεις. Ό,τι συνέβαλε στην επιβίωσή μας τα τελευταία δύο χρόνια ήταν τα σωματεία και οι αγώνες μας μέσα από αυτά.
–Πώς σχολιάζεις τα πρόσφατα γεγονότα με τους τράπερς; παρακολουθείς αυτό το είδος μουσικής εσύ;
–Παρακολουθώ τη ραπ σκηνή με προσωπικό ενδιαφέρον και μου αρέσουν εξαιρετικά κάποιοι καλλιτέχνες. Τα φαινόμενα που είδαμε αντικατοπτρίζουν μια κοινωνία σε σήψη και την επιτακτική ανάγκη για αλλαγή. Εκπροσωπούν ένα κομμάτι κόσμου βίας, σεξισμού, κενό από ιδανικά και αξίες. Μια αθλιότητα που επιβάλλεται να ανατραπεί. Δεν είναι η τραπ το πρόβλημα. Είναι το πρόβλημα που γέννησε αυτού του είδους την τραπ.
–Το τελευταίο σου άλμπουμ έχει τίτλο «Η εποχή του θερισμού». Έχει κάποια αλληγορική σημασία ο εν λόγω τίτλος;
–Νομίζω πως σημαίνει αυτό ακριβώς που λέει. Ζούμε μια εποχή που οι άνθρωποι, κυρίως εκείνοι κοντά στην ηλικία μας, θερίζουν τη σπορά των προσωπικών επιλογών τους, αλλά και του κοινωνικού γίγνεσθαι. Θύματα ή θύτες, είναι η εποχή που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη διαδρομή των προηγούμενων ετών. Το άλμπουμ είναι ένας προβληματισμένος πλην όμως φωτεινός δίσκος, που εκφράζει τις ανησυχίες και τις ελπίδες μας για ένα επόμενο στάδιο ζωής.
–Απ’ όταν ξεκίνησες μέχρι τώρα ποιο τραγούδι σου ξεχωρίζεις και γιατί; Τι σημαίνει για εσένα;
–Πάντα, η «Ασπιρίνη» και το «Εν λευκώ», θα είναι τα ορόσημα στη διαδρομή και τη ζωή μου μέχρι σήμερα. Έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και θα μου θυμίζουν πάντα την ουσία αυτού που επιχειρώ να κάνω.
–Στην Κύπρο έχεις φανατικό κοινό, πώς εισπράττεις αυτή την αγάπη;
–Την εισπράττω με ένα αίσθημα τιμής και ευγνωμοσύνης. Είμαστε συνοδοιπόροι σε ένα ταξίδι χρόνων και νιώθω βαθιά ευτυχία γι’ αυτή τη γενναιοδωρία και την αγάπη.
–Έχεις κάποιο τραγούδι που να κρύβει στους στίχους του μια ιδιαίτερη ιστορία;
–Δεν φτάνει μια συνέντευξη ωρών για να σου πω τις ιστορίες!
–Ποιος είναι ο αγαπημένος σου στίχος;
–Τους λατρεύω όλους. Θα σταθώ για σήμερα στο «Πάμε ξανά. Μαζί».
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Νατάσσα Μποφίλιου, Σάββατο 6 Αυγούστου, ώρα 9:00 μ.μ. Ιακώβειο Γυμναστήριο Έναντι Δημοτικού Μεγάρου Πάφου, Πάφος.
