Γράφει ο Μιχάλης Μιχαηλίδης
Οι «Αόρατες» είναι το νέο έργο της εικαστικού-εκπαιδευτικού Πόπης Νικολάου, το οποίο δημιουργεί αυτές τις μέρες μαζί με ομάδα μαθητών και εκπαιδευτικών στο Λύκειο Αποστόλου Λουκά Κολοσσίου.
Δεν εκπλησσόμαστε κάθε φορά που η Πόπη αποφασίζει να «μιλήσει» μέσω της Τέχνης για ένα κοινωνικό θέμα που την απασχολεί, που απασχολεί την κοινωνία γενικότερα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το εμβληματικό έργο «Μετανάστες», την «Ειρήνη» ή τους «Έκπτωτους Αγγέλους»; Αυτή τη φορά, η έμπνευσή της -ή το ερέθισμά της αν προτιμάτε- ήρθε από τα όσα εκτυλίσσονται στο Ιράν, μετά τη στυγερή δολοφονία της Μαχσά Αμίνι από την αστυνομία ηθών επειδή δεν είχε καλύψει πλήρως το κεφάλι της με τη χιτζάμπ.
«Κάνουμε αυτό το έργο για να τιμήσουμε τη μνήμη της Αμίνι και της κάθε γυναίκας που δεν έχει δικαιώματα, που δεν έχει ‘θέλω’, που δεν μπορεί να καθορίσει τη ζωή της, που δεν μπορεί να έχει άποψη για το τι θα της συμβεί, τι θα πράξει και ποιο θα είναι το μέλλον της», αναφέρει η ίδια η εικαστικός στην «Κ».
«Είναι αδιανόητο το 2022 να πεθαίνουν γυναίκες για μια τούφα μαλλιά, είναι αδιανόητο να υπάρχει αστυνομία ηθών. Σκέφτομαι πολλές φορές πόσα λαμπρά μυαλά υπάρχουν ανάμεσα σε αυτές τις γυναίκες και τελικά χάνονται, απλώς γιατί δεν τους επιτρέπεται να κάνουν ό,τι θέλουν».
Όπως προαναφέραμε, έμπνευση για τη δημιουργία του έργου, το οποίο έχει αναφορές στο διάσημο έργο του Ντελακρουά, «Η ελευθερία οδηγεί τον Λαό» (1830), αποτελεί ο ξεσηκωμός γυναικών και γενικά το κίνημα αντίστασης που έχει δημιουργηθεί μετά τη δολοφονία.
«Η Αμίνι οδηγεί προς την ελευθερία της γυναίκες», αναφέρει χαρακτηριστικά η Πόπη Νικολάου. «Είναι ένα θέμα που δεν απασχολεί μόνο εμένα, αλλά και πολλές γυναίκες σε όλο τον κόσμο, που όπως είδαμε δεν διστάζουν να κόψουν τα μαλλιά τους. Και δεν είναι η μαντίλα το πρόβλημα ή το να πιστεύεις σε μια θρησκεία. Δεν είναι αυτό που ενοχλεί εμένα προσωπικά. Το πρόβλημα είναι να σου το επιβάλλει κάποιος άλλος να το κάνεις».
Σε ότι αφορά στο έργο που δημιουργείται αυτές τις μέρες στον προαύλιο χώρο του Λυκείου Αποστόλου Λουκά Κολοσσίου, αυτό αποτελείται από έναν ιστό ύψους έξι μέτρων, ένα μεγάλο ψαλίδι στην κορυφή και έξι φιγούρες γυναικών με μαντήλα, εκ των οποίων ένα μικρό κορίτσι. Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί την τρέχουσα βδομάδα.
Άξιο αναφοράς πάντως, είναι πως τη δημιουργία του δουλεύουν περισσότερα αγόρια παρά κορίτσια. «Χαίρομαι συνειδητοποιώντας πως όλο και περισσότεροι άντρες πολεμούν για τα δικαιώματα των γυναικών». Μαζί με τους μαθητές των τάξεων Β61 και Γ61 του Λυκείου Αποστόλου Λουκά Κολοσσίου, στην όλη προσπάθεια συνεισφέρουν άλλοι τρεις εκπαιδευτικοί. Η καθηγήτρια μουσικής Σοφία Καραπατάκη, η οποία γράφει τη μουσική για το βίντεο που θα δημιουργηθεί, η φιλόλογος Μαριάννα Κτωρή, η οποία τους καθοδηγεί φιλολογικά, εμβαθύνοντας πιο πολύ στο θέμα, αλλά και ο καθηγητής τέχνης Γιάγκος Τζιαπούρας που βοηθά στη δημιουργία του έργου.
Πρωτοβουλίες όπως η συγκεκριμένη, πέραν από την ευαισθησία τόσο από πλευράς καθηγητών όσο και από πλευράς μαθητών, αδιαμφισβήτητα αναδεικνύουν και πάλι τη σημαντικότητα μαθημάτων όπως είναι αυτό της Τέχνης!
